Ο Barry Adamson μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον εαυτό του και την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025 θα έχετε την ευκαιρία να το διαπιστώσετε πιο άμεσα από ποτέ καθώς θα βρεθείτε απέναντι του σε απόσταση αναπνοής στο πλαίσιο της νέας σειράς συναυλιακών εμπειριών της XLALALA: Up Close and Personal. Καλλιτέχνες που λατρεύονται από χιλιάδες συναντούν το κοινό τους σε ένα χώρο που αποπνέει την χαρακτηριστική οικειότητα του underground με τεχνικές προδιαγραφές που θα ζήλευαν τα καλύτερα venues της Ευρώπης.

 

Σε αυτή την ιδιαίτερη συνθήκη, ο Barry Adamson, ένας αναγεννησιακός άνθρωπος, έρχεται να μοιραστεί μαζί μας την εκπληκτική νέα του δουλειά ενώ παράλληλα θα μας ξεναγήσει σε μια καριέρα που εκτείνεται δεκαετίες και περνά μέσα από τα σκοτεινά λημέρια των Birthday Party και του εξίσου πολυσχιδούς συνοδοιπόρου του, Nick Cave and the Bad Seeds.

 

Μεγαλωμένος στο Moss Side του Manchester, ο Adamson έμαθε να παίζει μπάσο εν μία νυκτί για τους Magazine, το πιο hot συγκρότημα εκείνης της εποχής στο Manchester. Παράλληλα, έκανε ένα σύντομο πέρασμα από τους Buzzcocks και τους Visage.

 

Με τη διάλυση των Magazine το 1981, το μοναδικό στυλ του εντοπίστηκε από τους The Birthday Party, με τους οποίους έπαιξε πολλές φορές, ενώ στη συνέχεια βρέθηκε να ξεκινά παρέα με τους Cave, Bargeld, Harvey και Thirlwell τους λατρεμένους Nick Cave and the Bad Seeds.

 

Μετά και την τριετή θητεία του με τους Nick Cave & the Bad Seeds και τη συμμετοχή του σε 4 άλμπουμ τους, καθιερώθηκε ως σόλο καλλιτέχνης με την κυκλοφορία του κλασικού πλέον ντεμπούτου του, Moss Side Story – του απόλυτου soundtrack για μια «φανταστική ταινία». Λίγα χρόνια αργότερα, το άλμπουμ του Soul Prison (1992) ήταν υποψήφιο για το Mercury Music Prize, αναδεικνύοντας τη μουσική του δεινότητα και αναγνωρίζοντας τον επισήμως ως συνθέτη ιδιαίτερης πολυπλοκότητας.

 

Σε 40 χρόνια σόλο καριέρας, ο Adamson έχει βγάλει 10 στούντιο άλμπουμ πολυάριθμα EP, αναδεικνύοντας το μοναδικό του μείγμα πειραματισμού και ηχητικής αφήγησης. Έχει συνεργαστεί με μουσικούς όπως ο Jarvis Cocker, η Diamanda Galas και ο Nick Cave ενώ έχει γράψει ή επιμεληθεί τα soundtrack για μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες παραγωγές του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου όπως το The Last of England (1987) του Derek Jarman, The Lost Highway (1997) του David Lynch, Natural Born Killers του Oliver Stone (1994) και το The Beach του Danny Boyle (2000).

 

Διαρκώς εξελισσόμενος, πειραματίστηκε με άλλη μία μορφή τέχνης συνθέτοντας τη μουσική για το εικονικό Broken Fall που κέρδισε το βραβείο Olivier Award στην πρώτη του εκτέλεση από τη Sylvie Guillem και τους Ballet Boyz.

 

Αυτή η διαρκής καλλιτεχνική αναζήτηση τον οδήγησε φυσικά πίσω από την κάμερα για να γράψει και να σκηνοθετήσει μια σειρά από σκοτεινές κωμωδίες μικρού μήκους, όπως το "The Swing, The Hole and The Lie" (2014) καθώς και το βίντεο του 2017 για το They Walk Amongst Us, ενώ το 2021 έγραψε την αυτοβιογραφία του με τίτλο Up Above The City, Down Beneath The Stars που δημοσιεύθηκε από την Omnibus Press.

 

Το τελευταίο άλμπουμ του Cut to Black που κυκλοφόρησε φέτος απέσπασε εξαιρετικές κριτικές για άλλη μια φορά. Η μουσική του που συνδυάζει αβίαστα στοιχεία ατμοσφαιρικών soundtracks, acid jazz, art-rock, trip-hop, dark wave και τόσα άλλα εξηγεί γιατί ο Barry Adamson έχει γοητεύσει τα ακροατήρια σε όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα χαίρει της αναγνώρισης των κριτικών και διατηρεί μια αφοσιωμένη βάση οπαδών.