Τα πρώτα νέα της 6ης Μπιενάλε της Αθήνας
Από τα βιντεοπαιχνίδια μέχρι το Netflix, από τον Žižek μέχρι την Rihanna
Στις 26 Οκτωβρίου θα ξεκινήσει η Μπιενάλε της Αθήνας με επιμελητές τους: Stefanie Hessler, Κωστή Σταφυλάκη και Poka-Yio.
Η φετινή, 6η διοργάνωση θα έχει τίτλο ΑΝΤΙ και προσκεκλημένους περισσότερους από 100 διεθνείς καλλιτέχνες, δημιουργούς πολυμέσων και θεωρητικούς ενώ σύντομα θα ανακοινωθούν οι εκθεσιακοί χώροι και ο πλήρης κατάλογος των συμμετεχόντων.
Καθ' όλη τη διάρκεια του ANTI θα λειτουργεί το Cabaret Negatif, σχεδιασμένο από τα ΦΥΤΑ και την Νάγια Γιακουμάκη.
Το Στούντιο του καλλιτέχνη Ed Fornieles θα θέσει σε κυκλοφορία δύο – περιορισμένης έκδοσης – τίτλους κρυπτονομισμάτων που θα χρηματοδοτήσουν τόσο μια ομάδα LARP (Παιχνίδια Ρόλων Ζωντανής Δράσης) όσο και την Μπιενάλε της Αθήνας. Οι κάτοχοι αυτών των τίτλων θα μοιραστούν τα κέρδη που θα προκύψουν από την πώληση έργων κατά τη διάρκεια της περφόρμανς LARP The Group.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της διοργάνωσης: «Η 6η Μπιενάλε της Αθήνας φλερτάρει με τον όρο, τη στάση, την (α)πιθανότητα του ANTI. Τι σημαίνει αντίθεση σήμερα; Τι ταυτότητες κατασκευάζει; Η έκθεση ANTI εστιάζει σε φαινόμενα κανονικοποίησης της αντίθεσης και της μη-συμμόρφωσης, από την πολιτική μέχρι τη διαδικτυακή κουλτούρα, από τα βιντεοπαιχνίδια μέχρι το Netflix, από τον Žižek μέχρι την Rihanna.
Το φθινόπωρο του 2018 συμπληρώνεται μια δεκαετία κρίσης κατά την οποία η Αθήνα υπήρξε εκκολαπτήριο εξέγερσης, αντίθεσης, αντίδρασης, οπισθοδρόμησης. Το 2017, η Μπιενάλε της Αθήνας διοργάνωσε μια σειρά από περφόρμανς και εκδηλώσεις με τίτλο "Περιμένοντας τους Βαρβάρους», αναβάλλοντας την 6η Μπιενάλε και κηρύσσοντας συνειδητά μια περίοδο Ενεργούς Αναμονής διάρκειας ενός έτους.
Η Ενεργός Αναμονή ήταν μια παιγνιώδης άσκηση πάνω στην πολιτική φαντασία των περιοδικών εκθέσεων μεγάλης κλίμακας, ένα πρελούδιο του ANTI.
Το ANTI, υπό την επιμέλεια των Stefanie Hessler, Κωστή Σταφυλάκη και Poka-Yio, στρέφει το βλέμμα προς μια ποικιλία στάσεων αντίθεσης, μη συμμόρφωσης και οριακότητας. Αντί να πάρει μια θέση κριτικής αποστασιοποίησης, η έκθεση μας εισάγει στην απόλαυση και στη δυσφορία τόσο της εξέγερσης όσο και της αντίδρασης.
Στην εποχή της «μετά-αλήθειας» (post-truth), δεν μπορείς να πολεμήσεις την αντιδραστική κουλτούρα με ένα ακόμη ANTI. Το να αντιμετωπίσεις το ANTI σημαίνει να ταλαντευτείς μεταξύ εξουσίας και εξέγερσης εσωτερικεύοντας, ενεργοποιώντας και τις δύο.
Η AB6 αποτελεί απόσταγμα μιας επαυξημένης πραγματικότητας — ένα σύνολο λειτουργικών χώρων που προσκαλεί τους επισκέπτες να ενδώσουν στο ANTI.
Οι μηχανισμοί της έκθεσης υιοθετούν τις μορφές χώρων της ζωής μας: το γυμναστήριο, το γραφείο, το στούντιο τατουάζ, τις ιστοσελίδες γνωριμιών, την υπηρεσία μετανάστευσης, το εμπορικό κέντρο, το club, την εκκλησία, το dark room. Το ANTI είναι μια ευκαιρία να δούμε τον εκθεσιακό μηχανισμό σαν καθαρτήριο χωρίς κάθαρση.»