O τραγουδιστής των θρυλικών noise industrial New Yorkers COP SHOOT COP, ο Tod Α. (Tod Ashley), απένταρος και απεγνωσμένος, απέρριψε μια σημαντική δισκογραφική συμφωνία που θα του εξασφάλιζε μια σίγουρη δουλειά, για να ξεκινήσει ένα εγχείρημα που φαινόταν τότε τρελό: Ένα punk συγκρότημα που θα έπαιζε μια μουσική εμπνευσμένη από μελωδίες τσιγγάνικες και klezmer.
Ο Tod βρήκε κατά τύχη ένα σκονισμένο κουτί με δίσκους και κασέτες σ' ένα Ρώσικο παλαιοπωλείο στην 14th Street του Manhattan και ερωτεύτηκε τις ανατολικο-ευρωπαϊκές μελωδίες, που περιέχουν μια συνεχή αντιπαράθεση του εύθυμου με το θλιμμένο. Θέλησε, λοιπόν, να συνδυάσει το μυστήριο και το μελόδραμα αυτών των κωμικοτραγικών ήχων με την ενέργεια της πρώτης του αγάπης: το punk.
Συγκροτήματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο οι Gogol Bordello, οι Balkan Beat Box και οι Beirut οφείλουν πολλά στην αρχική περιπετειώδη αναζήτηση του Τod. Κάθε ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη μουσική ήταν και είναι το αποτέλεσμα συνάντησης αλλά και σύγκρουσης πολιτισμών, παράγοντας μίγματα.
Το 2005, ο Τod ξεκίνησε έναν τρίχρονο «ενιαυτό αναπαύσεως» κατά τον οποίο ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή, στην Ινδία, στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία. Είχε χωρίσει από τη γυναίκα του. Ο George Bush είχε μόλις επανεκλεγεί. Η Νέα Υόρκη, όπου ζούσε επί 20 χρόνια και τη θεωρούσε σπίτι του, είχε τώρα γίνει ένας κρύος και ξένος τόπος για 'κείνον. Δεν ήταν σίγουρος ούτε κι αν ήθελε πλέον να ασχοληθεί με τη μουσική. «Ήμουν υπερβολικά κατατεθλιμμένος. Η θέα της πόλης με τους ουρανοξύστες της είχε αρχίσει να μου φαίνεται σαν μια κακιά ταπετσαρία. Ή θα σκότωνα τον εαυτό μου ή θά ’παιρνα δρόμο και θά ’φευγα» λέει. Έβαλε, λοιπόν, ότι είχε και δεν είχε σε μια αποθήκη και έφυγε απ’ τη Νέα Υόρκη με λίγα ρούχα κι έναν φορητό υπολογιστή.
Ηχογραφώντας μ’ ένα απλό μικρόφωνο κι ένα laptop στη τσάντα του, κατέγραψε ερμηνείες ενός ευρέος φάσματος μουσικών στην Ινδία και το Πακιστάν – και αργότερα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Τα κρουστά των Μπάνγκρα και των Σουφί θα αποτελούσαν τη βάση των τραγουδιών που έγραψε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Τα τραγούδια αυτά περιγράφουν τον κόσμο που άφησε πίσω (This Is My Life, Electric City) ή έχουν να κάνουν με την πολιτική (Borneo, Hey Clown) και την απομάκρυνση (6:45, Feels like the End of the World). Το καυστικό χιούμορ του Tod φέγγει στο άλμπουμ Golden Hour, και φωτίζει την ομορφιά αλλά και τη γελοιότητα του κόσμου.
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00.
Εισιτήρια: 12 ευρώ περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων, 15 προπώληση, 18 ταμείο
| ΠΟΤΕ | 17/03/2013 - 17/03/2013 |
| ΠΟΥ | KOO-KOO |
