Η συγκλονιστική ιστορία της Φουέντε Οβεχούνα σε μια μεγάλη παραγωγή στο Εθνικό Θέατρο

ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Ισπανού συγγραφέα Λόπε δε Βέγα, αντιπροσωπευτικό του ισπανικού μπαρόκ, το Φουέντε Οβεχούνα, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Δημοσιεύτηκε το 1619 και περιγράφει ένα ιστορικό γεγονός του 1476 με πρωταγωνιστή ένα ολόκληρο χωριό, τη Φουέντε Οβεχούνα, που σημαίνει «Προβατοπηγή», καταδεικνύοντας ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα, την κοινή συνείδηση και την αλληλεγγύη σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από ατομικότητα. Ένα δραματικό γεγονός το αναδεικνύει σε ηρωικό.

Η άφιξη του διοικητή Φερνάν Γκόμεθ στο μέχρι τότε ήσυχο χωριό Φουέντε Οβεχούνα αναστατώνει τη ζωή των κατοίκων, καθώς η αυταρχικότητα και η βαναυσότητά του ξεπερνούν τα όρια. Ο Γκόμεθ αντιμετωπίζει όλες τις γυναίκες του χωριού ως κτήμα του, θεωρώντας ότι έχει απόλυτη κυριαρχία πάνω τους, και τιμωρεί ανελέητα όποιον προσπαθεί να τον σταματήσει. Ανάμεσα στις κοπέλες που θέλει να κατακτήσει είναι και η νεαρή Λαουρένθια, κόρη του δημάρχου του χωριού.

Με τη βοήθεια του Φροντόσο, που είναι ερωτευμένος μαζί της, εκείνη καταφέρνει να γλιτώσει, αλλά οι ερωτικές επιθέσεις του διοικητή δεν σταματούν. Η εγκληματική συμπεριφορά του θα εξαντλήσει την ανοχή των κατοίκων που συνειδητοποιούν πως μόνο ενωμένοι μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Με μοχλό την προσβολή της γυναικείας τιμής, η εξέγερση των χωρικών ξεσπάει. Ενωμένοι σαν ένας άνθρωπος, θα σκοτώσουν τον τυραννικό διοικητή και θα αποκαταστήσουν την ηθική και τη δικαιοσύνη στο χωριό τους.

Η Φουέντε Οβεχούνα μας είναι ένας μικρόκοσμος, μια αλληγορία για το σύστημα της κοινότητας και της οικογένειας – ένα μέρος με δικούς του κανόνες και ιδανικά.

Η σκηνοθεσία είναι της Ελένη Ευθυμίου, η οποία αναφέρει στο σημείωμά της: «Η Φουέντε Οβεχούνα μας είναι ένας μικρόκοσμος, μια αλληγορία για το σύστημα της κοινότητας και της οικογένειας – ένα μέρος με δικούς του κανόνες και ιδανικά. Οι κάτοικοί της, υποταγμένοι σε μια ανώτερη αρχή, υπομένουν στωικά τις επιταγές της εξουσίας, προσπερνούν τα κακώς κείμενα, που μπορούν να παραμένουν κρυφά, και προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως την ξέρουν. Ωστόσο, όταν τα πράγματα ξεπεράσουν τα όρια, όταν το κρυφό γίνει εξόφθαλμα φανερό, οι σε ατομικό επίπεδο αδύναμοι κάτοικοι ενώνονται και μέσα από τη συλλογική τους ανάγκη για ρήξη ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά τους και γίνονται δυνατοί».

Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Η μετάφραση είναι της  Μαρίας Χατζηεμμανουήλ

Παίζουν (αλφαβητικά): Μπάμπης Γαλιατσάτος, Μαρία Γεωργιάδου, Τάσος Δημητρόπουλος, Θανάσης Δήμου, Θανάσης Ζερίτης, Δημήτρης Κίτσος, Χρήστος Κοντογεώργης, Γιώργος Κριθάρας, Λωξάνδρα Λούκας, Γιάννης Μαστρογιάννης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Ερατώ Πίσση, Διονύσης Πιφέας, Μαρία Σαββίδου, Νάνσυ Σιδέρη, Ελένη Στεργίου, Βασιλική Τρουφάκου, Δημήτρης Φουρλής, Νίκος Χατζόπουλος, Ilya Algaer

Εθνικό Θέατρο

Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, 210 5288100

Hμέρες & ώρες παραστάσεων:

Τετ. 19:30, Πέμ.-Κυρ. 20:30