Μία από τις ελάχιστες φορές που βλέπουμε τον Γούντι Άλεν να σκηνοθετείται από άλλον σε μια ταινία που ξεκινάει με καλοζυγισμένη κωμική φόρα, τεντώνει επικίνδυνα στη μέση και κλείνει στρογγυλά και ελαφρά. Η κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο
Μία από τις ελάχιστες φορές που βλέπουμε τον Γούντι Άλεν να σκηνοθετείται από άλλον σε μια ταινία που ξεκινάει με καλοζυγισμένη κωμική φόρα, τεντώνει επικίνδυνα στη μέση και κλείνει στρογγυλά και ελαφρά. Η κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο