The other side of the night

Ο τίτλος της ενότητας «The Other Side of the Night» (Η άλλη όψη της νύχτας) αναφέρεται στο ίδιο το διεισδυτικό βλέμμα του Paksoy που αποτελώντας και ο ίδιος μέλος ενός τουρκικού αστικού κύκλου με συγκεκριμένες συνήθειες και χαρακτηριστικά, δεν παύει να τον παρατηρεί και να τον σχολιάζει, διατηρώντας αρκετά από τα βασικά πραγματολογικά στοιχεία του αλλά οδηγώντας τον συχνά σε μια σύνθετη, αυτοσχέδια εξπρεσσιονιστική μυθοπλασία με διπλό αφηγηματικό χρόνο: βραδυνές συναντήσεις ντυμένων ανδρών και γυμνών γυναικών σε σπίτια με κήπους, νυχτερινά κέντρα, εστιατόρια και μπαρ, υπαίθριους κινηματογράφους, θερινά θέρετρα και ρομαντικά αλληγορικά τοπία πυκνοκατοικημένα από άγνωστους ανθρώπους, γνωστές διασημότητες και εφήμερα γιορτινά σύμβολα (μπαλόνια, λάμπες, φεγγάρια, πυροτεχνήματα), τοποθετούνται άλλοτε στην Κωνσταντινούπολη και το Bodrum και άλλοτε στην Αθήνα των πρόσφατων περιπάτων του καλλιτέχνη και  εισχωρούν στο σκοτεινό βάθος της νύχτας που πλάθεται με μπαρόκ και θεατρικά εμφατική χρήση του μαύρου από όπου εξέρχονται άλλοτε οι ακτές του Βόσπορου και άλλοτε η Ακρόπολη υπενθυμίζοντας ότι το χυδαίο συνυπάρχει με την απόλυτη ομοφιά.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη, στα έργα αυτά όπου τα κοινωνικά και τα πολιτικά σχόλια συνυπάρχουν με τις λογοτεχνικές παραπομπές και την ουτοπική σχεδόν ποιητική της εικόνας αφηγούμενα τις γεωγραφικές συντεταγμένες ενός «Χαμένου Παράδεισου», «η αλήθεια του συμβάντος τελειώνει κάθε φορά όταν ο ίδιος αποφασίσει ποια είναι η αλήθεια του έργου: εκεί ξεκινά η αφήγηση μιας νέας ιστορίας που συνενώνει τη φαντασία με την ειρωνεία, την ποιητική της εικόνας με τη σάτυρα και τα πολλαπλά μηνύματα.