Hope, Μy sons, too young then

Η έκθεση του ΗOPE στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου εντάσσεται στο πλαίσιο της επιδίωξης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων να φιλοξενήσει και διαμορφώσει ένα γόνιμο διάλογο μεταξύ του αρχαιολογικού πλούτου, που διαφυλάσσει στα μουσεία αρμοδιότητάς της και στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία που προστατεύει, και της σύγχρονης τέχνης, όπως αυτή εκφράζεται σήμερα από Έλληνες, νέους καλλιτέχνες.

O HOPE αποτελεί έναν σύγχρονο δημιουργό που ανδρώθηκε εκτός της τυπικής καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, βρίσκοντας την αφετηρία της εικαστικής του διατύπωσης ως street artist. Ωστόσο, ήδη από τη γένεση της καλλιτεχνικής του γλώσσας η αρχαιότητα αποτέλεσε θεμελιακό άξονα στην έκφρασή του.

Σύντομα ο HOPE διεύρυνε το πεδίο δράσης του και κινήθηκε με αποφασιστικότητα προς έναν σύνθετο εικαστικό λόγο εντός των γκαλερί (στην παρούσα φάση εκπροσωπείται από την The Breeder Gallery, μια από τις σημαντικότερες γκαλερί της Αθήνας με διεθνή δράση), των μουσείων τέχνης, του συμβατικού εικαστικού χώρου συνολικά. Οι επιτοίχιες συνθέσεις συμπορεύθηκαν με την περφόρμανς, τις εγκαταστάσεις, τη μουσική σύνθεση και την επιμέλεια εκθέσεων.

Στο πρόσφατο έργο του HOPE θα επισημάνει κανείς με ένταση δύο νέες κατευθύνσεις. Αφενός, την αγάπη του για τις τρισδιάστατες συνθέσεις με ποικίλα υλικά, οι οποίες συμπορεύονται με τις ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλου μεγέθους σε δυο διαστάσεις που ήδη τον χαρακτηρίζουν και διακρίνονται από ένα παιγνιώδη χαρακτήρα και μια γκροτέσκα διάθεση, που αυτόματα αναμορφώνει το αισθητικό τους υπόβαθρο.

Αφετέρου, την ενασχόλησή του με τον πηλό, που όχι μόνο δημιουργεί αυτόματες συνδέσεις με τη χειρωνακτική διαδικασία και τα αρχαιολογικά κατάλοιπα, αλλά και διαχειρίζεται με τέτοιο τρόπο που να παραπέμπει σε φόρμες του απώτατου και πρόσφατου παρελθόντος. Φυσικά πάντα ποικιλμένες με μορφολογικά στοιχεία που αναιρούν τα στοιχεία της συμμετρίας, της τελειότητας, και της αισθητικής ακεραιότητας.

Αυτή τη γκάμα των υλικών και των εκφραστικών του μέσων θα αναπτύξει ο καλλιτέχνης σε όλη την έκταση του Αρχαιολογικού Μουσείου Άνδρου. Επιτοίχιες και τρισδιάστατες συνθέσεις, κεραμικές κατασκευές, performance κατά την ημέρα των εγκαινίων, και στη συνέχεια βιντεοπροβολή της τελευταίας στο video room του μουσείου, θα βρουν τη θέση τους μεταξύ των πρωτότυπων αρχαιολογικών ευρημάτων και γλυπτών, εντός και εκτός μουσειακών προθηκών, αλλά και στο κτηριακό κέλυφος ενός σημειακού αρχιτεκτονήματος της Χώρας Άνδρου.

Ο καλλιτέχνης με την παρούσα έκθεση επιχειρεί να γίνει σώμα μέσα σε σώμα. Τα έργα είναι τοποθετημένα δίπλα στα αρχαία ευρήματα, σε μια προσπάθεια να έρθουν κοντά κοινωνικές και ιστορικές πραγματικότητες, μέσα από το μηχανισμό της παρατήρησης. Το εικαστικό υλικό λειτουργεί σαν συμβολική γλώσσα ή μανιφέστο και παρέχει πληροφορία για την επικοινωνία με τα έργα του παρελθόντος. Ο χώρος δημιουργείται και παίρνει μορφή σε σχέση με τα υπόλοιπα σώματα, αλλά πρώτα και κύρια από το ίδιο μας το σώμα.