Η ιδέα πίσω από την ένωση φωτογραφίας και κόμικ (αποφεύγοντας προς το παρών, στο σημείο που αυτό είναι εφικτό, να μοιάζει με φωτογραφικό μυθιστόρημα), στοχεύει στην ανάδειξη ενός εξτρά δυναμισμού και ζωτικότητας, ώστε να αποκτήσουν οι συνθέσεις ευκολότερη αναγνωσιμότητα. Στην "Ακτογραμμή της Αθήνας" η θεματική πίσω από τις φωτογραφίες, είναι η κινητικότητα και το συναίσθημα της "καθημερινότητας" , που με τη βοήθεια των φωτογραφιών οι οποίες μετατράπηκαν σε κόμικ ψηφιακά, αντιπαρατίθενται στις "κανονικές" εικόνες. Το αποτέλεσμα είναι μία σειρά από πίνακες εκ των οποίων ο καθένας λέει κάτι για ένα σημείο και/ή ένα συναίσθημα για την παράκτια περιοχή, όπως κατά κάποιο τρόπο ένα μικρό ποίημα θα μπορούσε.
Η "Ακτογραμμή της Αθήνας" επιλέχθηκε από μόνη της ως θεματολογία για το συγκεκριμένο έργο: όσες φορές και να την περπατήσεις, από την μία άκρη στην άλλη, υπάρχει πάντα μία γωνία που δεν είχες παρατηρήσει, η οποία είναι εντελώς διαφορετική από το περιβάλλον της.
Είναι σαν πολλά μικρά σύμπαντα, το ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς καμία συνοχή- τη μία στιγμή είσαι δίπλα σε ένα 25 μέτρων γιοτ, μερικά βήματα δίπλα ερημιά και μετά από αυτό ένα πάρκινγκ. Ο μόνος τρόπος για να απαθανατίσεις μερικές από αυτές τις εικόνες, είναι να έχεις πολλά, πολλά παράθυρα, που ανοίγουν σε όσον το δυνατόν περισσότερα σημεία.
My website: Www.photographyformusic.com
| ΠΟΤΕ | 02/02/2012 - 15/02/2012 |
| ΠΟΥ | ΒΡΥΣΑΚΙ ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ |
