Κώστας Παπανικολάου, Αναδρομή

Στην έκθεση παρουσιάζονται 32 από τα 75 έργα του Κώστα Παπανικολάου που ανήκουν στη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου.

Ο Παπανικολάου παρατηρεί, απομονώνει, ανα-δράμει και καταγράφει τον βιωματικό του χώρο, κατακερματισμένο σε επιμέρους τοπία. Πρόκειται για μια καθημερινότητα διαρκείας, καθώς τα έργα της έκθεσης καλύπτουν το σύνολο σχεδόν της δουλειάς του από το τέλος των σπουδών του στην Σχολή Καλών Τεχνών έως την πρόσφατη περίοδο (1985-2013).

Στο έργο του Παπανικολάου, ο κόσμος αποκαλύπτεται αποσπασματικά, όπως η θέα από το πανταχού παρόν παράθυρο. Εντός ή εκτός κυριαρχεί σιωπή και ακινησία. Ο θεατής έχει την αίσθηση ότι βλέπει μια εξελισσόμενη, αλλά στατική εικόνα, μια σκηνογραφία, ένα γυάλινο φράγμα το οποίο, ενώ εξασφαλίζει την οπτική επαφή στο «εντός» του έργου, τον καθηλώνει «εκτός» θέματος, δηλαδή εκτός πραγματικότητας.

Ο καλλιτέχνης δεν ενδιαφέρεται να αποδώσει μια πιστή εικόνα του τοπίου. Τα λεπτομερή επιμέρους στοιχεία γίνονται συχνά στυλιζαρισμένα μοτίβα, πλεγμένα σε μία σύνθεση που παραπέμπει σε λαϊκό ή ακόμη και υφαντό έργο. Αναζητεί την αίσθηση, έναν «κραδασμό», όπως τον αντιλαμβάνεται ο ίδιος.