Guerilla Gardening, Quantized Music Label Party.

Guerilla Gardening,
Μεταξουργείο,
Σάββατο 9 Οκτωβρίου

Οδός Ιάσονος: Ένας πεζόδρομος που συνδυάζει τη μοντέρνα τέχνη με τον πληρωμένο έρωτα, τις υγρές μυρωδιές, τα εγκαταλελειμμένα αρχοντικά, πρόσωπα με θυμωμένα μάτια και τους πολυφορεμένους χίπστερ. Όλα τα συστατικά που μπορούν να κάνουν έναν δρόμο να τον λατρέψεις... Ή να τον μισήσεις. Φθάνοντας στο πρώτο οικόπεδο, βλέπω ότι είναι όλοι ήδη εκεί, το φύτεμα έχει αρχίσει, ο ήλιος λάμπει δυνατός και μας καίει. Μυρωδιές, χρώματα και ενέργεια. Μητέρες που σκαλίζουν, παιδάκια που «κοροϊδεύουν», παίζοντας με πλαστικά φτυαράκια. Ψήγματα ανάλαφρης ανιδιοτέλειας. Μια νεαρή με Longchamp στην πλάτη παλεύει η έρμη με την τσάπα: «Θέλω να βοηθήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω, πρώτη φορά φυτεύω». City girl σε απόγνωση. Ένα παλικάρι με εργατική φόρμα είναι παθιασμένο: «Το είδα στο internet και ήρθα από τα Λιόσια», μου λέει. Μέσα στην πρώτη μισή ώρα έχουμε ιδρώσει και μερικοί κάνουν διάλειμμα για φαγητό από τον αυτοσχέδιο μπουφέ που έχει στηθεί σε πάγκους στην είσοδο του οικοπέδου. Η Ρεβέκκα Καμχή, ιδιοκτήτρια της ομώνυμης γκαλερί της περιοχής και κύρια διοργανώτρια της δράσης, συντονίζει, φυτεύει και μας εμψυχώνει: «Είμαστε αποφασισμένοι να αναβαθμίσουμε την περιοχή!», λέει σαν μελλοντικός δήμαρχος. Κάποιοι κάτοικοι απαντούν: «Είμαστε πωρωμένοι». Νιώθω ότι υπάρχει αγάπη για την πόλη κι η εργασία μοιάζει με γιορτή, όπως θα ήταν σε μια μη καταναλωτική εποχή. Μερικοί κάθονται έξω από τα οικόπεδα και παρακολουθούν, λες και είναι κάποιο είδος αστικής παράστασης,·καπνίζουν, τρώνε, τα λένε ή κάνουνε p.r. Στις δυόμισι έχουν όλα τοποθετηθεί. Ελιές, ακακίες, θυμάρι, κάποιοι φοίνικες, φυτά που αντέχουν στον χρόνο. Θα αντέξουν, άραγε, και οι προσπάθειες αυτές; Οι πρώην σκουπιδότοποι έχουν πλέον μεταμορφωθεί σε νεογέννητους κήπους. Ένας μετανάστης από το Μπαγκλαντές παρατηρεί αποσβολωμένος το αποτέλεσμα. Δεν συμμερίζεται την πρόσκαιρη ευτυχία μας, αλλά φαίνεται να εγκρίνει τις προσπάθειές μας. Φιλιππινέζοι πηγαινοέρχονται για delivery κι ένας τουρίστας με ρωτάει στα γαλλικά πού έχει net café. Κυριολεκτικά όλος ο κόσμος και ο ντουνιάς, σε μια περιοχή που φωνάζει για μια αναβάθμιση που θα κάνει πιο ευτυχισμένους όλους τους κατοίκους της. Ασχέτως καταγωγής και ντοπιολαλιάς τους.

Ελένη Κριετσέπη

Quantized Music Label Party feat Siopis, Tolis Q, Lex,
Six D.O.G.S,
Παρασκευή 15/10

Η κρίση δημιουργεί νευρώσεις. Οι νευρώσεις κάνουν το μέλλον πιο αβέβαιο. Το αβέβαιο μέλλον προκαλεί ξενύχτια. Τα ξενύχτια φέρνουν έξοδο. Η έξοδος φέρνει διασκέδαση. Η διασκέδαση φέρνει κατάθλιψη. Και η κατάθλιψη πάλι νευρώσεις και κάπως έτσι βρίσκεσαι στο Six D.O.G.S να κοπανιέσαι στο πρώτο label party της Quantized Music, όπου οι Tolis Q και Lex είχαν φιλοξενούμενο τον Siopis (Έλληνας του Βερολίνου, κατά κόσμον Γιάννης Σιόπης). Η αλήθεια είναι ότι οι «σκύλοι» από το Eνtechno και μετά την ψάχνουν τη φάση με την dance μουσική και στο μέλλον θα προσπαθήσουν να συνδυάσουν τις dance ψυχές με τα ξέπλυτα χιπστερόνια. Εξάλλου, μια μέρα μετά τον Siopis φιλοξένησαν τον πολυμήχανο Scuba.

Ας επιστρέψουμε στα του Quantized. Είχε τον κόσμο του. Που μπορεί να μην ταίριαζε στο στενό της Αβραμιώτου, αλλά δημιουργούσε ένα ενδιαφέρον στους θαμώνες της περιοχής. Έσπασε η μονοτονία. Ξανθές, ψηλές κοπέλες με ψηλά τακούνια σιγοκουνιόντουσαν στον μεσαίο χώρο των «σκύλων». «Ρε συ, ξανθιές, ψηλές με τακούνια δεν έχω ξαναδεί εδώ», ψέλλισα σε έναν γνώστη της νύχτας, της μουσικής και της ούρμπαν ντίσκο. «Αυτά είναι τα απόνερα του clubbing της περασμένης δεκαετίας», μου απάντησε στωικά. «Πού θες να πάνε», συνεχίζει, «πες μου ένα κλαμπ μεγάλο που υπάρχει σήμερα». Δεν έχει και πολύ άδικο. Εξάλλου, για να πούμε το χιλιοειπωμένο κλισέ: «Όλη η φάση παίζεται στους μικρούς βιομηχανικούς χώρους που θυμίζουν αποθήκες».

Το σκηνικό, η αλήθεια είναι, ότι είχε ένα άρωμα της προηγούμενης δεκαετίας. Όπως και ο ήχος. Όχι ότι αυτό είναι κακό ή μπανάλ. Κάθε άλλο. Στο χωνευτήρι που ζούμε τι είναι παλιό και τι καινούργιο δεν έχει καθόλου σημασία. Σημασία έχει να είναι κάτι ανοιχτό, να είναι στο κέντρο, να έχει δύο τρεις φίλους μέσα και κόσμο που να διασκεδάζει ακομπλεξάριστα. Κάπως έτσι ήταν την Παρασκευή το βράδυ. Καλή συνέχεια στα παιδιά!

Σταύρος Διοσκουρίδης