Αντώνης Στάβερης, Η αλλόκοτη χλωρίδα της μνήμης

Τρία χρόνια μετά την τελευταία του ατομική έκθεση ο Αντώνης Στάβερης παρουσιάζει στη Φωκίωνος Νέγρη 16, σε επιμέλεια της Ελισάβετ Σακαρέλη, την νέα του έκθεση με τίτλο «Αλλόκοτη χλωρίδα της μνήμης» η οποία εγκαινιάζεται την Τετάρτη 1^η Μαρτίου στις 8 μ.μ.

Μετά τα νυχτερινά σε Βερολίνο και Παρίσι ο ζωγράφος επανέρχεται και μετατοπίζεται αυτή τη φορά στην αστική τοπιογραφία της Αθήνας. Οκτώ λάδια μεγάλων διαστάσεων και πέντε ακουαρέλες απαρτίζουν την νέα του εικαστική του κατάθεση.

Σημειώνει, χαρακτηριστικά στον κατάλογο της έκθεσης η ιστορικός τέχνης Λίνα Τσίκουτα-Δεϊμέζη: «Ρεαλισμός και συναίσθημα μέσα από την παρατήρηση και το βίωμα. Ακόμη παρατηρούμε μία χρωματική ικανότητα, σε μία κλίμακα αρκετά έντονα εξπρεσιονιστική, στους ουρανούς, στα δέντρα, στη φύση, που ενίοτε δημιουργεί ταραχή. Περιδιαβαίνοντας τα έργα του Στάβερη αισθανόμαστε την ποίηση της φευγαλέας, ανώνυμης, μοναχικής διαβίωσης των κατοίκων μιας μεγαλούπολης, όπως η Αθήνα. Τα τοπία, τα δέντρα, ο ουρανός, οι άνθρωποι συνυπάρχουν με την ίδια αξία, χωρίς ιδιαίτερη αλληλουχία. Η σύνθεση με χρωματική συνήθως ένταση αποδίδει το τυχαίο, το φευγαλέο, το αποσπασματικό. Παράδοξο το γεγονός ότι ταυτόχρονα συνυπάρχουν και εναλλάσσονται το ρεαλιστικό και το πιο αφαιρετικό».

Ενώ ο συγγραφέας Μισέλ Φάις επισημαίνει: «Ο Στάβερης, είτε μέσα, είτε έξω, είτε νύχτα, είτε μέρα, μετεωριζόμενος ανάμεσα στον εσωστραμμένο χρωματικό ευδαιμονισμό του August Macke και στον παγωμένο ενύπνιο ρεαλισμό του David Ηοckney κατά βάθος καθρεφτίζεται στην ανάμνηση της ανάμνησης, στην επιθυμία της επιθυμίας και είναι αυτή ακριβώς η πολλαπλασιασμένη αντανάκλαση, η κρυμμένη αναγωγή που ενεργοποιεί, ερεθίζει, καθορίζει εντέλει, τόσο το βλέμμα του στον κόσμο όσο και στο τελάρο».

Τέλος, για το έργο του Στάβερη, ο Νίκος Αλ. Μηλιώνης υπογραμμίζει: «Τη δύσθυμη ατμόσφαιρα του αθηναϊκού τοπίου του καιρού μας προβάλλει ο Στάβερης, αναδεικνύοντας την ψυχολογία της κοινωνίας μας με το να παρουσιάζει όχι τόσο τους ανθρώπους όσο κυρίως το αστικό σκηνικό, όπου αντανακλάται πιο έντονα η εσωτερική τους μελαγχολία».

Η έκθεση συνοδεύεται από εικονογραφημένο, δίγλωσσο (ελληνικά-αγγλικά) κατάλογο, ο οποίος περιλαμβάνει κείμενα του Μισέλ Φάις, της Λίνας Τσίκουτα-Δεϊμέζη και του Νίκου Αλ. Μηλιώνη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Αντώνης Στάβερης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1992-1998) με δάσκαλο τον Δημήτρη Μυταρά. Το 1998 συμμετείχε στο πρόγραμμα Erasmus στην École nationale supérieure des Beaux-Arts στο εργαστήριο του Vladimir Velickovic. Το 2010 κέρδισε το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για νέο Έλληνα ζωγράφο κάτω των 40 ετών. Κατά την περίοδο 2010-2012 ήταν Artist in Residency στη Cité internationale des Arts Paris στη Γαλλία. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πέντε ατομικές εκθέσεις (2002, 2005 Έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου, Αθήνα, 2006 Έψιλον-Ρόζυ Οικονομίδου, Θεσσαλονίκη, 2009, 2013 Χώρος Τέχνης 24, Αθήνα). Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει στην Αθήνα και στο Βερολίνο.