Viva la Vida: Μια χειμαρρώδης βιογραφία της Φρίντα Κάλο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα

Σε αυτόν τον χειμαρρώδη μονόλογο, ο συγγραφέας Πίνο Κακούτσι δίνει το λόγο στη ζωγράφο Φρίντα Κάλο. Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, μέσα στην οδύνη, τη μοναξιά, τις στιγμές απελπισίας, ξαναζεί όλα όσα μπόρεσε να ξεπεράσει με τη δύναμη της θέλησής της. Διηγείται τη θυελλώδη σχέση της με τον Ντιέγκο Ριβέρα, τον άντρα της ζωής της, και εξηγεί το πάθος της για «το δικό της» Μεξικό. Μιλά για τα πολιτικά ιδανικά της, για τη φιλία της με τον Τρότσκι και για τους αναρίθμητους άλλους δεσμούς της.

Η ζωή της ήταν μια ζωή στα άκρα γεμάτη χρώματα, ακριβώς όπως και η ζωγραφική της. Μια ζωή επαναστατική, γιατί, αν και γεννήθηκε το 1907, της άρεσε να λέει ότι το έτος γέννησής της ήταν το 1910, το έτος της Μεξικανικής Επανάστασης.

Σε μια αφήγηση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ο Πίνο Κακούτσι ανασυνθέτει την ιστορία μιας μυθικής ανθρώπινης ύπαρξης, μιας σπουδαίας ζωγράφου, της οποίας το έργο εξακολουθεί να συγκλονίζει. Μέσα σε λίγες σελίδες βρίσκουμε το Μεξικό, το ξύπνημα της φαντασίας, τον πόθο που ποτέ δεν έσβησε για τον ίδιο άνδρα, μια φλογερή γυναίκα που δεν σταματά να δρα και να δημιουργεί.

Ο Πίνο Κακούτσι  γεννήθηκε το 1955 στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε στην Ιταλία. Σπούδασε στην Μπολόνια, όπου ζει κι εργάζεται. Ταξιδεύει συχνά σε χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1988 με το Outland rock. Το μυθιστόρημά του Puerto escondido (1990) μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Gabriele Salvatores. Άλλα έργα του : η βιογραφία της Tina Modotti Tina (1991), San Isidro Futbοl (1991, έγινε η ταινία Viva San Isidro! σε σκηνοθεσία Alessandro Cappelletti, 1995), La polvere del Messico (1992, 1996), Punti di fuga (1992, 2000), Forfora (1993) και Forfora e altre sventure (1997), In ogni caso nessun rimorso (1994), Ιο Μarcos. Il nuovo Ζapata raconta (1995), Camminando. Incontri di un viandante (1996, βραβείο Terra – Citta di Palermo), Demasiado corazοn (1999, βραβείο Giorgio Scerbanenco, Noir in Festival, Courmayeur), Ribelli ! (2001, ειδικό βραβείο Fiesole Narrativa), Gracias Mexico (2001), Mastruzzi indaga (2002), Oltretorrente (2003), Tobacco, con Gloria Corica e Otto Gabos (κόμικς, 2005), Nahui (2005, βραβείο λογοτεχνίας Fenice-Europa 2006), Un po’ per amore e un po’ per rabbia (2008), Le balene lo sanno ( 2009, βραβείο Emilio Salgari 2010), Sotto il cielo del Messico (2009), La giustizia siamo noi (2010), Nessuno puο portarti un fiore (2012 βραβείο Chiara ), Vagabondaggi (2012), Tijuanaland (2012), Colluttorius (2012), Campeche (2013), Mahahual (2014), Quelli del San Patricio (2015). Έχει μεταφράσει στα ιταλικά πολλούς Ισπανούς και Λατινοαμερικανούς συγγραφείς.