Addio Del Passato

Μία μάνα (Ράνια Οικονομίδου) και μία κόρη (Χρύσα Παπά) συναντιούνται στο πατρικό σπίτι για να εκτελέσουν μια οικογενειακή ιεροτελεστία: το παραδοσιακό κέικ της Τετάρτης. Μέσα στα σκεύη και τα υλικά της κουζίνας θα ανακατέψουν και τις μνήμες της κοινής τους ζωής, ανασύροντας μυρωδιές, ήχους, στιγμές και εν τέλει συναισθήματα. Το ταξίδι αυτό θα τους οδηγήσει αναπόφευκτα σε ένα ξεχασμένο τραύμα που έχει μείνει ανοιχτό. Ηρθε η ώρα ν'ακουστεί ή θα μείνει σιωπηλό για πάντα;

Ένα θεατρικό έργο για τη διαχρονική σχέση μάνας-κόρης, μια σχέση που δεν αφορά μόνο στο παρελθόν, αλλά παραμένει παρούσα και στην ενήλικη ζωή, καθορίζοντας συχνά τις επιλογές των ανθρώπων. "Φαντάζομαι την ηρωίδα γύρω στα 40", λέει ο σκηνοθέτης Γιώργος Παλούμπης. "Εχει παντρευτεί νωρίς, έχει μεγαλώσει δύο παιδιά, έχει χωρίσει και τώρα βρίσκεται ξανά μόνη με τον εαυτό της. Νιώθει μετέωρη, αποτυχημένη σε κάποιους τομείς, αλλά και έτοιμη να δει τα πράγματα με πιο πολύ φως". Η συγγραφέας του έργου εμπλέκει στο παρόν πολλές ιστορίες και πρόσωπα του παρελθόντος υπογραμμίζοντας τη συνέχεια των σχέσεων, έτσι όπως διαμορφώνονται σε κάθε οικογένεια. Η Ράνια Οικονομίδου λέει: "Μεγαλώνοντας έχουμε όλοι ανάγκη να επουλώσουμε τις πληγές μας. Να εξηγήσουμε τα πράγματα μέσα μας και τελικά να οδηγηθούμε σε μια λυτρωτική συγχώρεση. Και συνεχίζει η Χρύσα Παπά: «Πιστεύω πως η σχέση με τη μητέρα μας είναι η πιο καθοριστική στη ζωή μας. Χωρά όλα τα συναισθήματα. Από το θυμό στη χαρά και από την αγάπη στον πόνο».

Εργο ψυχαναλυτικής υφής το Αddio Del Passato (που στα ελληνικά σημαίνει 'αντίο στα περασμένα') κινείται, εκτός από την πραγματικότητα, και στο χώρο του υποσυνείδητου ακροβατώντας έτσι σκηνοθετικά στα όρια του μαγικού ρεαλισμού. Με εναλλαγές χιούμορ και συγκίνησης, ο Γιώργος Παλούμπης χτίζει σιγά σιγά την ατμόσφαιρα που θα οδηγήσει τις δύο ηρωίδες σε αμοιβαίες εξομολογήσεις κι αποκαλύψεις. 

Oι άντρες; Απόντες, αν και έχουν αφήσει το στίγμα τους. Πίσω από το οικογενειακό τραύμα κρύβεται η παρουσία ενός άντρα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο και για τις δύο γυναίκες. Σαν σκιές κινούνται στο πλάι του άλλες δύο αντρικές φιγούρες: ο σύζυγος της μάνας και ο πρώην σύζυγος της κόρης.