Marc Ribot & The Young Philadelphians

Μαρκ Ρίμπο μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσι και άρχισε να παίζει κιθάρα σε garage rock συγκροτήματα. Πάντα πολυστυλιστικός, μελετούσε επίσης κλασική κιθάρα με τον Αϊτινό βιρτουόζο Frantz Casseus (1915-1993). Αν και αριστερόχειρας, αναγκάστηκε να εξασκείται σε κανονική κιθάρα, κάτι που τον έκανε να υποφέρει, καθώς θυμάται ακόμα αυτή την εμπειρία σαν «πιστόλι στον κρόταφο».

Εγκατεστημένος στη Νέα Υόρκη από το 1978, συμμετείχε αρχικά στο soul-punk σχήμα Realtones. Έκτοτε, έπαιζε και ηχογραφούσε ακατάπαυστα και, σε μια εξαετία, συνεργάστηκε με τους Chuck Berry, Rufus Thomas, Wilson Pickett κ.ά. Μάλιστα, με τον τελευταίο έκανε περιοδεία στην Ευρώπη.

Κατόπιν, άνοιξε για τον Ρίμπο το κεφάλαιο των Lounge Lizards του John Lurie. Η συνεργασία αυτή, εκτός από τη δισκογραφία, απέφερε στον Ρίμπο και την ευκαιρία συμμετοχής στο σάουντρακ των cult ταινιών του Jim Jarmusch, Mystery Train και Down by Law (Στην παγίδα του νόμου).

Στη δεκαετία του 1980 βρέθηκε πλάι στον Tom Waits, συνεισφέροντας στην εκλέπτυνση της new americana αισθητικής του Rain Dogs και άλλων 6 δίσκων του κορυφαίου τραγουδοποιού. Ακολούθησαν πολλές ηχογραφήσεις με τον John Zorn.

Το σημερινό του σχήμα, οι Young Philadelphians, πατάει σε δύο μουσικές βάρκες: το ιδίωμα του Philly sound, δηλαδή την disco-soul που αναπτύχθηκε στη Φιλαδέλφεια των ’70s, και τις Harmolodics, τη φιλοσοφική, αυτοσχεδιαστική μέθοδο του Ornette Coleman, κάτι ανάμεσα σε free και avant jazz, αλλά πολύ πιο πέρα από αυτές.

Ο Ρίμπο θεμελίωσε τον ήχο του έχοντας πλάι του τον μπασίστα Jamaaladeen Tacuma και τον ντράμερ G.C. Weston, που είχαν εμβαπτιστεί αμφότεροι στον ήχο της Φιλαδέλφεια και υπήρξαν επίσης μέλη της μπάντας του Ορνέτ Κόουλμαν, καθώς και την εκπληκτική Mary Halvorson, που έγινε γνωστή από το συγκρότημα του Anthony Braxton. Στο σύνολο προστίθεται ένα τρίο εγχόρδων: βιολί, βιόλα, τσέλο.

Τα συστατικά μοιάζουν αντιφατικά, αλλά δεν είναι παρά η γεφύρωση εφηβικών βιωμάτων με αποστάγματα ώριμου στοχασμού.