«Το Πάτωμα» αποτελείται από τρεις ενότητες: την προβολή της διαφάνειας ενός ξύλινου πατώματος που παίρνει τη θέση του ορίζοντα ο οποίος αντί να είναι ένα άνοιγμα στο χώρο αφήνοντας το βλέμμα του θεατή να χαθεί, τον φράζει δίνοντας την αίσθηση ενός περίκλειστου πεδίου, μια εγκατάσταση που συνοψίζεται σ’ ένα καφκικό κτίσμα και μια δράση που πρόκειται να διεξαχθεί στην παραλία των Λεγραινών στο Λαύριο με το κλείσιμο της έκθεσης.
Η Λιαναντωνάκη δημιουργεί ένα ανθρωπόμορφο, μαύρο κτίσμα το οποίο περικλείει ένα μικρό δωμάτιο-κελί-καταφύγιο που φωτίζεται από μια λάμπα πετρελαίου. Στην εσωτερική του επιφάνεια βλέπουμε αποσπασματικά αποτυπώματα του σώματος της καλλιτέχνιδας φτιαγμένα από λάσπη, βιομορφικές φιγούρες σε αιωρούμενη κίνηση. Το κτίσμα έχει τη βαρύτητα μιας μελαγχολικής μοναξιάς και τη δύναμη μιας μνημειακής απορρόφησης χωρίς όρια όπως είναι η νύχτα. Η όρθια στάση του έρχεται σε αντίθεση με το υπόγειο βάθος που δημιουργεί το σπασμένο πάτωμα στο εσωτερικό του, τοποθετώντας μας αντιμέτωπους με το δικό μας ανάστημα ,ανοίγοντας μια διαλεκτική ανάμεσα στην παρουσία-απουσία. Η Λιαναντωνάκη θα εγκαταλείψει το κτίσμα στην προμελετημένη του φθορά και καταστροφή στην παραλία των Λεγραινών στοχεύοντας σ’ έναν χώρο σε αναμονή έτσι ώστε να λάβει χώρα η απουσία, κάτι σαν τη κατεστραμμένη κούκλα που προσφέρει το παιδί στον «άγνωστο» επισκέπτη καλύπτοντας το κενό της αποχώρησής του.

ΠΟΤΕ10/06/2008 - 19/06/2008
Οδηγός Τέχνες & Πολιτισμός