Οι Μικρές Μέρες live στην Θεσσαλονίκη
Το απολαυστικό δελτίο τύπου τους, για την εμφάνισή τους (που έχει ελεύθερη είσοδο)
ΜΙΚΡΕΣ ΜΕΡΕΣ LIVE!
SilverDollarBar & Stage
Εθνικής Αμύνης 19, Θεσσαλονίκη
Παρασκευή 3 Ιούνη, 22:00
Είσοδος ελεύθερη
“Όποιος κάνει του συστήματος χειροφιλήματα οφείλει να προσέχει: δε θέλει δα και πολύ τούτο το χέρι που σου χτυπά φιλικά την πλάτη, να χαμηλώσει και ηδυπαθώς να σου πιάσει τον κώλο”.
Guy Debord, Το Τέλος του Παιχνιδιού
Οι Μικρές Μέρες απεχθάνονται τα μεγάλα λόγια. Στην ύστερη φάση του καπιταλισμού, σ’ αυτούς τους ενδιαφέροντες καιρούς σύμφωνα με την κλασική πια κινέζικη ρήση, όπου η ζωή τωόντι έχει μετατραπεί σε μία ατελείωτη σειρά από κινέζικα κουτιά - έχουν επίγνωση. Αναλογίζονται. Με εμβρίθεια. Ενδελεχώς. Κατανοούν πως η ανάγκη για ήρωες είναι πλέον επιτακτική. Και πράττουν αναλόγως. Βγαλμένοι από τα γκέτο της Κασσάνδρου, της Γαμβέττα και της Εδμόνδου Ροστάν, φέρνουνε μια γήινη ανασαιμιά στη μητροπολιτική έκφραση που από καιρό έπαψε να αφορά το φασματικό αστικό τοπίο των ’00s. Στη μετά μηδέν οχτώ εποχή τούτη η ευαισθησία επέστρεψε εκεί όπου ανέκαθεν ανήκε: στις δημοσιές, στις πλατείες, στα στενά, στα ρείθρα των πεζοδρομίων, στους αρμούς των πλακόστρωτων. Οι ήρωές μας βρίσκονται εκεί, στην avant-garde, εκεί όπου ζυμώνεται η αυριανή κοινωνία, γεύονται το σάμαλι της αλληλεγγύης, μασουλάνε το παστέλι της ελευθερίας, βυθίζουνε τα δόντια τους στο κωκ της άμεσης δημοκρατίας, εν αναμονή του επαγγελθέντος εφικτού άλλου κόσμου, ενώ τον οραματίζονται...
Ροκ ορατόριο, λοιπόν, σε μία ρηξικέλευθη εκδοχή του fusion όπου ο πειραματισμός σαρκώνεται εντός της φόρμας, δίχως να κάνει την παραμικρή έκπτωση στον ελεύθερο συνειρμό, βυθομετρώντας και αναβαπτίζοντας συνεκτικά - και επί της ουσίας - το νόημα. Οι Μικρές Μέρες άδουν το ιδιάζον του άσματος. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Και δη σε μια πόλη που ως Ψυχώ-μαμά σκοτώνει τ’ αγόρια της. Στήνοντας ένα οιονεί παιχνίδι αντιθέσεων δημιουργούν ένα veritable σύμπαν ισοδυνάμων: από τη μια η σαφώς ορθή μουσική προσέγγιση, από την άλλη το αφκιασίδωτο συναίσθημα. Στο τέλος χάρη σ’ αυτή την παλινδρόμηση κεφαλαιοποιούν τα μάξιμα. Συλλέγουν άνθη στο σκουπιδότοπο και γράφουν ανθεμικά τραγούδια ασύλληπτου συναισθηματικού βάρους, τραγούδια που προβληματίζουν ήδη με τους τίτλους τους (Φάνκυ Φιλοσοφία, Γκουρμέ Γκαράζ, Ο Βλαξ του Αποχαιρετισμού), τραγούδια που αν δε σε βρουν από μιας αρχής κατάστηθα, σίγουρα κάποια στιγμή θα σε βαρέσουν κατακούτελα. Στο Silver Dollar, 3 του Ιούνη, θα κλείσουν τη συναυλιακή σαιζόν με παλιές, τωρινές αλλά και μελλοντικές επιτυχίες.
