Whatever happened to my rock’n’roll

Whatever happened to my rock’n’roll Facebook Twitter
Bill Callahan
0
Gentlemen

Μέσα στη χρονιά έχουμε ακούσει ελάχιστους δίσκους που να έχουν ως βάση μια κιθάρα που ν’ αξίζει τον κόπο κι ο καθέ- νας ψάχνει να βρει ικανοποίηση σε άλλα λημέρια. Μια λύση είναι οι κλασικοί τραγουδοποιοί που φέτος έχουν κυκλοφορήσει μερικούς απ’ τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, όπως ο Josh T. Pearson, o Bill Callahan και εσχάτως ο Bon Iver.

Ο πρώτος, ξεχασμένος στη λήθη των Lift To Experience, κυκλοφόρησε έναν δίσκο-ξεγύμνωμα, που μόνο μια τόσο προβληματική φιγούρα μπορούσε να βγάλει. Βέβαια, επειδή κάτι τέτοιο θέλει χρόνο και ο Pearson αναπτύσσει τις ιστορίες του σε 10λεπτα έπη, για λόγους που δεν καταλαβαίνω ακριβώς (πέρα απ’ τη βαρεμάρα του εκάστοτε ακροατή), χαρακτηρίζεται δύσκολος. Δεν είναι.

Ο δεύτερος, σταθερή αξία της αμερικανικής τραγουδοποιίας, διατηρείται γι’ άλλη μια φορά σε υψηλά επίπεδα ερμηνείας (κυρίως), υπογράφοντας 2 απ’ τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ. Το «America» με το καταπληκτικό βιντεοκλίπ του (σχεδόν καλύτερο κι απ’ το ίδιο το τραγούδι) και το «Drover» είναι από μόνα τους αφορμές να ψάξεις από την αρχή το παρελθόν του.

Ο τελευταίος και νεότερος Justin Vernon οδεύει ολοταχώς προς το πάνθεον αντίστοιχων δημιουργών. Το Ρitchfork, αφού του έβαλε το υπερβολικό 9,5/10, που από μόνο του φτάνει για να τον μισήσουν οι Ρitchfork haters (σε μια χρονιά, μάλιστα, που το site έχει χαρίσει απλόχερα βαθμούς σε δίσκους που δεν αξίζει ν’ ακούσεις δεύτερη φορά), τον χαρακτηρίζει πολύ πετυχημένα «ο άνθρωπος που ηχογράφησε ολόκληρο δίσκο σ’ ένα δάσος» και αποθεώνει τη δεύτερη κυκλοφορία του.

Το ντεμπούτο του, αν και άρεσε σε όλους από την πρώτη νότα, απέδειξε σε βάθος χρόνου πως είναι κάτι σημαντικότερο από μια απελπισμένη ωδή ενός τύπου που νομίζει πως έχασε τα πάντα (γυναίκα, συγκρότημα, καριέρα κ.λπ.). Αφού πρώτα πέρασε με επιτυχία από το mainstream, συμμετέχοντας στον περσινό δίσκο του Kanye West και στους Gayngs, που δυστυχώς περάσαν απαρατήρητοι, τώρα γράφει τραγούδια που παίρνουν το όνομά τους από πραγματικά μέρη του κόσμου κι αντίστοιχα φαντασιακά σημεία του μυαλού του.  Αφήνοντας αρκετά πίσω του το φολκ, ενορχηστρώνει γεμά- τα τραγούδια που ερμηνεύει με εμπειρία, την οποία κανονικά θ‘ αποκτούσε δύο δίσκους αργότερα.

The story of the eye

Μια δεύτερη κρυψώνα για πολλούς είναι η στροφή προς τον σκληρό ήχο. Δεν μπορώ να τον συμμεριστώ, γιατί, καλώς ή κακώς, τα μαύρα παρακλάδια του μέταλ δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου ούτε και θα γίνουν στο μέλλον. Μπορεί από δω κι από κει ν’ ανακαλύπτω δίσκους που φέρουν αυτή την ταμπέλα (π.χ. «Implodes»), αλλά με τίποτα δεν μπορώ ν’ ασχοληθώ παραπάνω.

Φαίνεται, όμως, πως μόνο αυτοί οι περίεργοι τύποι έχουν διάθεση για πειραματισμό, οπότε μάλλον θα θάψουμε το indie μερικά μέτρα ακόμα πιο βαθιά στη γη. Ή θα βάλουμε δυνατά τους πανκ ύμνους που υπέγραψαν πρόσφατα οι Men. Το συγκρότημα με το τραγικό όνομα (που θα σας ζορίσει να το βρείτε στο Google) έρχεται απ’ το Μπρούκλιν και πατάει με το ένα πόδι στο hardcore και το άλλο στο kraut που είναι και της μόδας.

Ο καινούργιος τους δίσκος κυκλοφορεί στη Sacred Bones (έδρα και των Moon Duo, Fresh & Onlys, Zola Jesus), λέγεται «Leave Home» και είναι σαρωτικός, με την παλιομοδίτικη έννοια. Από τις οχτώ συνθέσεις τους ξεχωρίζεις εύκολα το «Bataille» και το «()». Στο πρώτο θα βρεις τα πιο ωραία εναρκτή- ρια 60 δευτερόλεπτα της φετινής χρονιάς κι αντίστοιχα στο δεύτερο το πιο ωραίο φινάλε ροκ τραγουδιού. Με μια δόση ενθουσιασμού και μέχρι οι A Place To Bury Strangers να βγάλουν καινούργιο δίσκο, οι Men ακούγονται σαν βάλσαμο στ’ αυτιά μας, που αναγκαστικά ταλαιπωρούμε με ηλεκτρονικούς ρυθμούς.

Και, μια και το ανέφερα, μέχρι ν’ ακούσουμε ολόκληρο το «Screamadelica» των Primal Scream, στο repeat θα παίζει ο -τόσο ‘90s- ύμνος των Rapture, το έξοχα τιτλοφορημένο «How deep is your love».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοντσέρτο του Αρανχουέθ: Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από αυτό το κοντσέρτο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το Κοντσέρτο του Αρανχουέθ;

Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του το «Κοντσέρτο του Αρανχουέθ» του Χοακίν Ροντρίγκο παραμένει η μουσική στην οποία όλοι με κάποιο τρόπο παραδινόμαστε. Η Ματούλα Κουστένη αποκρυπτογραφεί τη μελαγχολία, τη σπαρακτική μελωδία, τη δύναμη της κιθάρας και τη μοναδική του ενέργεια.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ