MOPDtK

Τους έχουν χαρακτηρίσει bebop τρομοκράτες! Οι Mostly Other People Do the Killing δεν είναι απλώς μια μπάντα με σουρεαλιστικό όνομα, αλλά ένα ριζοσπαστικό νεοϋορκέζικο σχήμα με μόνο στόχο του να ανατρέψει τα δεδομένα στην τζαζ.

Έχοντας επιλέξει ένα χιουμοριστικό, αλλά βαθύτατα φιλοσοφημένο όνομα και πραγματοποιώντας διαρκώς άλματα –από τα σημερινά στυλ στην πρώιμη hot jazz κι από εκεί πάλι στο παρόν–, οι MOPDtK από το 2002 συγχωνεύουν ένα τεράστιο στυλιστικό φάσμα γραμμένης και αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής. Ερμηνεύοντας δημιουργικά τα κεφάλαια ενός αιώνα ηχογραφημένης τζαζ, καταλήγουν σε ένα αυθεντικό, διαχρονικό «παν-τζαζιστικό» μείγμα. Παράλληλα, αποδεικνύουν πόσο περιπετειώδες, προχωρημένο και τολμηρό ήταν το πριν από το σουίνγκ παλιό καλό υλικό.

Οι MOPDtK απέκτησαν φήμη αποδομώντας standards με προμελετημένους πειραματισμούς, γνώση και χιούμορ. Όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιοι: «Παίρνουμε καλές ιδέες και τις εξωθούμε έως τα λογικά τους όρια». Αυτά τα όρια θα ανακαλύψουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στις 9 και 10 Οκτωβρίου, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Μετά το εντυπωσιακό Blue (2014), ένα άλμπουμ ανασύνθεσης του επικού Kind of Blue του Miles Davis –που είναι παράλληλα και το τζαζ άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών–, οι MOPDtK επανέρχονται με το Mauch Chunk (2015). Ο αινιγματικός τίτλος του άλμπουμ αναφέρεται στην ομώνυμη ορεινή, μακρόστενη λίμνη της πολιτείας Πενσυλβάνια, μια περιοχή που αποκαλείται για το φυσικό τοπίο της «Ελβετία της Αμερικής».

Το τελικό αποτέλεσμα είναι στοιχήματα ανάμεσα στη συνύπαρξη ακραίων στυλιστικών συνδυασμών, αναπάντεχης συμβίωσης πρωτοπορίας και mainstream, παιχνιδιού μέσα κι έξω από φόρμες, ανάλαφρης lounge που δεν αποκλείει εκρήξεις, παραδόσεων που αγγίζουν την post-post-modern φάση τους. Στο Mauch Chunk πρωταγωνιστούν το πιάνο (Ron Stabinsky) και οι μελωδίες του μπασίστα και ιδρυτή του σχήματος Moppa Elliott, ενώ αναδεικνύεται ο ρόλος του πιανίστα μέσα σε ένα τζαζ κουαρτέτο. Είναι μια καθαρή περίπτωση αυτοβιογραφικής τζαζ, με τίτλο ο οποίος, όχι τυχαία, παραπέμπει και στην ιδιαίτερη πατρίδα του Έλλιοτ. Ο ίδιος αφιερώνει αυτά τα κομμάτια στις ρίζες του και στους μουσικούς από τους οποίους επηρεάστηκε.