drog_A_tek

Παρακολουθώ τους drog_A_tek από τότε που δημιουργήθηκαν. Κάθε τους βήμα, ένα βήμα πιο πέρα. Υπάρχει μια βάση στην οποία κινούνται, μα τίποτε δεν είναι ίδιο σε κάθε νέα τους δουλειά, στην κάθε παρουσίασή τους. Από το «Man-cine/Man-ley Lemep» -το απόλυτο για μένα κι ένα απ’ τα καλύτερα ambient κομμάτια- στο «Who Hurt You?», στη σκοτεινή μουσική κάλυψη του «Homeland» και τώρα στο απαισιοδοξο «Too late to care».

Κάθε συναυλία τους κάτι διαφορετικό κι οι ίδιοι καλύτεροι, πιο δεμένοι, πιο ουσιαστικοί. Η μουσική και το οπτικό -το έργο που πρόβαλαν στη συναυλία τους, το Lessons οn Darkness του Werner Herzog- δημιούργησαν μια ένταση ανεπανάληπτη, χανόμασταν μέσα στην εικόνα/μουσική, λες κι η συναυλία γινόταν στον ίδιο χρόνο με αυτόν που διαδραματιζόταν το έργο. Οι περισσότεροι, φίλοι ή γνωστοί, αγαπούν τον θόρυβό τους, τις μελωδίες τους, τις απόκοσμες φωνές σε μια γλώσσα που ακούγεται σαν να είναι ανάποδα, τα δυνατά beats, την τρομπέτα που σαν σειρήνα σε μαγνητίζει, το σκληρό μπάσο, τις λούπες που κολλάνε στο μυαλό σου, τις μελωδικές γραμμές της κιθάρας, το απόκοσμο πιάνο, την παρουσίασή τους, τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί, σ’ έναν ήχο γεμάτο και δυνατό. Η νέα τους μουσική είναι ένα ψυχόδραμα που ο τίτλος από μόνος του φανερώνει («Too late to care»), συνδέοντας το παρελθόν των ‘80s, στις πειραματικές του στιγμές, με το παρόν. Χάρηκα που ήμουν εκεί γι’ άλλη μια φορά και μοιραστήκαμε τη μουσική τους πανδαισία.

Α@Η20 (behance.net/toisile)