Πόλη με ξύλινα παντζούρια

Δύο φωνές, μια γυναικεία και μια ανδρική. Κι ο εχθρός τους, ο κόσμος: το τηλέφωνο που χτυπάει, η διαρροή στη στέγη, το ραδιόφωνο της γριάς στον πάνω όροφο, τα φρούτα που σαπίζουν στο κάτω ράφι, τα χρέη, η σιωπή, η σακούλα των σκουπιδιών που στάζει, η χρόνια γκρίνια, η καινούρια μέρα που μοιάζει σαν να είναι επανάληψη της προηγούμενης. Οι συνήθειες της καθημερινής ζωής, οι ανάγκες, οι επιθυμίες, όλα αυτά που συνθέτουν το αφήγημα της ύπαρξης μας μέσα στον κόσμο και μας διαβεβαιώνουν ότι οι ζωές μας είναι μοναδικές.

Οι φωνές στροβιλίζονται ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο, τη φαντασίωση και την παρατήρηση, το υλικό της καθημερινότητας και τις κατασκευές της γλώσσας. Γεύονται, μασουλούν, δαγκώνουν τις λέξεις, περνούν από την τρυφερότητα στο ανεξιλέωτο χιούμορ, στη σιωπή, στο σκοτάδι.

Το Πόλη με Ξύλινα Παντζούρια, πρώτο έργο μιας τριλογίας, είναι μια εντελώς πρωτότυπη θεατρική εγκατάσταση με τις φωνές της Αμαλίας Μουτούση και του Αντώνη Μυριαγκού, ηχητικά τοπία και φως. Το κοινό προσκαλείται να βιώσει μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία που βασίζεται στην ακοή, το συναίσθημα, τη φαντασία.

Σύλληψη - Κείμενο – Σκηνοθεσία – Σχεδιασμός Ήχου: Νίκη Ορφανού

Φωνές: Αμαλία Μουτούση, Αντώνης Μυριαγκός

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Επιμέλεια σκηνικού: Γιώργος Λυντζέρης