Συχνότητες: Οι κοσμικές εξερευνήσεις της Tauba Auerbach, της Μπίας Ντάβου, του Peter Roehr και του Παντελή Ξαγοράρη
Η πρώτη έκθεση της σειράς Συχνότητες Ι, η οποία παρουσιάζεται παράλληλα σε δύο χώρους – στο Radio Athènes στην οδό Πετράκη και στον χώρο τέχνης Μελάς Μαρτίνος στην οδό Πανδρόσου.
Περιφερόμενη στις κοσμικές εξερευνήσεις της Tauba Auerbach, της Μπίας Ντάβου, του Peter Roehr και του Παντελή Ξαγοράρη, η έκθεση Συχνότητες Ι ανοίγει για το κοινό την Πέμπτη 3 Μαρτίου από τις 5 μ.μ. ως τις 9 μ.μ.
Σε επιμέλεια Έλενας Παπαδοπούλου και Ανδρέα Μελά είναι η πρώτη σε μια σειρά εκθέσεων με γενικό τίτλο Συχνότητες γύρω από και πάνω στο έργο της Μπίας Ντάβου (1932–1996) και του Παντελή Ξαγοράρη (1929–2000), και διερευνά συνδέσεις, ροές, συνέχειες, ασαφή όρια, τοπολογίες, ατμόσφαιρες, ταλαντώσεις, παρορμήσεις, κύματα, δονήσεις, ακολουθίες και επαναλήψεις.
Η πρώτη έκθεση της σειράς, Συχνότητες Ι, η οποία παρουσιάζεται παράλληλα σε δύο χώρους – στο Radio Athènes στην οδό Πετράκη και στον χώρο τέχνης Μελάς Μαρτίνος στην οδό Πανδρόσου–, έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να βιώνεται ως διάλειμμα από το παράφωνο ηχητικό και οπτικό τοπίο του κέντρου της Αθήνας, αλλά και ως αποθετήριο υλικών ιστοριών, γλωσσών και υποκειμενικότητας από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα.
Tauba Auerbach
Γεννημένη στο Σαν Φρανσίσκο το 1981, η Tauba Auerbach απέκτησε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (Πάλο Άλτο, Καλιφόρνια, 2003). Μία από τις πιο δυναμικές καλλιτέχνιδες της γενιάς της, η Auerbach χρησιμοποιεί πολλά εκφραστικά μέσα: ζωγραφική, γλυπτική, αργαλειό, το καλλιτεχνικό βιβλίο (artists’ books), σχεδίαση μουσικών οργάνων. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της για την επιστήμη, τα γλωσσικά και τα μαθηματικά πρότυπα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτού του αστερισμού καλλιτεχνών, από άλλους χρόνουςκαι τόπους. Έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις όπως την The New Ambidextrous Universe στο ICA (Λονδίνο, 2014) και Tetrachromat που άνοιξε στο Bergen Kunsthall (Νορβηγία, 2011) και ταξίδεψε στο Malmö Konsthall (Σουηδία) και στο Wiels Contemporary Art Center (Βρυξέλλες). Τον Ιούλιο του 2018, η Auerbach παρουσίασε ένα μεγάλο δημόσιο έργο με το Public Art Fund και το 14-18 NOW, με τίτλο Flow Separation, για το οποίο ζωγράφισε το ιστορικό John J. Harvey Fireboat. Το έργο της Auerbach έχει παρουσιαστεί πρόσφατασε εκθέσεις όπως οι INDUCTION: Tauba Auerbach και Éliane Radigue στο MOCA Cleveland (2018), Reciprocal Score: Tauba Auerbach + Charlotte Posenenske στο Indipendenza Studio (Ρώμη, 2015), DECORUM: Χαλιά και ταπισερί από καλλιτέχνες στο Musée dʼArt Moderne (Παρίσι, 2014–15), Lifelike στο Walker Art Centerʼs (2012), Η απειθαρχία της ζωγραφικής στο Tate St. Ives (2011–12), στη Μπιενάλε του Whitney 2010, στο Greater New York του MoMA P.S.1 (2010). Το 2011 έλαβε το βραβείο Smithsonian Artist Research Fellowship. Η πρώτη μεγάλη μουσειακή ατομική έκθεσή της, S v Z, άνοιξε πρόσφατα στο SFMOMA του Σαν Φρανσίσκο.
Μπία Ντάβου
Η Μπία Ντάβου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, υιοθέτησε μια σειριακή μεθοδολογία ως οργανωτική αρχή της πρακτικής της. Δημιούργησε ένα μοναδικό σώμα δουλειάς συνδέοντας την κυβερνητική μηχανική, τα μαθηματικά, τον ομηρικό μύθο των ταξιδιών του Οδυσσέα και της Πηνελόπης που υφαίνει το πέπλο, την ποίηση, καθώς και την προσωπική τραγωδία. Η καλλιτεχνική πράξη της διαμορφώθηκε μέσω μιας σχολαστικής και επίπονης πρακτικής που βασίζεται σε συνδυασμό χειροτεχνίας και βιομηχανικής κατασκευής. Είχε ατομικές εκθέσεις με τη θρυλική γκαλερί ΔΕΣΜΟΣ στην Αθήνα. Η δουλειά της συμπεριλήφθηκε στην documenta 14 (2017). Το 2009, το EMΣT, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, παρουσίασε την πρώτη μεγάλη έρευνα γύρω από το έργο της.
Παντελής Ξαγοράρης
Ο Παντελής Ξαγοράρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1929. Αν και ο Ξαγοράρης ξεκίνησε να σπουδάζει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 1948, ταυτόχρονα παρακολούθησε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο αποφοίτησε. Έγινε καθηγητής Αρχιτεκτονικής Γλώσσας,Επικοινωνίας και Σχεδιασμού στην Αρχιτεκτονική Σχολή Αθηνών. Κατά τη διάρκεια μιας υποτροφίας στο Κέντρο Προηγμένων Οπτικών Σπουδών του MIT το 1974, και αποκτώντας πρόσβαση στο υλικό που ήταν διαθέσιμο στο κέντρο υπολογιστών του Κέντρου Ekistics της Αθήνας, άρχισε να ερευνά τις δυνατότητες του υπολογιστή στα εικαστικά μέσω της χρήσης γεωμετρικών αρχών και την εφαρμογή κυβερνητικών ιδεών. Η δουλειά του, ανάμεσα στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία, είναι εμπνευσμένη από τους αρχαίους Έλληνες μαθηματικούς, το Bauhaus και τον Ρωσικό Κονστρουκτιβισμό. Δημιούργησε έργα σε χαρτί, φωτογραφίες και κινητικά γλυπτά με βάση πολύπλοκους υπολογισμούς, ακόμη και πριν αποκτήσει πρόσβαση σε υπολογιστή. Είχε εκθέσει ευρέως στην Αθήνα, αρκετές φορές με την ιστορική γκαλερί ΔΕΣΜΟΣ. Συμπεριλήφθηκε στην documenta 14, Αθήνα και Kάσελ (2017).
Peter Roehr
«Αλλάζω το υλικό οργανώνοντάς το αμετάβλητο. Κάθε έργο είναι μια οργανωμένη περιοχή αμετάβλητωνστοιχείων. Ούτε διαδοχικά ούτε πρόσθετα, δεν υπάρχει αποτέλεσμα ή άθροισμα». (Peter Roehr, 1964).
Ο Peter Roehr ήταν ένας Γερμανός καλλιτέχνης που δημιούργησε 600 έργα στη σύντομη καριέρα του. Χρησιμοποιώντας τυπογραφικά στοιχεία, φωτογραφία, κολάζ, φιλμ και μαγνητοταινίες, άρθρωσε μια ανάγνωση της καταναλωτικής κουλτούρας που τοποθετείται ανάμεσα στην ποπ, μινιμαλιστική και εννοιολογική τέχνη. Χρησιμοποιώντας ready-made υλικά, όπως εικόνες από περιοδικά, αντικείμενα όπως σουβέρ και πλάνα από τηλεοπτικές διαφημίσεις, δημιούργησε υπνωτικά έργα δημιουργώντας επαναλήψεις χωρίς παραλλαγές. Το έργο του είχε παραβλεφθεί από τους σύγχρονούς του, όμως η επίμονη εξερεύνηση της σειραϊκότητας του Roehr ανακαλύφθηκε εκ νέου μετά θάνατον. Έργα του δεν έχουν εκτεθεί ποτέ ξανά στην Ελλάδα.
«Αισθάνομαι πανομοιότυπος με αυτό που κάνω. Στα «μοντάζ» συνειδητοποιώ, όλα όσα είναι σημαντικά γιαμένα. Πιστεύω, είμαι ελεύθερος». (Peter Roehr, 1965)
Ο Peter Roehr γεννήθηκε στο Lauenburg της Γερμανίας το 1944. Σπούδασε στη Werkkunstschule στο Wiesbaden. Έζησε και εργάστηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Το έργο του περιλαμβάνεται στις μόνιμεςσυλλογές του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, του Centre Georges Pompidou (Παρίσι), του Stedelijk Van Abbemuseum (Αϊντχόβεν), του Museum für Moderne Kunst (MMK, Φρανκφούρτη), του Μουσείου Städel (Φρανκφούρτη), του Μουσείου Ludwig (Κολωνία), της Daimler Art Collection (Στουτγκάρδη) και του Kunstmuseum (Στουτγκάρδη). Ο Roehr είχε αναδρομικές εκθέσεις στην Kunsthalle Tübingen, και στο Frankfurter Kunstverein (1977), στο Kunstmuseum Luzern και στο Museum of Modern Art της Οξφόρδης (1978) και στο Museum für Moderne Kunst (MMK, Φρανκφούρτη, 1991, 2004 και 2009). Κοινές εκθέσεις με την Charlotte Posenenske παρουσιάστηκαν στο Haus Konstruktiv, (Ζυρίχη, 2010) και στο Ίδρυμα Chinati (Marfa, 2015).
Η σειρά ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ / FREQUENCIES θα πραγματοποιηθεί σε διαφορετικούς χώρους και πόλεις από το 2022 έως το 2024 και θα διερευνήσει σημεία επαφής μεταξύ της Ντάβου, του Ξαγοράρη και άλλων ιστορικών, καθώς και σύγχρονων καλλιτεχνών, που ζουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αφετηρία της πρώτης αυτής έκθεσης είναι το κοινό ενδιαφέρον των τεσσάρων καλλιτεχνών για μαθηματικές έννοιες, τεχνικές μετάδοσης, σύμβολα, κώδικες και μοτίβα ως γλώσσες επικοινωνίας.
Radio Athènes, Πετράκη 15, 10563 Αθήνα
Τετάρτη 16:00-20:00, Σάββατο 12:00–16:00
Μελάς Μαρτίνος, Πανδρόσου 50, 10558 Αθήνα Τρίτη – Σάββατο 12:00–18:00
