Φωκίων Ρωκ, Ο γλύπτης και το αρχείο του

Στην έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά τεκμήρια του βίου και του έργου του καλλιτέχνη Φωκίωνα Ρωκ (1891–1945) από το προσωπικό του αρχείο, καθώς και έργα του γλύπτη από όλη την περίοδο του εικαστικού έργου του. Το αρχείο του καλλιτέχνη και τα έργα του περιήλθαν στη συλλογή του ΜΙΕΤ με δωρεά του γιου του Νικολάου Ρωκ-Μελά (1938–2015). Σκοπός της έκθεσης είναι, αφενός, να αναδείξει τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε ο καλλιτέχνης στην ελληνική σκηνή των εικαστικών τεχνών στις αρχές του 20ού αιώνα και, αφετέρου, να αποτυπώσει μέσα από το ευρύ φάσμα των ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων του, όπως προκύπτει από το αρχείο του, το κλίμα της εποχής του.

Βιογραφικό σημείωμα

Ο γλύπτης Φωκίων Ρωκ (Αργοστόλι 1891–Αθήνα 1945) αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό Έλληνα καλλιτέχνη των αρχών του 20ού αιώνα. Απόγονος του Γάλλου Pierre-Nicolas Roque (Πέτρος Ρωκ), που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1789, ο Φωκίων Ρωκ σπούδασε στο Σχολείο των Τεχνών στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα στην Académie Julian και στην École nationale supérieure des beaux-arts στο Παρίσι.

Το 1919, μαζί με τους ζωγράφους Περικλή Βυζάντιο και Παύλο Καλλιγά, νοίκιασε ατελιέ στην οδό Διογένους 4 στην Πλάκα, το οποίο λειτούργησε ως επαγγελματικό-καλλιτεχνικό εργαστήριο, όπου δέχονταν παραγγελίες, και παράλληλα ως τόπος συνάντησης για καλλιτέχνες και συγγραφείς. Το 1927 συμμετείχε ως ιδρυτικό μέλος στη Λέσχη Καλλιτεχνών «Ατελιέ», που το 1936 μετονομάστηκε «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών», μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών και φιλοτέχνων με στόχο την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής κίνησης του τόπου. Το 1931 ανέλαβε και εκτέλεσε το ανάγλυφο του Άγνωστου Στρατιώτη για το Μνημείο του Συντάγματος, συνεργαζόμενος στενά με τον γλύπτη Κώστα Δημητριάδη. Εκτέλεσε δημόσιες και ιδιωτικές παραγγελίες, κυρίως προτομές, καθώς και ελεύθερα έργα.

Από το 1927 ασχολήθηκε συστηματικά με την ξυλογλυπτική, ακολουθώντας έναν δρόμο κοντά στη λαϊκή παράδοση. Υπήρξε πολύ δραστήριος σε όλες τις καλλιτεχνικές και κοινωνικές εκδηλώσεις της εποχής του. Εργάστηκε ως έφορος και δάσκαλος στο Τμήμα Γλυπτικής της ΑΣΚΤ και συνέγραψε πλήθος άρθρα για θέματα της σύγχρονης τέχνης και επικαιρότητας σε πολλές εφημερίδες. Στο πλαίσιο του διδακτικού του οράματος εξέδωσε το 1944 το βιβλίο Μαθήματα τέχνης των Ενγκρ, Ροντέν, Μπουρντέλ, που επιμελήθηκε και μετέφρασε ο ίδιος. Έκανε δύο γάμους, τον πρώτο με τη Νίνα Παπαζαφειροπούλου, ιδρύτρια της γκαλερί Studio στην πλατεία Καρύτση, όπου εξέθεσαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, και τον δεύτερο με τη Σοφία Μελά, με την οποία απέκτησαν τον γιο τους Νικόλαο Ρωκ-Μελά.