Νίκος Καναρέλης, Τίποτα δεν είναι αληθινό παρά μόνο ο τρόπος που νιώθω

Η έκθεση πραγματεύεται το μείζον θέμα του θυμού, εντάσσεται στο πλαίσιο της νέας σειράς Project Space Νέες παραγωγές του annexM, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Άννας Καφέτση, και πραγματοποιείται με την επιμέλεια του Χριστόφορου Μαρίνου.

Ο καλλιτέχνης δανείζεται ένα στίχο ("Nothing is real but the way that I feel") από το τραγούδι Self-Portrait (1975) των Rainbow για να τιτλοφορήσει μια σειρά πορτρέτων που απεικονίζουν μια οργισμένη δεκαεξάχρονη έφηβη. Η έκθεση απαρτίζεται από 12 πίνακες (λάδι και σπρέι σε ξύλο) και 12 σχέδια (μολύβια και μελάνη σε χαρτί), όλα φτιαγμένα την τελευταία διετία.

Για τον Καναρέλη, ο θυμός σε μια ζωγραφική εικόνα πρέπει να γεννά ερωτήματα παρά να προσφέρει απαντήσεις. Οι προσωπογραφίες του δεν απαθανατίζουν απλώς τη στιγμιαία οργή της νεαρής γυναίκας, αλλά και κάτι παραπάνω: την πρωτογενή κραυγή της. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με το μοντέλο του ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε τη μέθοδο της εικαστικής ψυχοθεραπείας (art therapy): συζητούσε με την κοπέλα για τα πράγματα που την θυμώνουν και ταυτόχρονα τραβούσε φωτογραφίες, από τις οποίες προέκυψαν οι συγκεκριμένες προσωπογραφίες.

Τα πορτρέτα του Καναρέλη φανερώνουν το παράλογο της ύπαρξής μας και την πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων. Όπως δηλώνει ο ίδιος για τη ζωγραφική του: «Προσπαθώ να δημιουργήσω οδυνηρά όμορφες εικόνες και να κρατάω τα έργα μου ανοιχτά σε ερμηνείες. Θέλω να σχετίζονται με πολλά θέματα –ένα από αυτά είναι και ο σύγχρονος κόσμος μας».