Ήσυχα στόματα πέτρες,

 

πέτρες που όλο κατάπιναν.

 

Τώρα μας ξερνούν κι όλο,

 

όλο μας χτίζουν 

 

αγάλματα θέλουν να 'μαστε

 

να 'μαι στην πόλη μου, 

 

ακίνητοι να δειχνουμε μέσα μας, 

 

μέσα μας.