Εργοτάξιο εξαιρετικών αισθημάτων

"Η έκθεση βασίζεται σε σκέψεις σε σχέση με τις καταστάσεις, με το πώς ταιριάζουν (ή δεν ταιριάζουν) οι άνθρωποι μεταξύ τους, με τα ιδανικά περιβάλλοντα και ίσως ακόμα και με το ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι τέλειοι καλεσμένοι σε ένα δείπνο.

Το να επιμελούμαι μία έκθεση σαν καλλιτέχνης για μένα έχει να κάνει με το να δημιουργήσω ένα περιβάλλον στο οποίο θα ήθελα να συνυπάρξω. Όλες οι καλλιτέχνιδες που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση είναι σύγχρονές μου, κάποιες από αυτές τις γνωρίζω προσωπικά και κάποιες μέσω των έργων τους. Τα έργα που έχω διαλέξει να δείξω σε αυτή την έκθεση έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ύπαρξη, τον "Άλλο" και την διαφορετικότητα ως κατάσταση αλλά και ως ανάγκη της ανθρώπινης φύσης". (Ο τίτλος της έκθεσης είναι του Γιώργου Χρονά και προέρχεται από τον υπότιτλο του λογοτεχνικού περιοδικού "Οδός Πανός" που εκδίδεται στην Αθήνα από το 1981.) Σοφία Στέβη, Αθήνα 2020

Τα βίντεο της Agnieszka Polska είναι χαρακτηριστικά δείγματα της ενδοσκόπησης που διαμορφώνει τη δουλειά της. Το πρώτο, που ονομάζεται "Ask the Siren" είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την πολωνική ταυτότητα, παρ' όλα αυτά όμως και μέσω της ποιητικής της γλώσσας και εικόνας μιλάει σε όλους για το τι συμβαίνει όταν αισθάνεσαι ξένος από τον εαυτό σου, σαν σε μία σχιζοφρενική διχοτόμηση. Το "Leisure Time of a Firearm" είναι ένα αφηρημένο, μονότονο βίντεο όπου ένα πιστόλι στοχεύει σχεδόν εξ' επαφής ένα μάτι αλλά ποτέ δεν ολοκληρώνει την πράξη.

Η Νάνα Σαχίνη συμμετέχει με μια σειρά από γλυπτά φτιαγμένα από διάφορα υλικά και σε διάφορα μεγέθη. Τερατόμορφες, θηλυπρεπείς φιγούρες, μισές άνθρωποι- μισές ζώα, με όγκους που φουσκώνουν και απλώνονται καταλαμβάνουν το χώρο σα χαμένοι στο χρόνο μυθολογικοί χαρακτήρες που γοητεύουν και απωθούν ταυτόχρονα.

Οι "πίνακες δωματίου" της Σοφίας Στέβη είναι αντανακλάσεις του εαυτού της. Ενώ σε πρώτο πλάνο ο θεατής βλεπει στοιχεία νεκρής φύσης, ονειρικά έπιπλα, τσιγάρα που καίγονται μόνα τους, πάντα σε δεύτερο πλάνο υπάρχουν πίνακες με αυτοπροσωπογραφίες που στοιχειώνουν την κατά τα άλλα παστέλ σκηνή.

Οι πίνακες και τα σχέδια της Constance Tenvik είναι απόγονοι της μεγάλης παράδοσης της ζωγραφικής πορτρέτου. Αυτά τα έργα αντανακλούν την ιδέα του "Άλλου" με τον πιο κυριολεκτικό τρόπο μιας και είναι πλούσια και λεπτομερή πορτραίτα που δείχνουν την ομορφιά, την περιπλοκότητα και την ιδιαίτερη φύση του ανθρώπου.

Οι πίνακες ζωγραφικής της Marianne Vlaschits ανήκουν στη σειρά "Love Affairs" και αγγίζουν τα όρια της αφηρημένης ζωγραφικής. Σχήματα σαν σαπουνόφουσκες, θυμίζουν έναν εξωτικό και αλλόκοτο μικρόκοσμο από γεννητικά όργανα, φυτά και ερωτικά βοηθήματα που ζωντανεύουν σε σφιγκτούς εναγκαλισμούς. Η δουλειά της Vlaschits έχει στοιχεία από ένα βαθύ ενδιαφέρον στην κοσμολογία, την επιστημονική φαντασία και την αισθητική camp.