[Από την Αργυρώ Μποζώνη]
Η Μαρίζα Ρίζου έκανε αυτό το χειμώνα τρία sold-out live στο Gazarte και ετοιμάζεται για το τέταρτο live στις 8 Μαρτίου. Θα την ξαναδούμε στη σκηνή με τους μουσικούς της, στα τραγούδια που αγαπά. Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε σε ένα σπίτι που άκουγε τα πάντα: Οπερα και τζαζ και ηπειρώτικα. Έκανε την πρεμιέρα της στο σχολείο, στη χορωδία και από τότε δε σταμάτησε να τραγουδά.
«Το σχολείο, -πήγαινα στον Κωστέα-Γείτονα-, προωθούσε πολύ τα καλλιτεχνικά και τα αθλητικά. Κάναμε κανονικές ολοκληρωμένες παραστάσεις, έδινε υποτροφίες. Εγώ είχα πάρει μια υποτροφία και είχαν μειωθεί τα δίδακτρα», λέει η Μαρίζα. «Ήταν πολύ σπουδαία κατάσταση. Εγώ τραγουδώ από την Πέμπτη δημοτικού και μέχρι την Τρίτη λυκείου δε σταμάτησα».
Τι μουσική άκουγες τότε;
Άκουγα πολλά πράγματα και ποπ και τζαζ. Είχα πολλά ακούσματα, αλλά αυτό που είχα συνειδητοποιήσει ήταν η φοβερή ευτυχία που παίρνω όταν τραγουδάω. Αυτό μόνο μπορούσα να καταλάβω. Απολάμβανα τις αντιδράσεις των δασκάλων μου, αισθανόμουν ότι κάτι καλό γινόταν στον ψυχισμό των άλλων, όταν τραγουδούσα.
Μόλις τελείωσες το σχολείο άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική αμέσως;
Μπήκα στο καποδιστριακό, σε μια καταπληκτική σχολή, Επικοινωνία και ΜΜΕ και το καταευχαριστήθηκα. Παράλληλα έκανα διάφορα ερασιτεχνικά πράγματα μουσικά, δούλευα σε έναν εκδοτικό οίκο, στη συνέχεια σε μια διαφημιστική και κάποια στιγμή έβαλα τον εαυτό μου να σκεφτεί τι θέλει να κάνει πραγματικά.
Και τι σκέφτηκες;
Ότι θέλω να κάνω μια μουσική πρόταση. Να το τολμήσω και να έχω μια μουσική πρόταση. Σε πρώτο επίπεδο. Όχι ότι αυτή θα είναι για πάντα. Ή η ίδια. Αλλά να συστηθώ με ένα τρόπο στο κοινό και να αποκτήσω μια ταυτότητα. Έτσι ήρθα σε επαφή με την ποπ πλευρά της τζαζ.
Την μπόσα νόβα του Ησαΐα πως την έκανες;
Είχα πάει σε ένα λάιβ του Φοίβου το άκουσα το κομμάτι και είπα «κάτι θέλω να κάνω με αυτό». Έκανα τη διασκευή και το ηχογραφήσαμε γιατί ήθελα να το έχω καλά. Έτσι γράφτηκε το πρώτο κομμάτι. Τη φοβήθηκα βέβαια πολύ τη διασκευή, γιατί δεν ήθελα να κάνω διασκευές γενικά. Ήθελα να κάνω δικά μου κομμάτια. Παρά τους φόβους μου όλα πήγαν καλά. Στείλαμε ένα δελτίο τύπου, οικογενειακά σχεδόν σε κάποιους σταθμούς και πήρε το τραγούδι το δρόμο του. Άρχισε να γίνεται μια κατάσταση χωρίς εταιρεία, χωρίς δίσκο πίσω μου.
Πόσοι μουσικοί παίζετε στα live;
Έχω οκτώ μουσικούς. Δεν είμαστε μπάντα αλλά συνεργαζόμαστε σταθερά.
Είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο από την μπάντα αυτό;
Η μπάντα είναι κάτι πολύ δύσκολο κατά τη γνώμη μου. Χρειάζεται να συναποφασίζουν πολλοί άνθρωποι. Εγώ λατρεύω να δουλεύω με τους μουσικούς μου, αλλά δε θα αισθανόμουν ασφαλής. Προτιμώ να έχω την ευθύνη και για το καλό και το κακό. Και θέλω να έχω τον έλεγχο των κινήσεών μου.
Πως αποφάσισες να ξεκινήσεις μόνη σου και δεν πήγες σε μια εταιρεία, να πας να σε ακούσουν;
Πιστεύω πολύ στη φυσική ροή των πραγμάτων. Κάθε πράγμα θα γίνει στην ώρα του. Δε με ενδιαφέρει να γίνει κάτι απότομα και γρήγορα. Δεν έχω καμία ματαιοδοξία να περπατάω στο δρόμο και να με βλέπουν και να με γνωρίζουν.
Ωραίο είναι όμως αυτό!
Ωραίο είναι αλλά να μπορείς και εσύ να το διαχειριστείς και να υπάρχει και λόγος που έχει γίνει. Θέλω να έχω μια ωραία και στιβαρή πορεία. Να κάνω αυτό που ζηλεύω. Να έχω ρεπερτόριο.
Η μπόσα νόβα του Ησαΐα
Όταν ακούς το δίσκο σου θέλεις να τον διορθώσεις;
Θέλω από τη μια μεριά να τον διορθώσω, από την άλλη να μην πειράξω τίποτα. Είμαι πολύ υπερήφανη που έκανα αυτή τη δουλειά με τα λάθη και τα σωστά της. Και επίσης είμαι υπερήφανη που πάει καλά και ξανατυπώνουμε.
Με τις ίδιες μουσικές θα συνεχίσεις και στον δεύτερο δίσκο σου;
Τώρα φλερτάρω με την ποπ πλευρά της τζαζ. Νομίζω είναι το πιο αντιπροσωπευτικό αυτού που κάνω τώρα, το οποίο μπορεί αύριο να μην είναι αυτό. Μπορεί ο δεύτερος δίσκος να πάει αλλού. Δεν ξέρω ακόμα. Ηδη γράφω κομμάτια για το δεύτερο και νομίζω θα κάνω συνεργασίες με ωραίους ανθρώπους.
Πόσο σε ενδιαφέρουν οι συνεργασίες;
Σε αυτή τη φάση νομίζω είναι για όλους όσους ασχολούμαστε με την μουσική, απαραίτητες. Είναι δημιουργικές αναπνοές οι συνεργασίες. Μεγάλη ιστορία να μιλάς με τους δημιουργούς.
Έχουμε καλούς μουσικούς;
Έχουμε εξαιρετικούς μουσικούς και εξαιρετικούς καλλιτέχνες. Πιστεύω υπάρχουν πολλά ταλέντα, απλώς υπάρχει και υπερπληροφόρηση. Είναι ίσως πιο δύσκολο να ξεχωρίσει κάτι, αλλά αν αξίζει θα ξεχωρίσει. Δηλαδή παλιότερα με τις δισκογραφικές ήταν καλύτερα; Δεν ξέρω, δε νομίζω. Κάθε καιρός έχει τις δυσκολίες του.
Αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο ακούμε μουσική;
Υπάρχουν κομμάτια που ακούμε σήμερα και μεγαλώνουμε με αυτά που δεν τα έχουμε μέσα μας όπως θα τα έχουμε σε δέκα και δεκαπέντε χρόνια.
Θέλεις να γράφεις μόνη σου τα κομμάτια σου;
Σκέφτομαι ότι θάθελα ο δεύτερος δίσκος να έχει πάλι ομοιογένεια μουσικά και ενορχηστρωτικά και εμένα προσωπικά δε με ενδιαφέρει καθόλου να τραγουδάω δικά μου κομμάτια. Εμένα η τρέλα μου είναι το live, να τα ερμηνεύω τα κομμάτια, να τα τραγουδάω.
Πηγαίνεις να ακούσεις live άλλων;
Συνέχεια. Είναι το καλύτερό μου.
Μια άλλη ευτυχία
Η Μαρίζα Ρίζου στο τραγούδι της Μαριέττας Φαφούτη για την ταινία At Home του Θανάση Καρανικόλα.
σχόλια