1ο Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής

Η ιδέα του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy) να διοργανώσει ένα τριήμερο φεστιβάλ με τη συμμετοχή 68 συγκροτημάτων της εγχώριας σκηνής ήταν εξαρχής σπουδαία (αν και για όσους το θυμούνται, την είχε υλοποιήσει ξανά πριν από μερικά χρόνια στο σαλόνι του σπιτιού του...).

Η σκηνή βράζει τα τελευταία χρόνια, δραστηριοποιείται από εδώ και από εκεί σε υπόγεια, υπνοδωμάτια, μικρά λαϊβάδικα, σε μεγάλο βαθμό στο Six d.o.g.s και τέτοιες διοργανώσεις αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συναντηθούν οι μουσικοί αλλά και για να δει το κοινό συνολικά πού πάει αυτό το πράγμα, αν είναι hype, αν έχει ουσία και μέλλον.

Το γενικό πρόσταγμα του τριημέρου ήταν η τήρηση των ωραρίων με βρετανική ακρίβεια (αίτημα απολύτως λογικό, γιατί ακόμα και δεκάλεπτα καθυστερήσεων θα μπορούσαν να ρίξουν το πρόγραμμα πολύ έξω), κάτι που έγινε σε μεγάλο βαθμό. Ήδη ο κόσμος ανταποκρίθηκε από την πρώτη ημέρα, η Αβραμιώτου γέμισε ασφυκτικά, θυμίζοντας τις πρώτες, προ Six d.o.g.s, «ηρωικές» βραδιές, το κοκτέιλ με την κωδική ονομασία «Μπάμπης» που είχε δημιουργηθεί ειδικά για το φεστιβάλ ξεπουλούσε (αλλά ποτέ δεν κατάλαβε κανείς τι περιέχει), ενώ ο ηλικιακός μέσος όρος ήταν πολύ χαμηλός, αποκαλύπτοντας μια ακόμα δυναμική γενιά που «σκάβει» την πόλη για εναλλακτικά πράγματα. Οι μπάντες ανταποκρίθηκαν στο μεγάλο κάλεσμα και έπαιξαν με ενθουσιασμό - δεν έχει νόημα να επιλέξω κάποιες συγκεκριμένες, ο καθένας έβρισκε στο μουσικό εύρος του φεστιβάλ αυτά που του άρεσαν, είτε πιο πειραματικά, που έπαιζαν κυρίως στο Project Space, είτε πιο κιθαριστικά, που έπαιζαν στο Gig Space.

Αυτό που περιγράφει ιδανικά το τριήμερο είναι κάτι που διάβασα σ’ ένα ποστ στο μπλογκ Athenian Rhapsody: «Κόσμος, πανκ, ιδρώτας, πείραμα, έλεγα-να-σε-πάρω, free jazz, βλέμματα, noise, κήπος, garage, μπίρα, minimal, είσαι-κι-εσύ-εδώ-;, stoner rock, σκάσ’ το, synth, πεζόδρομος, κονσέρτο-για-βιολί-και-πιάνο, έρωτας, metal, επανάσταση, house, σε-έψαχνα, κιθάρες, τσιγάρα, post rock, head banging, δίψα, ανατριχίλα, παλιοί-συμφοιτητές-φίλοι-και-γνωστοί, χορός-για-μουσική».

Γιάννης Σταθόπουλος