Ουρές για ένα κτίριο υπό κατεδάφιση

Αυτό το πορτοκαλί κτίριο ακριβώς πάνω στις όχθες του Σηκουάνα χτίστηκε το 1956. Βρίσκεται κοντά στο Gare d' Austerlitz στην αριστερή πλευρά του ποταμού, απέναντι από το Υπουργείο Οικονομικών. Στην πραγματικότητα ήταν μια μεγάλη πολυκατοικία με δεκάδες διαμερίσματα.

Μην το βλέπετε τώρα βαμμένο σε αυτό το έντονο χρώμα. Χωρίς τα στολίδια του είναι ένα μάλλον βαρετό οικοδόμημα το οποίο σύντομα θα αντικατασταθεί από μια πιο τολμηρή και σύγχρονη κατασκευή.

Το όνομά του είναι "Tour Paris 13" και αποτελεί αυτήν την περίοδο την δημοφιλέστερη γκαλερί τέχνης στο Παρίσι. Λίγο πριν κατεδαφιστεί κάποιοι αποφάσισαν να το μετατρέψουν σε μια τεράστια γκαλερί για γκράφιτι. Τώρα που πλησιάζει η στιγμή να γκρεμιστεί, παίρνοντας μαζί όλες τις τοιχογραφίες και τα γκράφιτι που φιλοξενούσε στους τοίχους του, ο κόσμος πέρασε να το θαυμάσει ξανά. Λίγο πριν φτάσουν οι μπουλντόζες το κοινό έκανε ουρές.

Ο Mehdi Ben Cheikh, θέλοντας να δημιουργήσει μια συλλογή για την τέχνη του δρόμου στο Παρίσι έπεισε το δημαρχείο του 13ου διαμερίσματος να καθυστερήσουν την κατεδάφιση του κτιρίου το 2004 για να δημιουργήσει το όραμά του.

"Στην αρχή η ιδέα ήταν να ζωγραφίσουμε την πρόσοψη μόνο" λέει ο Ben Cheikh. "Στο τέλος όμως οι 105 προσκεκλημένοι καλλιτέχνες μοιράστηκαν τα 33 διαμερίσματά του. Κάθε ένας τους είχε τουλάχιστον ένα δωμάτιο για τον εαυτό του. Ήθελα να μπορεί ο επισκέπτης να βυθιστεί εντελώς στον κόσμο κάθε δημιουργού".

Μα μπορεί η τέχνη του δρόμου και τα γκράφιτι να λειτουργήσουν μέσα σε ένα κτίριο; «Ναι, φυσικά», συμπλήρωσε ο κ. Ben Cheiklh.

"Η τέχνη του δρόμου δεν βρίσκεται μόνο στο δρόμο... Αν ο καλλιτέχνης δουλεύει κατευθείαν πάνω σε ένα τοίχο μπορεί να δημιουργήσει σοβαρή τέχνη ακόμα και χωρίς την επίδραση του αστικού τοπίου".

Με προτροπή του παριζιάνου ιδιοκτήτης του, το "καταδικασμένο" 9όροφο κτίριο διαμερισμάτων στις όχθες του Σηκουάνα, μετετράπη σε ένα "εφήμερο" εκθεσιακό κέντρο για 105 street artists από 18 χώρες. Το ενδιαφέρον είναι ότι στις αρχές αυτού του μήνα όταν το "Tour Paris 13" άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μέτρια. Οσο η κατεδάφιση πλησίασε, έγινε φρενήρης.

Για τη λειτουργία του project εργάζονται όλοι εθελοντικά. Eίσοδο στην έκθεση δεν πλήρωνε κανείς, ενώ, δεν υπήρχε κανένα έργο προς πώληση.

Όταν οι καλλιτέχνες άρχισαν να εργάζονται στο εσωτερικό του κτιρίου τον περασμένο Μάρτιο, ορισμένα από τα διαμερίσματα περιείχαν ακόμη μπάζα και σπασμένα έπιπλα. Στις περιπτώσεις εκείνες που η μετακίνησή τους ήταν αδύνατη οι καλλιτέχνες τα ενσωμάτωσαν στο έργο τους!

Προκειμένου να εξυπηρετήσει το κοινό που έσπευσε να τον αποχαιρετήσει, ο "πύργος" έπρεπε να μείνει ανοιχτός μέρα και νύχτα καθώς η ουρά που είχε σχηματιστεί ξεπερνούσε τα 300 μέτρα. Η ροή του κοινού γινόταν με πολύ αργούς ρυθμούς καθώς για λόγους ασφαλείας αλλά και για να μπορέσει κανείς να θαυμάσει τα εκθέματα, μέσα στο κτίριο επιτρέτπεται να μπαίνουν συγχρόνως μόνο 49 άνθρωποι.

«Φτάσαμε εδώ στις επτά το πρωί και θα περιμένουμε για περίπου επτά ώρες", λέει ο 23χρονος Γκιγιόμ, φοιτητής πολιτικών επιστημών. "Έχουμε άλλες δύο ή τρεις ώρες για να φτάσουμε στην είσοδο. Θέλαμε πραγματικά να δούμε τις τοιχογραφίες οι οποίες υποτίθεται ότι είναι εξαιρετικές. Τώρα βέβαια όλοι αναρωτιούνται αν αξίζει τον κόπο. Αλλά όσο περισσότερο περιμένουμε τόσο πιο κοντά στο στόχο πάμε. Οπότε κανείς δεν τα παρατά".

Σε μια πόλη όπου οι περισσότεροι απαιχθάνονται την αναμονή και την παραμονή σε ουρές, το "Paris Tour 13" αποτέλεσε εξαίρεση. Οι περισσότεροι που στάθηκαν υπομονετικά απ' έξω ήταν νέοι άνθρωποι γύρω στα 20 και μάλλον φοιτητές. Πολλοί είχαν φέρει μαζί τους υπολογιστές ή τα βιβλία τους. Άλλοι έπαιζαν χαρτιά.

Οι καλλιτέχνες που έλαβαν μέρος μέσα και έξω από το κτίριο προέρχονται από μακρινούς προορισμούς όπως η Χιλή και η Κολομβία. Μεταξύ τους βέβαια περιλαμβάνονται και γνωστά ονόματα της παγκόσμιας street art όπως οι Seed, Inti Castro, Stinkfish και Pantone.

Εννοείται πως όλη αυτή η εμπειρία απαθανατίστηκε από την κάμερα του Τομάς Λαλιέ. Το ντοκιμαντέρ που μιλά για την ιστορία ενός κτιρίου που αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς κατέληξε, έχει διάρκεια 52 λεπτά και θα κυκλοφορήσει στη Γαλλία τον Σεπτέμβριο του 1014.

Ρίξτε μια ματιά στο σάιτ του project www.tourparis13.fr όπου το ρολόι έχει αρχίσει από μέρες να μετρά αντίστροφα...

*****