Βανέσσα Αναστασοπούλου/Ελένη Θεοφυλάκτου

Η Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει για πρώτη φορά την έκθεση με σχέδια μεικτής τεχνικής των Βανέσσας Αναστασοπούλου και Ελένης Θεοφυλάκτου, από 23 Ιανουαρίου έως 15 Φεβρουαρίου 2014. Στη σειρά των έργων της Βανέσσας Αναστασοπούλου έχουν χρησιμοποιηθεί μολύβια, ακουαρέλες και κλωστές σε χειροποίητα χαρτιά. «Είναι δουλεμένα με επιμέλεια και προσοχή στη λεπτομέρεια, προκειμένου να αποδοθεί το αίσθημα της εύθραυστης και μετέωρης ύπαρξης μας. Οι εικόνες, όλες μαζί και η καθεμία χωριστά, θέτουν ερωτηματικά για το πέρασμα μας μέσα από το χώρο και το χρόνο.

Ξανά και ξανά με «ιαπωνική» επιμονή και υπομονή, προσπαθείς, μετά την πρόσληψη και την καταγραφή μιας εικόνας και των προεκτάσεων, να την επεξεργαστείς, να την αποκωδικοποιήσεις. Και, ξαφνικά, ίσως έχεις ακουμπήσει σε κάτι. Σκέψεις, που θα μπορούσαμε να τις ονομάσουμε σκέψεις φτερού, γεννιούνται από τυχαίες σημειώσεις και σιγά σιγά, λίγο λίγο, μεταμορφώνονται σε καταθέσεις».

Τα έργα της Ελένης Θεοφυλάκτου, όπως γράφει ο Θάνος Σταθόπουλος, είναι αποτέλεσμα δουλειάς των τελευταίων πέντε ετών. Μέσα από το προσωπικό της ιδίωμα, την ιδιαιτερότητα της καθαρής γραφής της, η ζωγράφος μας μεταφέρει, όπως συνηθίζει, σε έναν οικείο όσο και ανοίκειο κόσμο, όπου επικρατούν η σιωπή, το παράδοξο, η ανεστραμμένη καθημερινότητα, η έκπληξη, οι συνειρμοί, η ανησυχητική αίσθηση ή η ησυχία του τέλους. Μικρά ή μεγάλα κομμάτια σιωπής, παύσεις, μπροστά στην επίγνωση του αναπόδραστου ορίζουν τις μορφές, τη λοξή εικονοποιία, τις καταστάσεις και τον περιβάλλοντα χώρο. Η σιωπή, είτε μέσα από την προσευχή για την αποτροπή του επικείμενου τέλους είτε μέσα από την πλήρη αποδοχή του, αποτελεί εν τέλει την μόνη σκευή έναντι του θανάτου.