6 artists

Η Γκαλερί Ελένη Κορωναίου παρουσιάζει την ομαδική έκθεση “6 Artists” με ζωγραφικά έργα των George Condo, Liam Everett, Alex Hubbard, Michel Majerus, Helmut Middendorf και Richard Prince.
 
Ο George Condo γεννήθηκε στο Concord (New Hampshire), ζει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη. Ο Condo εξερευνά το χώρο του πορτραίτου με προσωπικό και πρωτότυπο τρόπο. Με αφετηρία τα πορτραίτα των κλόουν που δημιούργησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, η «κατάδυση» του Condo στο είδος αυτό αντανακλά μια εντελώς αντισυμβατική προσέγγιση του πορτραίτου: ο ζωγράφος βασιζόταν ανέκαθεν περισσότερο στη φαντασία και τη μνήμη παρά στο θεμελιώδες υλικό.
 
Ο Liam Everett γεννήθηκε το 1973 στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, ζει και εργάζεται στο Σαν Φρανσίσκο. H ζωγραφική του Liam Everett περιστρέφεται γύρω από μια σειρά ερωτημάτων σχετικά με τα συστήματα στήριξης, τα όρια, την ενσωμάτωση και τη διαφάνεια.

Επίσης, στοιχεία της αρχαϊκής, του αρχέγονου και της αλχημείας κατέχουν βασικό ρόλο στη δημιουργία των έργων, τα οποία ο Everett ονομάζει πίνακες «οθόνες». Η αναφορά αυτή, εφιστά απευθείας την προσοχή στη δισδιάστατη φύση της ζωγραφικής, η οποία έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί ως φίλτρο, στο οποίο το φως, ο αέρας και διάφορα άλλα φαινόμενα αναδύονται.

Οι πίνακες «οθόνες» του, υφίστανται μια έντονη διαδικασία προσθήκης και αφαίρεσης. Κατόπιν, οι πίνακες εκτίθενται στον ήλιο, στον άνεμο, στο αλάτι και στο αλκοόλ, προκειμένου να διαταράξουν και να αποσταθεροποιήσουν τη δομική τους ακεραιότητα.
 
Ο Alex Hubbard γεννήθηκε το 1975 στο Newport, Oregon, ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες. Σ’αυτή την έκθεση ο Hubbard παρουσιάζει ένα πίνακα που έχει δημιουργηθεί από τη μεγέθυνση σχεδίων του καλλιτέχνη με μελάνι. Τα σχέδια μεταφέρονται στον καμβά, όπου απλώνεται χρωματιστή ουρεθάνη και υαλοβάμβακας.

Η διαδικασία ολοκληρώνεται με την εναλλαγή του προσανατολισμού των έργων από το δάπεδο σε όρθια θέση. Η χρήση έντονων χρωμάτων είναι χαρακτηριστική στα έργα του όπως και των καμπύλων γραμμών με τις οποίες ο καλλιτέχνης συνθέτει ζωγραφικά πεδία με άμορφα σχήματα, τονίζοντας την πυκνότητα του χρώματος πάνω στον καμβά.
 
Τα ζωγραφικά έργα του Michel Majerus (1967-2002) αναφέρονται σε εικόνες που έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, οικειοποιούνται την ιστορία και αναπαράγουν τα οπτικά αποτελέσματά της. Το κίνητρό του καλλιτέχνη είναι η διαμόρφωση μιας νέας τεχνητής πραγματικότητας που υπάρχει σε πολλά διαφορετικά χρώματα.

Η δουλειά του εμφανίζεται, επίσης, ως αναδρομή στην ιστορία της ζωγραφικής του εικοστού αιώνα, με αναφορές σε έργα καλλιτεχνών όπως Basqiat, Willem de Kooning, Cy Twombly, Gerhard Richter, Frank Stella, James Rosenquist, και Andy Warhol. Σ’αυτή την έκθεση παρουσιάζονται πίνακες μικρών διαστάσεων και ένα ζωγραφικό σε αλουμίνιο.
 
Ο Helmut Middendorf γεννήθηκε το 1953 στο Dinklage της Γερμανίας, ζει και εργάζεται στο Βερολίνο και στην Αθήνα. Στην παρούσα έκθεση παρουσιάζονται 2 ζωγραφικά έργα, τα οποία έχουν σαν κύρια χαρακτηριστικά τους, την σύνθεση, την αφαίρεση και το χιούμορ. 

Το μικρότερο έργο της έκθεσης ανήκει στην σειρά “Context Paintings” που συνδυάζει εικόνες έργων τέχνης γνωστών ζωγράφων (Dürer, Rembrandt, Goya, Daumier), κόμικ και φτηνές εικονογραφήσεις μαζί με αφηρημένα ζωγραφικά πεδία, φωτεινά χρώματα, μοτίβα, κουκίδες και ζωγραφικές χειρονομίες. To δεύτερo ζωγραφικό έργο, με τίτλο "South", είναι μια αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη που αντικατοπτρίζει τις καλοκαιρινές του διακοπές στην Ελλάδα.
 
O Richard Prince γεννήθηκε το 1949 στον Παναμά, ζει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη. Ο Prince έγινε γνωστός οικειοποιώντας εικόνες που έβρισκε σε περιοδικά και δημιουργώντας με αυτές έργα τέχνης. Ένας παθιασμένος συλλέκτης και οξυδερκής χρονογράφος της αμερικάνικης υποκουλτούρας, της καθομιλουμένης και του ρόλου τους στην κατασκευή της αμερικανικής ταυτότητας, έχει διερευνήσει εις βάθος τον ρατσισμό, τον σεξισμό και την ψύχωση στο mainstream χιούμορ.

Μετά τις εικονικές σειρές φωτογραφιών, όπου ο Prince εξερευνούσε την εννοιολογική στρατηγική του για την οικειοποίηση εικόνων από τη διαφήμιση, αναφερόμενος στα αρχέτυπα του αμερικανικού ονείρου, ακολούθησε μια σειρά έργων με αστεία, τα λεγόμενα “Joke Paintings”, ένα από αυτά θα παρουσιαστεί στην τωρινή έκθεση.