— Πώς σας ενέπνευσε ο «Γυάλινος Κόσμος»;
Ήταν μια σειρά απροσδόκητων, σχεδόν τυχαίων συγκυριών που μας οδήγησαν στη δημιουργία του πρωτότυπου έργου Μια εύθραυστη οικογένεια. Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, η ομάδα μας είχε καταπιαστεί με μια ιστορική έρευνα σχετικά με την ανάπτυξη των νέων στο πλαίσιο της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Επιπλέον, από την αρχή της σύστασής μας ως ομάδας είχαμε την ανάγκη να απευθυνθούμε στο εφηβικό κοινό, ένα πολύ ιδιαίτερο κοινό που βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση και αμφισβήτηση της πραγματικότητας, στην κομβική φάση του προσδιορισμού της ταυτότητάς του.
Θέματα σχετικά, όπως ο προσδιορισμός ταυτότητας και η ανάπτυξη των οικογενειακών σχέσεων και των ονείρων για το μέλλον, διακρίναμε ότι αναδεικνύονται μέσα από τον Γυάλινο Κόσμο. Με αυτά τα δύο δεδομένα αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε, εντάσσοντας τα βαθιά ερωτήματα που αφορούν την ύπαρξή μας και θίγει στο έργο του ο Τενεσί Ουίλιαμς στο ιστορικό πλαίσιο της μετεμφυλιακής Ελλάδας που μελετούσαμε τότε. Κάπως έτσι, αβίαστα, οργανικά, σχεδόν μαγικά, συνειδητοποιήσαμε ότι έχουμε συνθέσει ένα κείμενο που μας γοητεύει και το εμπιστευόμαστε προκειμένου να το συστήσουμε στο κοινό.
— Πώς αισθάνεσθε στη νέα εποχή, που το κοινό παρακολουθεί «μασκοφόρο» μια παράσταση;
Δεν με ενοχλεί η μάσκα καθαυτή αλλά αυτό που φέρει ως σύμβολο. Σε ένα πιο συναισθηματικό και, φυσικά, λιγότερο υγειονομικό πλαίσιο, η μάσκα μάς υπενθυμίζει τον φόβο, την καχυποψία και την απόσταση που πρέπει να τηρούμε από τον διπλανό μας. Το θέατρο είναι ένας χώρος που, αν μη τι άλλο, φέρνει τους ανθρώπους κοντά, τους προσκαλεί να μοιραστούν και να συναισθανθούν μια εμπειρία. Αυτή την εμπειρία πρέπει να την εισπράξουν και να τη σχολιάσουν.
Για μένα η μάσκα υπονομεύει με έναν τρόπο αυτήν τη διαδικασία, καθώς περιορίζει το ισχυρότερο εκφραστικό μέσο του κοινού, το πρόσωπο. Με έναν τρόπο τα πάντα φιλτράρονται και είναι πιο εγκρατή και περιορισμένα. Πώς να νιώσει κανείς συναισθηματικά διαθέσιμος όταν έχει να διαχειριστεί ένα τέτοιο εμπόδιο;
Από την άλλη, δεν μπορούμε παρά να είμαστε ευγνώμονες, καθώς η συνθήκη της περιορισμένης επαφής είναι σίγουρα καλύτερη από αυτήν της πλήρους απομόνωσης. Αν, δε, διαχειριστούμε συνειδητά και με αισιοδοξία την παρούσα εμπειρία, νομίζω ότι κάποια στιγμή θα περάσουμε σε μια νέα εποχή, αυτή των «πρώην μασκοφόρων», που όμως δεν ξεχνούν ότι κάποτε υπήρξαν και «μασκοφόροι».
«Μια εύθραυστη οικογένεια»
Αμφιθέατρο Ιδρύματος Θεοχαράκη
Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κυρ. 18:00
Παίζουν (αλφαβητικά): Φιλία Κανελλοπούλου, Χρήστος Καραβέβας, Χριστίνα Κωστέα, Φάνης Μιλλεούνης
Ιnfo: Η The Young Quill ξεκίνησε το 2017 ως θεατρική ομάδα αποφοίτων του Royal Central School of Speech and Drama, University of London και το 2019 μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Aσχολείται με το ανέβασμα πρωτότυπων θεατρικών έργων, όπως και με τη θεατρική μεταφορά ελληνικών και ξένων ποιητικών και λογοτεχνικών κειμένων ως μουσικοθεατρικών παραστάσεων. Σε κάθε παράσταση δίνει μεγάλη έμφαση στην έρευνα και τη συνεχή συνδημιουργία όλων των συντελεστών και των ερμηνευτών της ομάδας με σκοπό τη δημιουργία μιας κοινής και κάθε φορά ξεχωριστής θεατρικής γλώσσας.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0