Η ουσία του ιταλικού

Η επιστροφή του Μπουλιάνι στη γαστρονομική αγορά οδηγεί και πάλι στην ξεκάθαρη και ιδανική χρήση των υλικών και κυρίως σε μια σαφή φιλοσοφία στην κουζίνα, όπου η «σύγχυση» απουσιάζει.

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ, 25.9.2008 | 00:00

Ένα ακόμη ιταλικόεστιατόριο; Μη βιαστείτε να απαριθμήσετεέναν τεράστιο κατάλογο από όλα τα«φαγάδικα» κάθε προέλευσης καικατεύθυνσης που επικαλούνται την κουζίνατης γειτονικής χώρας για να στηρίξουντην ύπαρξή τους. Και ακόμη περισσότερομη σπεύσετε να θυμίσετε ότι σχεδόν κάθεελληνικό εστιατόριο αισθάνεται τηνανάγκη να δανειστεί «άρωμα»Ιταλίας, βάζοντας pasta καιrisotti στο μενού του.

Ε, λοιπόν, το Modiδιαφέρει. Έκανε το ντεμπούτο του σταμέσα του καλοκαιριού, στο εμπορικόκέντρο της Κηφισιάς, και αυτό που κάνειτη διαφορά είναι εκείνος που κρατά ταηνία της κουζίνας του. Ο λόγος για τονΦαμπρίτζιο Μπουλιάνι, ένα σπουδαίοΙταλό σεφ που εδώ και είκοσι χρόνιαμαγειρεύει με περισσή αγάπη στιςελληνικές εστίες. Καθώς έλλειψε για έναδιάστημα από την ενεργό δράση, δεν είναιυπερβολή να πούμε ότι οι φανατικοίοπαδοί του περίμεναν εναγωνίως πότε θαεπανακάμψει στο «φυσικό» τουπεριβάλλον, στην κουζίνα του. Γνώστηςτης γαστρονομίας και των τεχνικών τηςυψηλής μαγειρικής, με πλούσια εμπειρίαπου απέκτησε δίπλα σε μεγάλους σεφ αλλάκαι επίμονος λάτρης της καλής πρώτηςύλης. Η φιλοσοφία της κουζίνας τουεστιάζεται στην απλότητα που αναδεικνύειτα υλικά.

Το μενού του Modiακολουθεί την ιταλική φιλοσοφία τηςαλληλουχίας των πιάτων: Antipastiκαι insalate, primipiatti, secontipiatti, dolci.Περιβάλλον cozy, φτιαγμένομε γούστο στις αποχρώσεις του γκρι.Αισθάνεσαι χαλαρά. Παίρνω θέση στοναναπαυτικό καναπέ με τις πλούσιεςμαξιλάρες και μελετώ με ενδιαφέρον τονκατάλογο.

Αρχή με ένα σαλάμιδιαφορετικό, φτιαγμένο από τα χέρια τουσεφ, με κουνέλι και φιστίκια Αιγίνηςπου συνοδεύεται με μικρές τρυφερέςσαλάτες. Οι λεπτοκομμένες φέτες τουκρύβουν μια απίστευτη νοστιμιά πουαναδεικνύεται από τη γλύκα του φιστικιού.Ακολουθεί μια εκπληκτική καλοφτιαγμένητερίνα τυριών με χουρμάδες και τρούφακαι για τη συνέχεια η σαλάτα ημέρας:σεβίτσε γαρίδας, ρεβίθια, μάνγκο, ρόκα,τριμμένο καρότο, μυρωδικά και νότες απόλάιμ. Κάθε μπουκιά έκρυβε μια ντελικάτηγεύση με τα υλικά να ισορροπούν όμορφα.

Ο Μπουλιάνι λατρεύειτην τρούφα και την τιμά σε σωστές δόσειςσε πολλά από τα πιάτα του, όπως σταεξαιρετικά όσο και αυθεντικά ταλιολίνι.Μια έκρηξη γεύσης που σε στέλνει ταξίδιστα αρώματα της γης που τη γέννησε.

Ο σεφ ξεδιπλώνει τηντέχνη του στα χειροποίητα νιόκι απόπατάτες με σάλτσα βασιλικού πουσυνοδεύονται από τρυφερό καλαμάρι σοτέ.Ένα πιάτο που το έχουμε γνωρίσει σεδιάφορες παραλλαγές, αλλά στη μορφή τουαυτή μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμετις πραγματικές καταβολές του. Όσο γιατην ταλιάτα από φιλέτο μοσχαρίσιο μεαρωματικά βότανα, η λεπτή ισορροπία τωναρωμάτων δηλώνει την παρουσία της απότην πρώτη στιγμή που θα προσγειωθεί τοπιάτο στο τραπέζι.

Τα γλυκά που κλείνουντην παρέλαση της γευστικής απόλαυσηςείναι εξίσου δυνατά. Κρέμα απόσυμπυκνωμένο γάλα πικρού αμυγδάλου μεφρούτα και φανταστική κρέμα καραμελέ. Αν πετύχετε στα πιάτα ημέρας τοστρούντελ, μην το αγνοήσετε, είναι απότα καλύτερα που έχετε δοκιμάσει.

 
 
 
 
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βασίλης Οικονομίδης |
Scroll to top icon