Έχω μάτια στ’ αυτιά

«... Πέντε χρόνια τώρα ζω από σένα,/ περνάω την ημέρα μου περιμένοντάς σε./ Όταν αργείς, νομίζω πως πέθανες, / πεθαίνω όταν σε φανταστώ νεκρό,/ ξαναζώ όταν γυρίζεις / κι ύστερα, όσο είσαι κοντά μου,/ πεθαίνω από τον φόβο μου μη φύγεις...».

Από τα πιο σπαρακτικά έργα για το τέλος του έρωτα και την απόγνωση της εγκατάλειψης, η μονόπρακτη όπερα που συνέθεσε ο Φρανσίς Πουλένκ πάνω στην Ανθρώπινη φωνή του Κοκτώ θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στη σκηνή της Μικρής Επιδαύρου, σε μια τολμηρή σκηνοθετική σύλληψη από τη Μαρία Πανουργιά. Πέντε χορευτές-ηθοποιοί, σε ξεχωριστούς τηλεφωνικούς θαλάμους, πλαισιώνουν την κεντρική ηρωίδα, που ερμηνεύει η υψίφωνος Μυρσίνη Μαργαρίτη, και μας συμπαρασύρουν στη δίνη της αγωνίας και των ονείρων της. O σκηνικός χώρος αντανακλά όλες αυτές τις ψυχολογικές της διακυμάνσεις υπό τους ήχους του πιάνου της Μαρίας Παπαπετροπούλου.