Εκ νέου, Μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών

Λίγο πριν την ολοκλήρωση της μόνιμης στέγης του, το ΕΜΣΤ στρέφει συνειδητά το βλέμμα στους νέους για να κλείσει μαζί τους την πρώτη φάση μιας δημιουργικής πορείας που μετρά ήδη 13 χρόνια. Το δικό τους καλλιτεχνικό παρόν εμπεριέχει την υπόσχεση ενός μέλλοντος, σηματοδοτώντας με τον καλύτερο τρόπο την έναρξη του νέου κεφαλαίου του ΕΜΣΤ.

Γεννημένοι τη δεκαετία του '80 (από το 1979 έως το 1990) οι 34 πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες και τα μέλη 3 καλλιτεχνικών ομάδων που επιλέχθηκαν έχουν μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές τους και ξεκινούν τώρα τη δραστηριότητά τους στην Ελλάδα αλλά και σε διεθνή καλλιτεχνικά κέντρα όπως, Λονδίνο, Βερολίνο, Βιέννη, Κολωνία, Άμστερνταμ, Μάντσεστερ.

Θα παρουσιαστούν 60 έργα (εγκαταστάσεις, σχέδια, βίντεο, περφόρμανς, ηχητικά έργα, ζωγραφική) εκ των οποίων τα 27 αποτελούν νέες καλλιτεχνικές προτάσεις ειδικά για την παρούσα έκθεση.

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες ανοίγονται σε νέα διεπιστημονικά και διακαλλιτεχνικά πεδία, προκειμένου να προσεγγίσουν εκ νέου υλικά, έννοιες και καλλιτεχνικές πρακτικές σε περιόδους κρίσης και οικονομικής ύφεσης. Σχολιάζουν κριτικά τη σύγχρονη πολιτικο-οικονομική πραγματικότητα, αναμετρώνται με την πρόσφατη ιστορία, επαναφέρουν ζητήματα απεικόνισης συμβόλων και μνημείων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Συγκροτούν ανοιχτές και αμφίσημες αφηγήσεις που συχνά εκκινούν από προσωπικές εμπειρίες και βιώματα. Αξιοποιούν ως πρώτη ύλη την ψηφιακή τεχνολογία και διερευνούν την κουλτούρα του Διαδικτύου εξετάζοντας με κριτική ματιά το ρόλο τους.

Εκπρόσωποι μιας γενιάς που διαμορφώθηκε με (και από) την άυλη ψηφιακή τεχνολογία, γαλουχήθηκαν με την νέα συνείδηση της συν-δημιουργίας, της συνεργασίας, της διάχυσης της πληροφορίας και της γνώσης. Δημιουργούν συμμετοχικές κοινότητες, διερευνούν σύγχρονα ζητήματα που σχετίζονται με τις νέες συνθήκες οικονομίας και παραγωγής, την εργασία, τη βιωσιμότητα, την αυτονομία και τους εναλλακτικούς τρόπους διαβίωσης.

Η έκθεση Εκ νέου μας φέρνει σε επαφή με την  πιο γοητευτική και ζωντανή πλευρά της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τη στιγμή εκείνη όπου η γλώσσα δομείται, αποδομείται και ξαναδοκιμάζεται, όπου πειραματισμοί, αμφιβολίες τίθενται στο κέντρο αναζήτησης μιας καλλιτεχνικής ταυτότητας.