Iman Isa, Πληρεξούσια με μια δική τους ζωή στη γκαλερί Rodeo

"Η Iman Issa έχει περάσει μεγάλες περιόδους της ζωής της στο Κάιρο, τη Νέα Υόρκη και το Βερολίνο. Ξεκίνησε ως ζωγράφος, έπειτα δούλεψε τη φωτογραφία, πραγματοποίησε οπτικοακουστικές και ηχητικές εγκαταστάσεις, έγραψε ευφάνταστα κείμενα που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα και αυτές τις μέρες θεωρείται κυρίως γλύπτρια. Oι απαντήσεις της όμως στο ερώτημα του μέσου παραμένουν σκοπίμως ευμετάβλητες.

Αυτό που συνδέει τα έργα της, από τις πρώιμες φωτογραφίες και τα γλυπτά από ξύλο, χρυσόσκονη, κομμάτια καθρέφτη και έγχρωμους γλόμπους ως τους δεξιοτεχνικούς συσχετισμούς που πυροδοτούν μακρόπνοες σειρές έργων όπως τα “Triptychs,” “Material,” και “Common Elements,” είναι ταυτόχρονα μία μέθοδος αφαίρεσης ταυτοτικών λεπτομερειών – πατήματα που θα έδιναν στον θεατή μία αξιόπιστη ψευδαίσθηση ότι ξέρει τι κάνει η καλλιτέχνις – και μία διαρκής έρευνα για το πώς παράγεται, μεταδίδεται και γίνεται αντιληπτό το νόημα. Αυτό υποδηλώνει, βασικά, ότι το έργο της είναι μία διαρκής, ενδελεχής και πιθανόν ανεξάντλητη αναζήτηση για τις φόρμες που μπορούν να οδηγήσουν σε νέες υποθέσεις σχετικά με το πώς δημιουργείται το νόημα και γιατί.

H Iman Issa ξεκίνησε τη σειρά έργων της «Πληρεξούσια, με μία Δική τους Ζωή», το 2019, με το σχήμα ενός κεφαλιού. Κάθε έργο της έκτοτε παρουσιάζει το ίδιο κεφάλι, άλλοτε επιμηκυμένο, άλλοτε σπασμένο κι ανοιχτό ή κομμένο στα δύο. Η Issa ήθελε το πρωταρχικό σχήμα να είναι πάντα το ίδιο, σχεδιάζοντας και εκτυπώνοντας το τρισδιάστατα. Τα κεφάλια πήγαν σε βαφείο, καλύφτηκαν με λευκό ή μαύρο ακρυλικό ποτέ όμως με άλλο χρώμα. Τα έργα που προκύπτουν ως γλυπτά αποτελούνται από τμήματα: τα δύο μισά ενός λευκού οβάλ, με το αριστερό μισό κρεμασμένο σε τοίχο ελάχιστα πιο ψηλά από το δεξί, ή το ίδιο οβάλ σε μαύρο, με το κάτω δεξί τέταρτο κομμένο και ελαφρά γειρτό στη δεξιά γωνία του σαγονιού, ή ένα οβάλ επιμηκυμένο, ώστε να έχει το σχήμα ενός παραδόξως παραμορφωμένου αυγού, ή το οβάλ δημιουργικά χωρισμένο, σαν κάποιος να έσπασε ένα πρόσωπο στη μέση της μύτης και ως το ένα αυτί, να απέσπασε το μισό μέτωπο, το φρύδι, το μάτι και το ζυγωματικό, να αναποδογύρισε αυτό το τμήμα και να το τοποθέτησε ξανά στα άλλα τρία τέταρτα του κεφαλιού. Ενώστε τα κομμάτια του παζλ, μοιάζουν να λένε τα γλυπτά, όπως πολλά έργα της Issa.

Πλάι σε αυτά τα γλυπτά, υπάρχουν μικρές πινακίδες με κείμενο, πίσω από τζάμι, ταυτοποιώντας τα έργα ως αυτοπροσωπογραφίες και ταυτόχρονα ως πορτραίτα άλλων ανθρώπων, συνήθως μορφών της Λογοτεχνίας. Η κάθε πινακίδα με κείμενο περιλαμβάνει αυτό που η Issa αναφέρει ως προσδιοριστική δήλωση, άλλοτε μία ρήση, κι άλλοτε μία παράφραση από κάτι που έγραψαν ή είπαν οι συγγραφείς ή οι στοχαστές. Οι δηλώσεις που αποδίδονται σε ανθρώπους όπως η φιλόσοφος Hannah Arendt, ο ποιητής Georges Henein και η επιφανής φεμινίστρια Doria Shafik, οι συγγραφείς William S. Burroughs, Taha Hussein και Christa Wolf. Πρόκειται για προτάσεις και αναφορές που η Issa έχει συναντήσει στα διαβάσματά της και όπως δηλώνει η ίδια, «Ταυτίζομαι απόλυτα, αλλά την ίδια στιγμή δεν τα καταλαβαίνω.» Αυτή η ικανότητα για το παράδοξο, για δύο αντίθετα πράγματα που είναι ταυτοχρόνως αληθινά και συγκροτούν αντιθέσεις στην ένταση ενός αντικειμένου, ορίζει κατά πολύ το έργο που δημιουργεί η Issa τα τελευταία είκοσι χρόνια γράφει στο κείμενό της η  Kaelen Wilson-Goldie.

Iman Issa

ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΑ, ΜΕ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΖΩΗ

Rodeo, Πειραιάς

16 Απριλίου - 28 Μαΐου 2022