Διαγώνισμα ευρωπαϊκής υστερίας

Η μικρή Ελλάδα δίνει διαγώνισμα ευρωπαϊκής υστερίας. Το '21 το '12, το ΄22, το ΄40, το ΄45 και βάλε αλλά και σήμερα, παντού και πάντα η μικρή Ελλάδα, ηρωϊκή, διχασμένη κι αγκαλιασμένη σφιχτά από τις προστάτιδες δυνάμεις, του φίλους της. Την αγαπούν τόσο που την απαλλάσσουν από το καθάρισμα των «μαρμάρων» της. Aιώνες τα καθαρίζουν.. Την νοιώθουν τοσο κοντά τους που δε διστάζουν να την κατακτήσουν και συγχρόνως να της «ζητήσουν» δάνειο μερικά δις. Δανεικά κι αγύριστα. Την ποθούν τόσο που τσακώνονται ποιος θα την κρατήσει για πάντα στην αγκαλιά του. Κανείς  δεν κάνει πίσω, είσαι παιδί μου πειρασμός, σεισμός, της τραγουδούν αλλά τελικά σαν πολιτισμένοι άνθρωποι, τα βρίσκουν στη μοιρασιά.