Ένα ανορθόδοξο κοπάδι γαϊδάρων ακροβατεί πάνω στα κιβώτια μιας αέναης μετακόμισης˙ μια πολιτεία Λωτοφάγων λιώνει μέσα στη γλυκιά απάθεια της λήθης του σώματος˙ μια σειρά πολύχρωμων χαρακτικών γίνεται η υφασμάτινη βάση μοτίβων επικοινωνίας προς εξαφάνιση. Δύο γλυπτικές εγκαταστάσεις και μία σειρά χαρακτικών συνθέτουν ένα σύνολο αφηγηματικών παραλλαγών πάνω στο θέμα της (επιτυχημένης ή όχι) προσπάθειας του ανθρώπου να ελέγξει τη μοίρα και το περιβάλλον του με τη χρήση εργαλείων. Το γαϊδούρι, ο λωτός, η γραφή – και φυσικά το ίδιο το ανθρώπινο σώμα – είναι τα πολυεργαλεία που επιλέγει η Ιγγλέση να ανιχνεύσει με χιούμορ, συμπόνια και σαρκασμό.
Ο πηλός stoneware είναι η πρώτη ύλη της εγκατάστασης από γαϊδούρια που μάχονται, υπερίπτανται, υπερφορτώνονται, καθώς και της ομάδας μοναχικών ανθρώπινων σωμάτων που μοιάζουν αδειασμένα. Σε αντίστιξη με τα γκρίζα γλυπτά οι λινοτυπίες, σε πολύ λεπτό χαρτί που η εικαστικός το μεταχειρίζεται σαν ύφασμα, έχουν πανηγυρικά χρώματα που συχνά υποκρύπτουν ένα σκοτεινό μήνυμα παραπέμποντας στην υφαντική τέχνη της Δυτικής Αφρικής. Η πολύγλωσση ταυτότητά της Ιγγλέση και η εμπειρία της στις χώρες της Αφρικής αφήνουν το στίγμα τους στην έκθεση Homo Faber, αποκαλύπτοντας ένα είδος «αφρικάνικης κρυπτομνησίας», που διαπερνά τόσο τις γλυπτικές της εγκαταστάσεις όσο και το πανόραμα των χαρακτικών.
| ΠΟΤΕ | 12/01/2017 - 04/02/2017 |
| ΠΟΥ | ΕΚΦΡΑΣΗ «ΓΙΑΝΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ» |
