«Το μεγάλο πάντα και ο μικρός δράκος»: Ένας μικρός οδηγός στις μεγάλες αλήθειες της ζωής

ADVERTORIAL

Η αυτοβελτίωση είναι μια διαδικασία δύσκολη, και γι’ αυτόν που την υφίσταται και γι’ αυτόν που την καθοδηγεί. Στην περίπτωση, δε, που δεν γίνεται διά ζώσης, μέσω συνεδριών, αλλά μέσω βιβλίων, ο βαθμός δυσκολίας αυξάνει, καθώς ο συγγραφέας πρέπει να απευθυνθεί γενικά στο κοινό του, θίγοντας όμως διαφορετικές πλευρές της ζωής και της καθημερινότητας, με τρόπο απλό, όχι απλοϊκό, με ευαισθησία που να μην πέφτει σε εύκολα μελοδραματικά κλισέ.

Γι’ αυτό όσοι ασχολούνται με τη συγγραφή αυτού του είδους βιβλίων πρέπει να διαθέτουν την ευστροφία που θα τους φέρει κοντά στο κοινό τους. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και ο James Norbury, συγγραφέας και εικονογράφος του βιβλίου «Το μεγάλο πάντα και ο μικρός δράκος» που μας προτείνει η Διόπτρα.

Όπως φροντίζει να μας πληροφορήσει μέσα από το site του, αποφάσισε να γράψει αυτό το βιβλίο επειδή: «Ασχολήθηκα με τον πνευματισμό (και τον βουδισμό) για πολύ καιρό, γιατί ήθελα να βρω έναν τρόπο να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες που περνούσα. Ένιωσα ότι όλα όσα έμαθα θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, έτσι ήθελα να φτιάξω μια ομάδα με αυτόν τον σκοπό, αλλά ποτέ δεν βρήκα το κουράγιο να το κάνω. Αντίθετα, θεώρησα ότι ίσως θα μπορούσα να μιλήσω γι’ αυτές τις δυνατές ιδέες στους ανθρώπους μέσω των σχεδίων μου».

Για περίπου δύο χρόνια απασχολούνταν σε μια γραμμή βοήθειας, όπου ερχόταν σε επαφή με ανθρώπους που του μιλούσαν για διάφορα θέματα, από την κατάθλιψη που ένιωθαν μέχρι τις σκέψεις που έκαναν περί αυτοκτονίας. Τότε άρχισε να δουλεύει μέσα του την ιδέα να αποτυπώσει όσα ήθελε να τους πει, τις σκέψεις του σχεδιάζοντας, την αγαπημένη του ασχολία από τότε που ήταν παιδί.

«Αυτός είναι ένας από τους λόγους που άρχισα να ζωγραφίζω, ίσως γι’ αυτό οι άνθρωποι συνδέονται με τις ζωγραφιές μου, επειδή καταλαβαίνω τον πόνο τους».

Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι έχει σπουδάσει Ζωολογία, οι μεγάλες του αγάπες είναι η φύση και τα ζώα, μάλιστα με τη γυναίκα του ζουν μαζί με πέντε γάτες, και ότι, μεταξύ άλλων, στον ελεύθερο χρόνο του προσφέρει εθελοντική εργασία σε ένα καταφύγιο ζώων, δεν είναι δύσκολο να εξηγήσει γιατί επέλεξε ως ήρωες του παραμυθιού του δυο ζώα, φέρνοντας με πολύ ευφάνταστο τρόπο κοντά ένα πάντα κι έναν δράκο.  

Ο ίδιος αποδίδει την απροσδόκητη, γι’ αυτόν, επιτυχία που είχε το βιβλίο του στο ότι βασίζεται σε αλήθειες που έχουν δοκιμαστεί εδώ και αιώνες αλλά και στη δική του, σε όσα πραγματικά νιώθει και πιστεύει. Γι’ αυτό, όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, νιώθει εκτεθειμένος, ότι οι αναγνώστες μπορούν να δουν τι υπάρχει στην ψυχή και το μυαλό του. 

Περί τίνος πρόκειται όμως; Δυο αγαπημένοι φίλοι, το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος, ξεκινούν μαζί να ταξιδεύουν, διατρέχοντας τις εποχές του χρόνου. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μέσα στη φύση συχνά χάνονται και, ενώ δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται, τα πολλά και υπέροχα αξιοθέατα που συναντούν τους αποζημιώνουν, κυρίως επειδή τους μαθαίνουν πως αν δεν είχαν χαθεί δεν θα τα γνώριζαν ποτέ. Μαθαίνουν να ζουν τη στιγμή, εξοικειώνονται με την αβεβαιότητα και βρίσκουν τη δύναμη να ξεπερνούν τα εμπόδια της ζωής μαζί. Το κέρδος τους όμως είναι βαθύτερο, γιατί με αυτόν τον τρόπο εξερευνούν τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τις δυσκολίες που τους ενώνουν και την ευτυχία. Με λίγα λόγια, απλές ζωγραφιές συνοδεύουν αρχαία γνωμικά, ξεδιπλώνοντας με τρόπο αλληγορικό μερικές από τις δύσκολες στιγμές της ζωής, δείχνοντάς μας, παράλληλα, πώς να τις ξεπεράσουμε.  

Ίσως, τελικά, το να χάσεις τον δρόμο σου είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να σου συμβεί. Ο James Norbury μας λέει ότι σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Μία από τις αγαπημένες του εικόνες στο βιβλίο είναι αυτή που μιλάει για τα λάθη, την επιμονή και το πείσμα. Ας βρούμε κι εμείς τη δική μας, μαζί κι έναν τρόπο να βλέπουμε τη ζωή αλλιώς.

James Norbury

Το μεγάλο πάντα και ο μικρός δράκος

Μτφρ.: Σοφία Τάπα

Εκδόσεις Διόπτρα

Σελ.: 168