Τον Σέιμους Χίνι τον γνωρίσαμε με τον πιο παράδοξο τρόπο. Πρώτα μάθαμε το όνομά του (το οποίο δεν ξέραμε και πώς ακριβώς προφέρεται). Επειτα διαβάσαμε ότι ήταν η επιλογή της Σουηδικής Ακαδημίας για το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1995. Και τρίτον ανακαλύψαμε πως την ημέρα της ανακοίνωσης, όχι μόνο υποψιασμένος δεν ήταν ο γλυκύτατος Ιρλανδός, αλλά έκανε κάπου στην Πελοπόννησο τις διακοπές του.
Τα πολιτιστικά τμήματα των εφημερίδων, πήραν τότε φωτιά. Καθένας μας ανέλαβε κι ένα νομό μπας και ανακαλύψουμε σε ποιο ξενοδοχείο μένει ο Νομπελίστας ποιητής. Σε 'μένα τότε είχε τύχει ο νομός Λακωνίας. Δύσκολα θα ξεχάσω το βρίσιμο που άκουσα από τους Μανιάτες που σήκωναν το τηλέφωνο και με άκουγαν να τους ρωτώ: "Είναι εκεί ο κύριος Χίνι;"...
Ο νομπελίστας Ιρλανδός ποιητής Σέιμους Χίνι, λοιπόν, πέθανε σήμερα σε ηλικία 74 ετών, σε νοσοκομείο του Δουβλίνου, μετά από σύντομη ασθένεια.
Ο Χίνι βραβεύτηκε το 1995 με το Νόμπελ λογοτεχνίας «για τα λυρικής ομορφιάς και ηθικού βάθους έργα του», όπως είχε ανακοινώσει η Σουηδική Ακαδημία.
Θεωρείται ο μεγαλύτερος Ιρλανδός ποιητής μετά τον Γέιτς. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Queen's του Μπέλφαστ.
Δίδαξε λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ενώ διετέλεσε Καθηγητής Ποίησης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το 1989 έως το 1994.
Το 1966 δημοσιεύτηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Θάνατος ενός φυσιογνώστη (Death of a Naturalist, 1966). Ακολούθησαν οι συλλογές ποιημάτων Μια πόρτα ανοίγει στο σκοτάδι (Door into the Dark, 1969), Ξεχειμωνιάζοντας (Wintering Out, 1972), Βορράς (North, 1975), Το νησί της προσκύνησης (Station Island, 1984), Το σπαλαθροφάναρο (The Haw Lantern, 1987), Βλέποντας πέρα από τα πράγματα (Seeing Things, 1991), Το επίπεδο των πνευμάτων (The Spirit Level, 1995) κ.ά .
Ο Χίνι επισκέφτηκε την Ελλάδα το 1995 και εμπνεύστηκε τον ποιητικό κύκλο Σονέτα από την Ελλάδα στον οποίο, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται τα ποιήματά του με τους τίτλους Μέσα στην Αρκαδία, Κάστανα, Οι στάβλοι του Αυγεία, Υπερβόρειος, Μυκήνες και Βάσσες. Έγραψε επίσης θεατρικά έργα και κριτικά δοκίμια για την ποίηση και την τέχνη.
Ο Χίνι άντλησε έμπνευση για την ποίησή του από τις πηγές του μοντερνισμού, όπως τον διαμόρφωσαν και τον συγκρότησαν οι ομοεθνείς του Γέιτς, Tζόις και Mπέκετ. Στην θεματολογία του εμφανίζονται στοιχεία από ιρλανδικούς μύθους και παραδόσεις, ενώ υπάρχουν ακόμα και αναφορές στην πολιτική κατάσταση της χώρας του.
*****
