Αλέξανδρε Διαμαντή, αν ο Ντον Ζουάν ζούσε σήμερα, θα εμβολιαζόταν;

— Γιατί αποφασίσατε να σκηνοθετήσετε τον «Ντον Ζουάν» τη δεδομένη χρονική περίοδο; Πώς το έργο αυτό συνομιλήσει με το σήμερα κατά τη γνώμη σας;

Δημιουργώ τη δική μου γλώσσα, διαδικασία που θεωρώ πως γίνεται καλύτερα μέσα από τα μεγάλα έργα. Ο Ντον Ζουάν μιλάει για την αναζήτηση της ταυτότητας και ποιο είναι σημαντικότερο ζήτημα σήμερα από την αναζήτηση και την υιοθέτηση μιας ταυτότητας;

— Ποια σκηνοθετική και δραματουργική σκέψη βρίσκεται πίσω από την επιλογή σας να ανεβάσετε μόνο με τρεις ηθοποιούς ένα τόσο πολυπρόσωπο έργο;

Η ουσία του θεάτρου βρίσκεται στη συγκρότηση, στην ερμηνεία και στην καθαρή τοποθέτηση ενός ερωτήματος προς προβληματισμό και τέρψη του θεατή. Για να επιτευχθεί αυτό, αρκούν τα απολύτως απαραίτητα μέσα. Ο Ντον Ζουάν με τρία άτομα αποτέλεσε για όλους μας μεγάλη πρόκληση και ελπίζω ότι σταθήκαμε στο ύψος της.

— Ντον Ζουάν, Ντόνια Ελβίρα, Σγκαναρέλ. Με ποιον ήρωα του έργου ταυτίζεστε περισσότερο και γιατί;

Και οι τρεις ήρωες εκκινούν από το ερώτημα «σε τι πιστεύω και ως πού είμαι διατεθειμένος να φτάσω γι’ αυτό;», κάτι που όλοι έχουμε αναρωτηθεί.

Αλέξανδρε Διαμαντή, αν ο Ντον Ζουάν ζούσε σήμερα, θα εμβολιαζόταν;

Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης

— Ανησυχείτε για τη φετινή θεατρική σεζόν;

Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις ο κόσμος δεν ανταποκρίνεται, παρά τις ποικίλες επιλογές που προσφέρει η αθηναϊκή σκηνή για ακόμα μια χρονιά και παρά το γεγονός ότι τα θέατρα είναι απολύτως ασφαλείς χώροι. Ποιες είναι οι σκέψεις σας πάνω στο ζήτημα αυτό; Είμαι αισιόδοξος. Πιστεύω πως οι θεατές αντιλαμβάνονται ότι τα θέατρα αποτελούν ασφαλείς χώρους και θα τα στηρίξουν. Το θέατρο προσφέρει παρηγοριά, έμπνευση και ελπίδα. Θεωρώ πως αυτό διατηρεί την όποια αξία του, ανεξαρτήτως του κόσμου που μαζεύει μια παράσταση.

— Ο Ντον Ζουάν, αν ζούσε σήμερα, πιστεύετε ότι θα εμβολιαζόταν;

Ως ορθολογιστής, άθεος και μέγας εραστής που ήταν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα εμβολιαζόταν.