Γωγώ Ιερομονάχου

Για την δουλειά της η ζωγράφος εξομολογείται:

"Η ζωγραφική μου ήταν ανέκαθεν ανθρωποκεντρική. Λατρεύω ιδιαίτερα τα πρόσωπα, για αυτό τα σχεδιάζω σε διαστάσεις υπερφυσικού. Το ανθρώπινο πρόσωπο είναι η Εικόνα, η Ταυτότητα, θα με προκαλέσει να πλησιάσω, να γνωρίσω, να επικοινωνήσω. Πάντα ξεκινώ από τα μάτια. Το βλέμμα που θα αντικρύσω θα με καθοδηγήσει, θα μου πει τι θα αναγεννηθεί πάνω στον καμβά μου... Και ο πόλεμος αρχίζει... Η αισθητική πολεμά τις αναμνήσεις , το τυχαίο πολεμά τον σκοπό, η ζωγραφική πολεμά την φιλαρέσκεια, η παρατήρηση την ανάμνηση, η λογική πολεμά το συναίσθημα, εγώ τον ίδιο μου τον εαυτό. Ψάχνω να ανακαλύψω το "άλλο" που θα ξορκίσει τις φθορές και τις ατέλειες της πραγματικότητας, αναβαθμολογώντας με μέτρα εικαστικά. . Τις χειρονομίες, το μετανιωμένο μου σχέδιο, τις γραμμές που δεν ακολούθησα, δεν τις σβήνω. Είναι όλα αυτά τα "Αν" του παρελθόντος και του μέλλοντος που διεκδικούν το χώρο τους. Δικαιούνται να υπάρχουν... Η αρχική μου πρόθεση μου ξεφεύγει. Ευτυχώς, γιατί η σχέση μου με την ζωγραφική θέλω να είναι ερωτική, να με αιφνιδιάζει..."