King Elephant live

Ο King Elephant δεν είναι τυχαία περίπτωση μουσικού. Έχει δώσει σπουδαία δείγματα γραφής, παρέα με τους Baby Guru και μόνος, σ’ ένα υπόγειο, έφτιαξε έναν δίσκο για τον οποίο η ντόπια σκηνή είναι περήφανη. Επιστράτευσε samples, αφρικάνικα κρουστά και πλήκτρα για να δημιουργήσει μια προσωπική μουσική ουτοπία. Είχα κάποιες απορίες για το πώς θα μπορούσε ν’ αποδοθεί το συγκεκριμένο άλμπουμ σκηνικά. Το λάιβ του Σαββάτου στο Bios πήρε αμέσως χαρακτήρα μυσταγωγίας, γιατί ο κόσμος που ήταν παρών ήταν απόλυτα συντονισμένος με αυτό που συνέβαινε επί σκηνής. Ο King Elephant δεν ήταν μόνος σε αυτή την προσπάθεια. Στα φωνητικά ήταν ο Obi Serotone, ο οποίος στο «Appreciation» ξεδίπλωσε στην εντέλεια την καλοδουλεμένη σκηνική του παρουσία. Ο τρίτος Baby Guru (Sir Kosmiche) ήταν επίσης παρών, και σε μια μυσταγωγική στιγμή δημιούργησαν μαζί με τον Γιο της Αφής και τον Dark_Kon μια εξαιρετική μίνι γκόσπελ χορωδία για τις ανάγκες του «You make me feel alright (sometimes)». Κατά τη διάρκεια του λάιβ εντυπωσίαζε τόσο η δεξιοτεχνία του King Elephant σε καθένα απ’ τα όργανα που έπαιζε όσο και η σχεδόν παιδική, παθιασμένη αφέλεια με την οποία έμοιαζε να τα προσεγγίζει. Έβλεπες στη σκηνή έναν μουσικό, ο οποίος ήθελε να δώσει παραπάνω απ’ το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του και προσπαθούσε να ξεπεράσει τη φυσική του συστολή με τον πιο δημιουργικό τρόπο. Μόνο «αρνητικό» σημείο η σύντομη διάρκεια των κομματιών, κάτι που (όπως και στο άλμπουμ) δεν καταλαβαίνω γιατί συμβαίνει, από τη στιγμή που οι ήχοι του King Elephant χρειάζονται χρόνο για ν’ αναπτυχθούν και να εγκατασταθούν στο μυαλό σου. Σε μια εποχή που έχουμε μάθει να καταναλώνουμε τις συναυλίες και να μην τις βιώνουμε ως εμπειρίες, το λάιβ του King Elephant ήταν ακριβώς η επιστροφή στην εποχή κατά την οποία κάθε συναυλία σε μετέφερε σε μια μουσική ουτοπία.

Δήμος Λατσένερε