Από αριστερά: Lil Barty, FY, TSE, Eisavage, Holy, Houlis, Mef
Το 2018 ήταν μια χρονιά-σταθμός για το νέο ελληνικό ραπ. Πέρα από την τεράστια παραγωγή κομματιών από καλλιτέχνες του είδους καθιερωμένους πια, αλλά και νέους, πρωτοεμφανιζόμενους, που είχαν πρωτοφανή ανταπόκριση, η ραπ μουσική πέρασε σε όλο και μικρότερες ηλικίες (στο YouTube εμφανίστηκαν εκπομπές ακόμα και από 9χρονους που σχολίαζαν τις ραπ κυκλοφορίες!), ανέβηκε στο Νο1 στις τάσεις του YouTube περισσότερες φορές από ποτέ, εκτοπίζοντας τους λαϊκούς τραγουδιστές, άρχισε να παίζεται στο διαδικτυακό ραδιόφωνο σε εκπομπές αποκλειστικά για το ελληνικό ραπ, κυριάρχησε για πρώτη φορά στις υψηλές θέσεις στο Spotify (οι Snik, Saske και Light είχαν σαρωτική επιτυχία, με εξωφρενικά νούμερα).
Το 2019 η πορεία του είδους είναι ακόμα πιο ανοδική, δεν υπάρχει εβδομάδα χωρίς ένα τουλάχιστον νέο Νο1 στις τάσεις. Ο Mad Clip τον Ιανουάριο ήταν ταυτόχρονα στο Νο1 και στο Νο3 με δύο κομμάτια του, οι FY, Sin Boy, Saske, Hawk & Sapranov, N.O.E. και ένα σωρό ακόμα ονόματα είναι οι νέοι ποπ σταρ, και, γενικά, το ελληνικό χιπ-χοπ περνάει την καλύτερη φάση στην ιστορία του, τουλάχιστον από πλευράς δημοτικότητας. Τα πιο πολλά ονόματα παίζουν σε ασφυκτικά γεμάτους χώρους, κάνοντας sold-outs, περιοδεύουν σε όλη τη χώρα και δεν είναι καθόλου υπερβολή ο χαρακτηρισμός «ραπ φρενίτιδα» για να περιγράψει αυτό που ζει τώρα η Ελλάδα.
Να διευκρινίσω ότι όταν λέμε «new school rap» εννοούμε το τραπ και τον ήχο που έχει εμφανιστεί μετά το 2013, με διαφορετική θεματολογία στους στίχους σε σχέση με το «παλιό», το flex και όλα τα κλισέ του αμερικανικού ραπ (το οποίο ήταν αυτό που πάντα όριζε τον ήχο στην Ελλάδα).
Ωστόσο, ενώ το old school ήρθε στην Ελλάδα αρκετά καθυστερημένα, όπως και τα περισσότερα είδη μουσικής, το τραπ είναι το μόνο είδος που εμφανίστηκε σχεδόν ταυτόχρονα με την Αμερική, γι' αυτό και υιοθετήθηκαν όλα τα χαρακτηριστικά του: η καγκουριά, οι αυτοαναφορικοί στίχοι, οι έντονες αναφορές στην τριάδα «πουτάνες – ναρκωτικά - όπλα», το autotune, το mumble, η μανία με τα ακριβά αυτοκίνητα και τις αλυσίδες και το role playing γενικά, που με ελληνικό στίχο αποκτούν διαφορετικές διαστάσεις απ' ό,τι στην αμερικανική γλώσσα ‒ γιατί είναι άλλο πράγμα το «bitch», το «pimp» και το «nigga» στα αγγλικά και άλλο αν μεταφερθούν στην ελληνική πραγματικότητα. Είναι άλλοι οι κώδικες. Το «bitch», όταν μεταφερθεί ως «πουτάνα», ακόμα και όταν δεν είναι κυριολεκτικό, στα ελληνικά ακούγεται μόνο σεξιστικά και ό,τι και να κάνεις, όσο και να το υπερασπιστείς, δεν μπορείς να το σώσεις.
Το νέο ραπ είναι το πιο παρεξηγημένο είδος στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, αλλά την ευθύνη γι' αυτό την έχουν οι ίδιοι οι ράπερ, που, ενώ στην καθημερινότητά τους δεν είναι ούτε γκάνγκστερ ούτε κάγκουρες, η εικόνα που δείχνουν είναι εντελώς διαφορετική. Και δεν φταίει ο κόσμος που τους κρίνει γι' αυτό γιατί δεν μπορεί να γνωρίζει όλους τους κώδικες του χιπ-χοπ και τον αληθινό χαρακτήρα του καλλιτέχνη, που έχει δημιουργήσει μια περσόνα για τα βίντεο. Καθένας κρίνει από αυτό που βλέπει και ακούει.
Μπορεί όλες οι αναφορές των νέων ράπερ να είναι αμερικανικές, αλλά εδώ δεν είναι Αμερική, και σίγουρα τα νούμερα που κάνουν στο YouTube δεν σημαίνουν και πολλά όταν έρχεται η ώρα να εξαργυρώσουν την επιτυχία. Εν τέλει είναι και επικίνδυνα, γιατί σου δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι είσαι στην κορυφή και, επειδή ο κόσμος σε ανέβασε εκεί από αυτό που του έχεις παρουσιάσει μέχρι τώρα, δεν πρέπει να το αλλάξεις. Τα μεγάλα νούμερα δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο γιατί τους περισσότερους τους έχουν εγκλωβίσει στην εικόνα που έχουν πλασάρει και μετά γκρινιάζουν που δεν θέλουν οι χορηγοί να συνδεθούν μαζί τους και δεν ακούγονται από τα mainstream μέσα.
Το ελληνικό ραπ είναι πολύ δυνατό, ισχύει, είναι το πιο δυνατό ρεύμα που υπάρχει αυτήν τη στιγμή, αλλά δεν υπάρχει περιβάλλον να το στηρίξει, δεν υπάρχει αληθινό community πέρα από το Internet, δεν υπάρχουν μαγαζιά για live της προκοπής (πέρα από το Gagarin και δυο τρία ακόμα λαϊβάδικα, που φιλοξενούν ραπ βραδιές).
Οι πιο πολλοί χώροι όπου εμφανίζονται ζωντανά παραπέμπουν σε πίστα και δεν είναι οι κατάλληλοι για το πραγματικό κοινό τους (που είναι στην πλειονότητα έφηβοι). Δεν γίνεται να εμφανίζεσαι στις 2 και στις 3 το πρωί σαν να παίζεις σε σκυλάδικο (όταν υποτίθεται ότι δεν θέλεις να είσαι σαν τους λαϊκούς), γιατί άλλο το live και άλλο το πάρτι.
Το new school, έτσι κι αλλιώς, πάσχει από περφόρμερ. Οι περισσότεροι που κάνουν συναρπαστικά live είναι της παλιάς σχολής. Οι εκπρόσωποι του νέου ραπ μπορεί να βγάζουν λεφτά από τις εμφανίσεις, αλλά θέλει πολλή δουλειά ακόμα η νέα φάση για να την πάρεις στα σοβαρά. Και, οk, το ραπ είναι ένα, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία η ποιότητα των στίχων για να θεωρηθεί κάποιος καλλιτέχνης εκτός κύκλου και φάσης, και όχι ευκαταφρόνητος. Πώς να σε παίξει μια εκπομπή στο ραδιόφωνο όταν κινδυνεύει να φάει πρόστιμο από το ΕΣΡ;
Αυτό που είναι εντυπωσιακό στο νέο ραπ είναι η ηλικία των ράπερ και των παραγωγών, που όσο πάει μειώνεται. Τον τελευταίο χρόνο είδαμε 17χρονους σε πολύ καλές παραγωγές και ράπερ σταρ 18 και 20 χρονών, με πολύ καλό υλικό μάλιστα. Αν λάβεις υπόψη και το πολύ νεαρό κοινό τους, μπορείς να πεις ότι αυτό δεν είναι απλώς το παρόν αλλά και το μέλλον, καθώς δεν είναι μόνο η ποιότητα των κομματιών που γίνεται όλο και καλύτερη, τουλάχιστον ηχητικά, αλλά και η σχέση που χτίζουν με τους φαν τους, που στο πιο μεγάλο μέρος τους ακούνε αποκλειστικά αυτήν τη μουσική.
Τους τελευταίους μήνες μεγάλες εταιρείες, όπως η Universal/EMI, η Feelgood και η Panik, αρχίζουν να επενδύουν στο ραπ, που σημαίνει ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει στον τρόπο που αντιμετωπίζει το είδος η βιομηχανία. Ωστόσο παραμένει ένα είδος αυστηρά ανδροκρατούμενο, με στίχους που ακούγονται σε πολλές περιπτώσεις «φτηνοί» και με ελάχιστες (έως καθόλου) γυναίκες σε πρωταγωνιστικό ρόλο, το οποίο χρειάζεται να ωριμάσει αρκετά και να ξεφύγει από τα κλισέ για να γίνει αποδεκτό στην Ελλάδα.
Γιατί η ελληνική κοινωνία (και η ελληνική βιομηχανία) δεν είναι έτοιμη για ένα αμερικανικό είδος που δεν εξελίσσεται καθόλου και δεν αποκτά ελληνικό χαρακτήρα. Γι' αυτό έχει βάλει μια διαχωριστική γραμμή που ξεχωρίζει το παλιό από το νέο ραπ – και είναι πολύ δύσκολο να τους πείσεις ότι έχουν την ίδια αξία.
Ο πιο δημοφιλής από τους Αθηναίους ράπερ του νέου κύματος του ελληνικού ραπ, με τέσσερα κομμάτια στα πιο δημοφιλή της χρονιάς για το 2018 στο ελληνικό Spotify, τα δύο στις τρεις πρώτες θέσεις! Από τις περιπτώσεις που ή τον λατρεύεις ή τον μισείς. Πλέον ανήκει στην οικογένεια της Universal/EMI.
Snik
Φωτό: Freddie F./LIFO
Light
Από Θεσσαλονίκη, ο πιο μεγάλος ραπ σταρ της Βόρειας Ελλάδας, ο «αγαπημένος ράπερ του Αντετοκούνμπο», με τεράστιες ιντερνετικές επιτυχίες (το «Ποιος είμαι» έχει κάνει 17,5 εκατομμύρια views στο YouTube) και ένα από τα πιο δυνατά τραπ άλμπουμ που έχει βγάλει η εγχώρια σκηνή, το «Primo». Στην ομάδα της Capital Music.
Skive
Φωτό: Freddie F./LIFO
Ο παραγωγός πίσω από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο ραπ των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα, πίσω από σχεδόν όλες τις κυκλοφορίες της Capital Music, που έχει ορίσει τον τραπ ήχο. Έχει δημιουργήσει πραγματικά σκηνή, «την ελληνική Aτλάντα», κι έχει έτοιμη μια ολόκληρη φουρνιά από νέα ονόματα που αυτήν τη στιγμή κάνουν τα πιο φρέσκα πράγματα στο ελληνικό ραπ.
Saske
Φωτό: Freddie F./LIFO
Από τη Χρυσούπολη Καβάλας, 20 χρονών, το πιο μεγάλο όνομα της Offbeat Records είχε ξεχωρίσει ήδη με το «Ποιος» όταν εμφανίστηκε το «Ξέρω Μάνα», που έγινε μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του 2018 (το τέταρτο πιο δημοφιλές τραγούδι στο ελληνικό Spotify και πάνω από 7,2 εκατομμύρια views). Το «Σερί» ακολουθεί την ίδια πορεία και σύντομα έρχεται το άλμπουμ του.
Ο πιο μικρός από τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής ραπ σκηνής. Στα 18 τουω έφτιαξε έναν από τους καλύτερους δίσκους στο είδος, το «Lingo», με στίχους σε ένα δικό του ιδίωμα, με χιούμορ και εξαιρετικές παραγωγές στα κομμάτια. Το «I-Phone» από τον Μάιο του 2018 έχει κάνει σχεδόν 3,5 εκατομμύρια views και το «Δεν με θέλουν» κοντεύει τα 4 εκατομμύρια views σε δύο μήνες.
FY
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Lil Barty, Tse, Holy, Houlis, Mef, Eisavage
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Η νέα γενιά ράπερ της Θεσσαλονίκης (μαζί τους και ο FY). Όλοι συνεργάζονται με την Capital, με flow και ήχο πολύ ιδιαίτερο σε σχέση με τα υπόλοιπα τραπ που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. To «Δεν Πεθαίνω» του Lil Barty, σε παραγωγή του Ortiz, ήταν ένα από τα πιο ξεχωριστά κομμάτια του 2018. Αυτή η παρέα είναι το μέλλον και ό,τι πιο φρέσκο έρχεται από βόρεια.
Above the Hood
Φωτό: Βασίλης Μπαραχάνος
Οι Long3, Spine και Pepe Frantik από τη Λάρισα, οι Hawk και Sapranov απ' την Κατερίνη, ο Smuggler απ' την Κοζάνη, ο Βαγδάτης από Εύβοια και ο Oxizer από τη Λειβαδιά, όλοι με δική τους πορεία στο ελληνικό ραπ, συνυπάρχουν σε ένα από τα πιο δημοφιλή ραπ γκρουπ της Βόρειας Ελλάδας. To πιο πρόσφατο άλμπουμ τους είναι το «Όραμα».
Slogan
Φωτό: Κωνσταντίνος Μόσχος
Ξεκίνησε από την Καλαμάτα με old school ήχο και κατάφερε να γίνει ο «βασιλιάς του Autotune», από τους πιο πετυχημένους εκπροσώπους του νέου ήχου. Από τα ιδρυτικά στελέχη της Offbeat Records, με δύο άλμπουμ ήδη στο ενεργητικό του και το τρίτο έτοιμο για κυκλοφορία. Μεγάλες του επιτυχίες το «Darth Vader» και το «Finetsa».
Παρ' όλο το νεαρό της ηλικίας του (είναι 20άρης), είναι ο παραγωγός μερικών από τα πιο πρωτοποριακά, από πλευράς ήχου, κομμάτια των τελευταίων μηνών. Συνεργάτης του FY και του Lil Barty, στην ομάδα της Capital, με σύγχρονο (έως φουτουριστικό) ήχο, πραγματικά πρωτοποριακό. Το EP που έκανε με τον Lil Barty «1-6» περιέχει μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές της ελληνικής ποπ τώρα.
Ortiz
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Toquel
Φωτό: Freddie F./LIFO
Αλβανικής καταγωγής, μεγαλωμένος στην Κρήτη, με εντυπωσιακό ξεκίνημα με την καμπάνια της Cosmote, που του άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία. Πρόσφατα υπόγραψε στη Universal/EMI και ετοιμάζει νέο άλμπουμ. Με την αλλαγή του ήχου του και το «Karolina» πριν από μερικούς μήνες κατάφερε να ξεπεράσει τα 5,5 εκατομμύρια views.
Μικρός Κλέφτης
Φωτό: Μάριος Δέλιας
Πρώην μέλος των ραπ σχημάτων Βόρεια Αστέρια, Ανάποδα Καπέλα (με τον ΛΕΞ) και Άλυτοι Γρίφοι, Θεσσαλονικιός, με θητεία ως γκραφιτάς και 7 προσωπικούς δίσκους, με πιο πρόσφατο τον «Βασιλιάδες του τίποτα», ένα από τα πιο δυνατά ραπ άλμπουμ του τελευταίου καιρού. Με μοναδικό flow και κομμάτια που «παντρεύουν» τον ήχο του wave με κοινωνικούς στίχους.
ΛΕΞ
Φωτό: Δημήτρης Μουγκός
Ξεκίνησε ως μέλος των Βορείων Αστεριών, πάντα στη Θεσσαλονίκη και πάντα με στίχους-αφηγήσεις με κοινωνικές αναφορές και ιστορίες σχετικές με την οικονομική κρίση. Από τους πιο αξιόλογους ράπερ στο σύγχρονο ραπ και από τους πιο δημοφιλείς (γεμίζει γήπεδο μόνος του). Οι old school-άδες τον έχουν «θεό» και οι new wave τον σέβονται και τον θεωρούν «real». Το περσινό άλμπουμ του «2ΧΧΧ» θεωρήθηκε από τα καλύτερα της χρονιάς, ακόμα και από ανθρώπους δεν ακούνε ραπ.
Ξεκίνησαν ως οι νεότεροι εκπρόσωποι του parody rap, με χιούμορ και πολύ καλές παραγωγές, σαρκάζοντας όλα τα κλισέ του ελληνικού τραπ, παρόλο που σκοπός τους δεν είναι να γίνουν τα νέα Ημισκούμπρια. Τα βίντεό τους έχουν εκατομμύρια views, με πιο πρόσφατα τα «Visino» και «Young Flexer».
Καμένα Χαρτάκια
Φωτό: Freddie F./LIFO
Sin Boy
Αμφιλεγόμενος, αλλά με εκατομμύρια views σε κάθε του βίντεο και απανωτά Νο1 στις τάσεις, είναι ένας ράπερ με μεγάλο fanbase στο νεανικό κοινό. Το «Gigi» έχει κάνει πάνω από 24 εκατομμύρια προβολές σε έξι μήνες και το «Sari Sari Sari» κοντεύει το 1,5 εκατομμύριο views σε δύο εβδομάδες.
ATH Kids/ Kareem Kalokoh
Φωτό: Freddie F./LIFO
Κολεκτίβα με μέλη μουσικών, ράπερ, DJs και σκηνοθετών από κάθε μέρος του κόσμου που πατρίδα τους είναι η Αθήνα, με πολύ ξεχωριστή αισθητική, εντελώς «αθηναϊκή» και σύγχρονη, που δίνουν μια πιο παγκόσμια εικόνα στη σύγχρονη Κυψέλη. Με αγγλόφωνους στίχους και κομμάτια που θα μπορούσαν να σταθούν άνετα δίπλα στις διεθνείς παραγωγές. Πολύ δυνατό σημείο τους είναι τα πάρτι τους και τα βίντεο του Valentin Rivera.
Bloody Hawk
Με καταγωγή από την Ξάνθη και θητεία στο ραπ από πολύ νεαρή ηλικία, ο «κυνικός» ράπερ έχει καταφέρει στα 25 του να έχει τόσο μεγάλο following που γεμίζει μόνος του χώρους, όπως το Piraeus Academy 117. Οι επιτυχίες του έχουν τίτλους όπως «Θα τα καταφέρω», «Δαχτυλίδι», «Φτάνουμε», «Ανάγκη να σε δω».
Με καταγωγή από την Γκάνα, ξεχώρισε από την αρχή για τη λατρεία του προς οτιδήποτε παραδοσιακά ελληνικό. Κατάφερε να συνδέσει τη ρίμα με τα ρεμπέτικα και τη βιωματική αφήγηση με σύγχρονα beats, φτιάχνοντας τον «ήχο της Κυψέλης». Το άλμπουμ του «Μπέσα» τον πήγε μέχρι την Documenta14 και το Κάσελ.
Νέγρος του Μοριά
Φωτό: Freddie F./LIFO
Vlospa
Σαλονικιός από την Καλαμαριά, μισός Έλληνας και μισός Γάλλος (που σημαίνει ότι ραπάρει και στα γαλλικά, ίσως ο μόνος Έλληνας που το κάνει), με νέο ήχο, αλλά έναν παλιομοδίτικο τρόπο να ραπάρει, με επιτυχίες όπως το «KTLVN» (καταλαβαίνω) και το πρόσφατο «2310» και top κομμάτι το «Fresh».
Joker/ Two-Face
Ο Tsaki και ο Style Mo, με προϊστορία στους Bong da City, με flow που τσακίζει και old school στίχο σε new age παραγωγές, πολύ χορευτικοί, με μεγάλο κοινό που κάνει sold-out τις εμφανίσεις τους και δημιουργεί πανδαιμόνιο όπου κι αν εμφανιστούν. Το περσινό άλμπουμ του Tsaki «Year One» είχε επιτυχίες όπως οι «Frost», «Crimes» και το killer «Άσ' το να τουμπάρει».
Mad Clip
Ίσως ο πιο αμφιλεγόμενος από τους ράπερ του new wave, ελληνικής καταγωγής «Αμερικάνος» που ραπάρει, με εκπληκτικό flow και πολύ χαρακτηριστικό τρόπο και στα ελληνικά και στα αγγλικά, πρώην μέλος του label Outkast Exellence στην Αμερική και εξαιρετικά δημοφιλής. Πρόσφατα είχε ταυτόχρονα το Νο1 και το Νο2 στις τάσεις του ελληνικού YouTube, με εκατομμύρια views και πρόσφατες επιτυχίες τα κομμάτια «Megistanas», «Kinitro» και πολλές συνεργασίες με σταρ της Capital. Στα live του γίνεται πανικός.
Από τα Άνω Λιόσια. Πολλοί τον θεωρούν «πατέρα της τραπ», γιατί είναι από τους πρώτους που την έφεραν στην Ελλάδα. Είναι ο ιδρυτής της ομάδας Trapsion και ασχολείται και με την ανακάλυψη νέων ταλέντων που εμπλουτίζουν την ομάδα του. Γνήσιος εκπρόσωπος του ραπ του γκέτο, με ιδιαίτερα σκληρά βίντεο που δείχνουν την αλήθεια της Αθήνας. Τα κομμάτια του έχουν εκατομμύρια views, με κορυφαία τα «Narcos», «Menidim», «Zefyria Origins», «Ferto Stuff».
Billy Sio
Φωτό: Freddie F./LIFO
Mpelafon
Κι αυτός Βόρειος, από τα Γρεβενά, πολύ ιδιαίτερος, με ήχο που ακροβατεί ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο, μόνος του ή με τους Pindos Atletico, με επιτυχίες όπως η «Μπαμπαλίνα», το «Φάτε Πιέτε», το «Κάτι Λευκοί στη Σαλονίκη» και ένα σωρό συνεργασίες. Τα πιο πολλά βίντεό του είναι γυρισμένα στα χωριά της Βόρειας Ελλάδας.
RNS
Supreme, Buffalo Bill, DJ Cutbrawl, Αδέσποτος, Θύτης, Pero, Κανών. Το αθηναϊκό σχήμα του σκληροπυρηνικού ραπ είναι περισσότερο από 15 χρόνια από τα ονόματα με την πιο μεγάλη επιρροή σε μεγάλο μέρος του νεανικού κοινού, με εκπληκτικές παραγωγές και πολύ δυνατό στίχο. Τα live τους είναι πραγματική εμπειρία, με ένταση και «πολεμική» ατμόσφαιρα. Έχουν γράψει τη δική τους Ιστορία και αξίζει να τους παρακολουθήσεις.
Park
Νέο αίμα. Ο ράπερ της κολεκτίβας των Athens Bros είναι 21 χρονών, με new wave ήχο, αλλά χωρίς τα «κλισέ» της τραπ θεματολογίας, με εντυπωσιακά βιντεοκλίπ και μια συνεργασία με τον Mpelafon στο νέο του κομμάτι «Μωβ Φεγγάρι».
Από ιδρυτικό μέλος των θρυλικών ΖΝ μέχρι τη σαρωτική επιτυχία του «Κάνε Ντου», ο Υποχθόνιος πάντα κατάφερνε να επιβάλλει το καινούργιο. Ο ιδρυτής της Capital Music και ο άνθρωπος που έβαλε το dab στο στόμα όλων και έδωσε υπόσταση στο ελληνικό τραπ, καταφέρνει να παραμένει περισσότερες δύο δεκαετίες στην επικαιρότητα και να ανακαλύπτει συνεχώς νέα ταλέντα. Εξακολουθεί να κάνει mega hits και να χτυπάει εκατομμύρια προβολές ό,τι και να κάνει.
ΥΠΟ
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Hatemost
Ιδρυτικό μέλος των θρυλικών Βήτα Πεις που κάνει δεύτερο peak στην πορεία του με την πρόσφατη συνεργασία του με τον Styl Mo των Joker/Two Face ως Complex, με ένα πολύ δυνατό άλμπουμ με ήχο nu school, χωρίς όμως το flex των τράπερ. Χαρακτηριστική η σόλο στιγμή του στο «st33z».
N.O.E.
Ποπ σταρ. Πρόσφατα υπόγραψε στην Cobalt Music, αλλά με το «Θέλω να δω» ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων λόγω των προκλητικών στίχων, ακόμα και από τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του. Έχει εξαιρετικό flow και style. Το νέο του κομμάτι «OG Status», σε συνεργασία με τον DJ Silence, είναι το καλύτερό του εδώ και χρόνια.
Lil Riico
Εικοσάχρονος παραγωγός από το Μενίδι, συνεργάτης του Billy Sio και του Vlospa, με ένα από τα πιο πετυχημένα κομμάτια από Έλληνα παραγωγό στο YouTube, το «Slide» του FBG Duck από το Σικάγο (με σχεδόν 42 εκατομμύρια views!). Από τις μεγάλες ελπίδες του ελληνικού ραπ.
Mente Fuerte
Ο ιδρυτής της Black Bandana έχει καταφέρει να ενώσει δύο κόσμους, το παλιό, καλό χιπ-χοπ με τον νέο ήχο. Έχει συνεργαστεί με Mad Clip, Snik, Toquel, Smuggler και έχει ανακαλύψει πολλά νέα ταλέντα. Το άλμπουμ του Kingpin κυκλοφορεί σύντομα.
Οι παραγωγές του Θανάσιμου είναι killer, η εξέλιξή του από τις μέρες των Time Zero μέχρι τώρα εντυπωσιακή, τα έντονα χορευτικά beats και τα κοινωνικά θέματα στους στίχους τον κάνουν από τους πιο ενδιαφέροντες μουσικούς του είδους στην Ελλάδα και οι συνεργασίες του με τον Tiny Jackal απλώς επιβεβαιώνουν την αξία του.
Thanasimos & Tiny Jackal
Φωτό: Freddie F./LIFO
*Ονόματα που αξίζει να γνωρίζεις ακόμα από το ελληνικό ραπ (νέο και παλιό) αυτήν τη στιγμή: Illeoo, Rack, ATC, Raf, Smoke, Στοίχιμα, Τζαμάλ, Rationalistas, ΦΒΣ, Outkast Exellence, Ταφ Λάθος, Λόγος Απειλή, ΙΝΚΑ, Marilitta, Yin Yang, ΕΠΙΛΚΤ, Solmeister, Dizz.
