Ανδρέας Νικολάου-Το Μη Φανερό

Ο άνθρωπος που ήταν το κεντρικό θέμα της μέχρι τώρα δουλειάς του ζωγράφου, καταφέρνει - ακόμα και με την απουσία του - να πρωταγωνιστεί ακόμα μια φορά.

Αναγνωρίζουμε νοερά πίσω από τα κλειστά ή ανοιχτά παράθυρα τους ίδιους μας τους εαυτούς να κινούνται, να στέκουν, να πονούν και να χαίρονται μέσα στις δίκες μας φωλιές ή φυλακές που κλείνουν τις ψυχές μας.

Τα πορτρέτα αυτά των σπιτιών είναι φορτισμένα από ανθρώπινα χαρακτηριστικά μα και αισθήματα, μικρά και μεγάλα μυστικά, επιθυμίες εκπληρωμένες και ανεκπλήρωτες μέχρι που φορές θαρρείς ένα δάκρυ είναι έτοιμο να κυλίσει από την άκρη του μικρού παράθυρου.