1928 Γερμανία. Βρισκόμαστε στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην πανωλεθρία του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου και στην αναμονή του Δεύτερου. Το πολίτευμα της Γερμανίας -η λεγόμενη δημοκρατία της Βαϊμάρης- βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα αδιέξοδα. Η μεταπολεμική ταπείνωση έχει πάρει διαστάσεις εθνικής ήττας, η έλλειψη εμπιστοσύνης σε πολιτική και πολιτικούς, η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πείνα και η εξαθλίωση, ένα μέλλον μακροπρόθεσμα θαμπό χωρίς "σωτήριες λύσεις", δημιουργούν σιγά - σιγά ένα νοσηρό, κοινωνικό τέλμα που αρχίζει να τροφοδοτεί τον εφιάλτη του Εθνικοσοσιαλισμού.
Η Αρρώστια της Νιότης του Μπρούκνερ πρωτοπαρουσιάζεται στο Βερολίνο το 1928. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου ανήκουν στους αντιήρωες. Μεταξύ είκοσι και εικοσιπέντε ετών, ηλικίες που η προσωπικότητα παίρνει την τελική της μορφή, μεγαλωμένοι μέσα στο θάνατο του Α ́ Πόλεμου, περιτριγυρισμένοι απ' τα οικονομικά κραχ της Δυτικής κοινωνίας, με ερωτικές εμπειρίες και σεξουαλικές παλινδρομήσεις αναποφάσιστες στο να οριοθετήσουν θέσεις και επιλογές, με απορίες και διλλήματα για την απόφαση μιας σταδιοδρομίας, οι χαρακτήρες του έργου δέχονται αδιαμαρτύρητα τη σαθρή εποχή τους, ηδονίζονται με την κοινωνική παρακμή και την έλλειψη οραμάτων, δεν επαναστατούν, βολεύουν και βολεύονται με τις ενοχές τους μην περιμένοντας ένα καλό σημάδι, ένα ελπιδοφόρο φως, παράλυτοι κι οι ίδιοι από μια βαθειά κόπωση και αδιαφορία για τα προβλήματα γύρω τους, χωμένοι σε μια πλήρη ιδεολογική και ηθική σύγχυση.
σχόλια