Αλέκα Κανελλίδου

Η Αλέκα Κανελλίδου είναι ίσως η μοναδική Ελληνίδα τραγουδίστρια που έβαζε αδιαλείπτως jazz feeling σε κάθε τραγούδι που ερμήνευε στη μακρόχρονη καριέρα της. Η φωνή της είναι μοναδική στη νεότερη ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και η αίσθηση ήταν πάντα ότι η Αλέκα ανήκει «κάπου αλλού». Αυτό το κάπως αδιόρατο προσδιοριστικό στοιχείο έχει να κάνει σαφώς με την τζαζ, μια μουσική στην οποία η Κανελλίδου μυήθηκε από μικρή από τον πατέρα της, τον βιολονίστα Γιάννη Κανελλίδη και, κυρίως, από τον θρυλικό πιανίστα Μανώλη Μικέλη.

Αρχικά η Αλέκα Κανελλίδου τραγουδάει αποκλειστικά ξένα τραγούδια και εμπλέκεται δημιουργικά στην ελληνική ποπ των '60's. Βγαίνει για πρώτη φορά στη δισκογραφία με συνθέσεις του Γιάννη Σπάρτακου το 1965 αλλά επιχειρεί να αποδώσει και πρωτόλειες συνθέσεις του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Πάντως, γίνεται ευρέως γνωστή «άγνωστη», καθώς η φωνή της δίνεται στη Ζωή Λάσκαρη που «τραγουδάει» στην μεγάλη οθόνη το "Crazy Girl" του Μίμη Πλέσσα. Το πραγματικό πεδίο διάκρισης όμως για την Αλέκα Κανελλίδου είναι το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης στο οποίο ξεχωρίζει επί σειρά ετών. Και οι επιτυχίες αρχίζουν να έρχονται σταθερά, από το 1974 και μετά, με το «Άσε με να φύγω». Και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με δίσκους που έχουν ανεξίτηλη σφραγίδα ποιότητας και τοποθετούν την Αλέκα Κανελλίδου σε θέση ξεχωριστή. Η φωνή της ήταν, είναι και μένει μοναδική και ιδανική για τζαζ ερμηνείες.