Οι Adana Twins κατάφεραν το (σχεδόν) ακατόρθωτο: να περάσουν τη μουσική τους στις μάζες

Oι Adana Twins δημιουργήθηκαν το 2006 στο Αμβούργο από τους Take It Easy και Friso την εποχή που η γαλλική indie-electro σκηνή άλλαζε τα δεδομένα στη μουσική κι έσπρωχνε τον ήχο της ηλεκτρονικής σκηνής στη μελωδία. Τα δύο αυτά αγόρια ενστερνίστηκαν αμέσως αυτήν τη λογική, που τους εξέφραζε απόλυτα. Λίγα χρόνια αργότερα και με την έκρηξη/επαναπροσδιορισμό της deep house, οι Adana Twins αναδεικνύονται οι απόλυτοι θιασώτες αυτής της τάσης με κυκλοφορίες που όχι μόνο έμεναν κολλημένες στα charts με τα πιο επιτυχημένα αλλά κατάφερναν συγχρόνως να υπερβαίνουν τα όρια του στοχευμένου κοινού, περνώντας στις μάζες και στο καθολικό airplay. Από την Baalsaal, τη Noir και την Get Physical στην Diynamic και στην Watergate, οι Τake It Easy και Friso επαναπροσδιορίζονται, ανανεώνονται, εξελίσσονται και σταθεροποιούν τον ήχο τους σε αυτό που πραγματικά τους εκφράζει. Το καλοκαίρι του 2017 τους βρίσκει να ταξιδεύουν μονίμως και λίγο πριν προσγειωθούν στην Ελλάδα, ο Take It Easy βρίσκει λίγο χρόνο για να μας πει τα νέα τους.

— Πού και πώς γνωριστήκατε;

Γνωριστήκαμε το 2004, όταν σπουδάζαμε Communication Design και New Media. Την πρώτη φορά που είδε ο ένας τον άλλον σκεφτήκαμε και οι δυο: «Wow, τι έξυπνος και όμορφος που είναι αυτός ο τύπος!». (γελάει)

 

Το να βρούμε την καλλιτεχνική μας φωνή ήταν πολύ σοβαρή υπόθεση. Απλώς να πούμε πως μετά από 10 χρόνια ως ντουέτο σήμερα μάλλον έχουμε βρει το στυλ που μας ταιριάζει. Οι παραγωγές μας είναι πολύ πιο δυνατές από τα deep house κομμάτια που κάναμε στο παρελθόν.

— «Ο Take It Easy λατρεύει το hip hop και ο Friso την techno». Πώς συνδυάστηκαν αυτά τα δύο στη μουσική σας;

Πιστεύω πως μπορεί να το εντοπίσει κάποιος όλο αυτό στις πρώτες μας δουλειές, που βασίστηκαν κυρίως στο sampling. Οι χιπ χοπ και σόουλ επιρροές μου σε συνδυασμό με το techno υπόβαθρο του Friso επρόκειτο να γίνουν το σήμα κατατεθέν των Adana Twins. Ένα πολύ καλό παράδειγμα όλου αυτού είναι το Anymore EP μας στη Baalsaal. Στην πρώτη πλευρά του δίσκου σαμπλάρουμε Lauryn Hill και στη δεύτερη αποτίνουμε φόρο τιμής στο «Bells» του Jeff Mills.

 

 

— Πόσο εύκολο ήταν για εσάς να βρείτε την καλλιτεχνική σας φωνή και πώς την εξελίξατε μέσα στα χρόνια;

Το να βρούμε την καλλιτεχνική μας φωνή ήταν πολύ σοβαρή υπόθεση. Απλώς να πούμε πως μετά από 10 χρόνια ως ντουέτο σήμερα μάλλον έχουμε βρει το στυλ που μας ταιριάζει. Οι παραγωγές μας είναι πολύ πιο δυνατές από τα deep house κομμάτια που κάναμε στο παρελθόν. Πλέον, γράφουμε μόνο τη μουσική που ταιριάζει στα sets μας και ο απόλυτος προορισμός της είναι να ακουστεί σε ένα κλαμπ. Όπως ξέρεις, δεν ήταν έτσι στο παρελθόν, όλο αυτό βγήκε από μια μακρόχρονη διαδικασία κατά την οποία μάθαμε από τα πολλά λάθη που κάναμε. Φυσικά, τα παλιότερα, πιο μελωδικά κομμάτια μας μάς βοηθούν να βρίσκουμε σήμερα πιασάρικους ήχους για τα σκοτεινά techno που συνθέτουμε και όλα αυτά μαζί δημιουργούν τον χαρακτηριστικό ήχο των Adana Twins.

— Συγχρόνως, ακόμα και μέσα από αυτήν τη διαδικασία ο ήχος σας παραμένει σταθερά χαρακτηριστικός και αναγνωρίσιμος από τους ακροατές. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό;

Είναι πολύ σημαντικό και για τους δυο μας να κάνουμε μουσική όπως τη νιώθουμε και μία από τις βασικές μας επιδιώξεις όλα αυτά τα χρόνια ήταν να υπάρχει συναίσθημα και συγκίνηση στα τραγούδια μας. Τα κομμάτια με μια απλή λούπα και λίγα εφέ στο break δεν ήταν ποτέ του γούστου μας. Έχουμε ανάγκη τη μελωδία και τα κινηματογραφικά στοιχεία ή όλα αυτά που, αν θέλεις, δεν τα περιμένει κάποιος σε μια σύνθεση, ώστε να προκαλέσουμε την προσοχή του ακροατή με έναν κομψό τρόπο.

 

— Κι όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ακροατήριό σας να ξεπερνάει τα στενά όρια του χώρου της ηλεκτρονικής/χορευτικής μουσικής. Σας αρέσει αυτό;

Αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια σε ό,τι έχει να κάνει με το ακροατήριό μας. Σήμερα, όμως... Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταφέρουμε να παίξουμε σε ανθρώπους που πραγματικά καταλαβαίνουν τη μουσική μας. Όταν κυκλοφορούσαμε όλα αυτά τα βασισμένα σε samples house κομμάτια πολύ συχνά νευρίαζε ο κόσμος, όταν παίζαμε techno στα sets μας. Τη χρονιά που πέρασε, λοιπόν, έπρεπε να «χτίσουμε» ξανά το κοινό μας μέσα από τα DJ sets μας. Μπορώ να πω πως αυτήν τη στιγμή είμαστε 100% ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.

 

— Το DJing και η παραγωγή είναι δύο πολύ διαφορετικές «τέχνες», όμως...

Έχεις δίκιο, είναι σίγουρα πολύ διαφορετικά. Το ένα υποστηρίζει το άλλο. Το DJing μας βοηθά να φτιάχνουμε μουσική που θα ακουστεί σωστά σε ένα κλαμπ και η παραγωγή μάς βοηθά απίστευτα όταν παίζουμε, ώστε να συνδυάζουμε τις συχνότητες και τους ήχους μεταξύ τους.

 

— Το 2016 ξεκινήσατε το AllNIIGHT project, παίζοντας σε κλαμπ από την αρχή μέχρι το τέλος της βραδιάς. Πόσο διαφορετική ήταν αυτή η διαδικασία από τα περιορισμένου χρόνου sets για τα οποία συνήθως σας κλείνουν σε φεστιβάλ και κλαμπ;

Η πιο μεγάλη διαφορά είναι ότι περνάμε πολύ καλύτερα κατά τη διάρκεια αυτών των βραδιών και η αλήθεια είναι πως αυτές είναι οι ρίζες μας... Παλιά παίζαμε 8-10 ώρες κάθε βδομάδα σε ένα μικρό μπαρ στο Αμβούργο, άρα αυτή η διαδικασία αναμφισβήτητα μας χαροποιεί ακόμη και σήμερα. Είναι φοβερό το συναίσθημα του να «ταξιδεύεις» τον κόσμο όλο το βράδυ παίζοντας κομμάτια που λογικά δεν θα έπαιζες σε ένα set διάρκειας 90 λεπτών ενός φεστιβάλ. Δεν θέλω να παρεξηγηθεί αυτό που λέω, τα φεστιβάλ είναι φοβερά και τα λατρεύουμε. Είναι τεράστια πρόκληση να πρέπει να στήσεις ένα 90λεπτο set που να είναι επιτυχημένο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του.

— Έχοντας βιώσει την επιτυχία, ποια είναι εκείνη η αόρατη δύναμη που συνεχίζει να σας ωθεί, η αγάπη του κόσμου ή ο σεβασμός των συναδέλφων σας;

Αυτό που εξακολουθεί να μας δίνει δύναμη είναι να βλέπουμε τον κόσμο να χορεύει με τη μουσική μας, να αντικρίζουμε όλες αυτές τις χαρούμενες φάτσες μπροστά μας. Φυσικά, υπάρχουν και πολύ βαρετές βραδιές και τότε το DJing γίνεται μια πολύ δύσκολη δουλειά. Ευτυχώς, έχουμε πολύ καλό booker που προσπαθεί να τα αποφεύγει αυτά και μας κλείνει τα σωστά events. (γελάει)

 

— Πώς αντέχετε τις προκλήσεις μιας περιοδείας;

Φροντίζουμε επιμελώς να κάνουμε διαλείμματα και φυσικά δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να μιμείσαι τον rock star που πίνει πολλά μπουκάλια σαμπάνια σε κάθε εμφάνιση ‒ ξέρουμε ακριβώς ποια είναι τα όριά μας. Φυσικά και μας αρέσει να παρτάρουμε, αλλά έρχεται εκείνη η στιγμή που κάτι σου λέει «ώπα, τέλος τώρα, αυτό ήταν αρκετό». Επίσης, κάνουμε καθημερινά γιόγκα, κάτι που μας βοηθάει πολύ, και προσπαθούμε να τρεφόμαστε σωστά: λίγο κρέας, πολύ λίγα γλυκά και ελάχιστο junk food. Συνήθως, με τους promoters πηγαίνουμε σε καταπληκτικά εστιατόρια, κάτι που ελπίζουμε να ζήσουμε και στην Αθήνα. (γελάει)

— Πού θα βρίσκονται οι Adana Twins σε 5 χρόνια;

Ελπίζω στο ίδιο επίπεδο με το σημερινό!

— Το ξέρετε ότι σας λατρεύουν στην Ελλάδα;

Φυσικά και το ξέρουμε. Πάντα γίνονται τα καλύτερα πάρτι στην Ελλάδα, όπως αυτό που θα κάνουμε σε λίγες μέρες.