Κρυστάλλινα ρόδα πορφυρά από χυμένο αίμα παρθένας

Τον ηθοποιό - καλλιτεχνικό πολυεργαλείο Θάνο Σαμαρά  τον γνωρίζουμε οι περισσότεροι από την εποχή λίγο εκεί πριν φύγει για την Αμερική πριν μερικά χρόνια , στην αρχή της κρίσης. Γυρίζοντας πριν δυο χρόνια δοκιμάσε ξανά την υποκριτική του πλευρά υπό την μπαγκέτα του Γιάνννη Σκουρλέτη.

Αλλά φέτος θαρρώ πως αρχίζει η επίσημη επι-στροφή του. Μεταπηδώντας στο τερραίν του σκηνοθέτη πήρε ένα από τα ερωτικά κείμενα του συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη, μέσα στην καρδιά της φούσκας της θεατρικής μπαναλαρίας που όλα πρέπει να κραυγάζουν περί κρίσης για να θεωρούνται συντονισμένα με τη ταραγμένη περιόδο των καιρών που ζούμε και τόλμησε να φτιάξει στο κέντρο της πόλης, στο ξενοδοχείο Μπάγκειον ένα μικρό κομψοτέχνημα με οτι συνιστά την αισθητική του συγκρότηση, επιρροές και πεποιθήσεις, να το ενώσει με το κείμενο του Δημητριάδη και να το φορέσει στο σώμα της πρωταγωνιστρίας του 'Ελλης Τρίγγου.

Μα θα πει κάποιος ποιόν αφορά η ερωτολαγνεία του Δημητριάδη, το περίτεχνο viemaster του Σαμαρά και ο Ερωτας μέσα σε αυτόν τη καταβόθρα που μας καταπίνει όλους καθημερινά;

 

Έγώ θα του απαντούσα αφενός πως μονάχα όταν κατακαθίσει ο αχός της πρώτης περιόδου της κρίσης θα μπορέσουν όσοι ασχολούνται γυροφέρνοντας γύρω από αυτήν θεατρικά με ταμειακή ιδιοτέλεια και σπάνια σπουδαίο καλλιτεχικό αποτέλεσμα, να δουν με καθαρή ματιά τι και πως  πρέπει να κάνουν κι αφετέρου να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το συντακτικό της προ κρίσης περιόδου για να κάνουν δήθεν πολιτική τέχνη.

Άλλωστε στους meta μεταμοντέρνους καιρούς που ζούμε δεν υπάρχει τίποτα πιο πολιτικό από τον Έρωτα (ο Έρωτας είναι πολιτική για αυτό οι εξουσίες διαχρονικά τον διαστρεβλώνουν) και ο Σαμαράς στην ιδιοσυγκρασιακή αναγνωσή του στον Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας αυτό μας λέει καθώς η πρωταγωνιστριά του εκστομίζει ασταμάτητα την ποίηση του Δημητριάδη και μας λέει επαναλαμβανόμενα αντανακλώντας και αντανακλώντας μας στον ΕΞΑΙΣΙΟ  γύαλινο κύβο - σκηνικό χώρο του έργου: κρυστάλλινα ρόδα πορφυρά από αίμα χυμένο αίμα παρθένας.

Όπως ποτέ δεν υπήρξαμε.