Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ζω μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου και, χωρίς να θέλω να γίνω κοινότοπος, πρέπει να σας πω ότι αυτό που με ελκύει στη χώρα σας είναι ο καιρός, το φως και η αίσθηση της ελευθερίας που σου δημιουργεί ένας λαός που δεν πιστεύει στους τύπους και τις νόρμες, κάτι που το διαπιστώνω κάθε φορά που επισκέπτομαι το Λονδίνο και νιώθω περιορισμένος.

Είναι αλήθεια πως η ροή του βίου είναι πάντα απροσδόκητη. Σπούδασα ζωγραφική, γλυπτική και φιλοσοφία. Ναι, είναι αλήθεια πως είχα καθηγήτρια την Iris Murdoch και συμμερίζομαι το πάθος σας για εκείνη, υπήρξε πολύ σημαντικός άνθρωπος. Ωστόσο, για πολλά χρόνια ασχολήθηκα με την αρχιτεκτονική και την οργάνωση του χώρου, κάτι που σίγουρα επηρρεάζει τον τρόπο που σχεδιάζω το ανθρώπινο πρόσωπο.

Με συναρπάζει η μελέτη του προσώπου και το πώς αναγνωρίζουμε σ' αυτό την ταυτότητα, τόσο όπως την εννοεί ο φορέας της όσο και όπως την εισπράττουμε εμείς. Αντιλαμβάνομαι πως οι μασκοφόροι του Nexus I έγιναν αντιληπτοί ως ένα πολιτικό statement και η δημιουργία πορτρέτων από τα κομμάτια των προσώπων των πέντε υπερρεαλιστών (Τζακομέτι, Κρεβέλ, Μπουνιουέλ, Μπρετόν, Ουνιέ) μπορεί πάλι να αποκτήσει πολιτική απόχρωση, όμως τα ζητήματα ταυτότητας τα προσεγγίζω περισσότερο «ψυχαναλυτικά» ως αφετηρία και πηγή κάθε ευτυχίας ή ατομικής τραγωδίας.

Ο καθένας από εμάς αποτελείται από θραύσματα των άλλων, τα οποία, μάλιστα, με το πέρασμα του χρόνου δεν μένουν στατικά, μεταβάλλονται, δημιουργώντας νέα πορτρέτα, νέες εκδοχές του «εγώ», κι ενώ τα συστατικά στοιχεία της ταυτότητάς μας δεν διαφοροποιούνται στο ελάχιστο, καμία νέα εκδοχή της εικόνας αυτής δεν μοιάζει με την προηγούμενη.

Ναι, παρακολουθώ με ενδιαφέρον όλη αυτήν τη συζήτηση που γίνεται για τα ζητήματα ταυτότητας στην ελληνική κοινωνία με αφορμή την επικαιρότητα και δεν συμφωνώ με την άποψή σας ότι ένας Βρετανός, πολίτης μιας αποικιοκρατικής μητρόπολης, δεν έρχεται αντιμέτωπος με τέτοια ζητήματα. Σε πολιτικό επίπεδο ίσως όχι με τον ίδιο τρόπο που το βιώνετε εσείς σήμερα για πολλοστή φορά στην ιστορία σας, αλλά σε προσωπικό. Αν ίσχυε η άποψή σας, τότε η ψυχανάλυση δεν θα είχε γεννηθεί στη Δύση.

Βρίσκω εξαιρετικά εύστοχη και ενδιαφέρουσα την παρατήρηση ότι τα πορτρέτα του Nexus I, των κουκουλοφόρων, είναι λιγότερο μυστηριώδη από αυτά του Nexus II. Όλα αυτά βέβαια συνιστούν εκ των υστέρων ερμηνείες και εκλογικεύσεις, έχουν όμως κι αυτές την αξία τους. Όχι, δεν σκοπεύω να συνεχίσω με τα σχέδια πορτρέτων. Θέλω να επιστρέψω στη γλυπτική, στα χρώματα και στα πινέλα, στη ζωγραφική, σ' αυτά που σπούδασα δηλαδή. Ναι, τη γνωρίζω την άποψη που θέλει τους ζωγράφους να δείχνουν την επάρκειά τους στο σχέδιο, αλλά δεν ξέρω αν τη συμμερίζομαι. Είναι οι ταυτότητες που με ενδιαφέρουν, όχι οι ταμπέλες.

Η έκθεση του Τίμοθυ Σάρσον Nexus ΙΙ παρουσιάζεται μέχρι τις 24 Μαρτίου 2010. Την έκθεση συνοδεύει κατάλογος με κείμενο του συγγραφέα Ηλία Μαγκλίνη.

ΠΟΤΕ03/03/2010 - 24/03/2010
ΠΟΥASTRA GALLERY
Οδηγός Τέχνες & Πολιτισμός