Εκκλησιάζουσες

400 π.Χ. Αθήνα. Ο Αριστοφάνης γράφει ένα από τα σημαντικότερα έργα του. Μία από τις εμβληματικότερες πολιτικές σάτιρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μία κωμωδία που φέρνει στο προσκήνιο τις γυναίκες. Που τολμάει να «εκθέσει» και να εκθειάσει την δημοκρατία, προπαγανδίζοντας κατ' ουσίαν την ίδια της τη δύναμη ως ταυτόχρονη αδυναμία της και ανάποδα.

Οι γυναίκες αποφασίζουν να πάρουν τα ηνία της πόλης. Με ηγέτιδα την πολυμήχανη Πραξαγόρα καταφέρνουν το ακατόρθωτο. Χωρίς καμία επανάσταση. Χωρίς κανέναν πόλεμο. Χωρίς κανέναν εκβιασμό... οι γυναίκες ντύνονται άντρες και παρεισφρέουν στην Εκκλησία του δήμου, ψηφίζοντας νόμο ώστε η εξουσία της πόλης να περάσει στα χέρια των γυναικών.

Ο Αριστοφάνης προτείνει την ισότητα, εξαίρει τη δημοκρατία, προλαβαίνει το φεμινιστικό κίνημα κατά κάτι αιώνες, στήνει ένα σχεδόν αστυνομικό σκηνικό με παρασκηνιακές δράσεις και επιβεβαιώνει ότι το χιούμορ και η κωμωδία είναι άρρηκτα δεμένα με την ευφυΐα, με τον πολιτισμό, με την εξέλιξη, με το ίδιο το dna των αρχαίων ελληνικών πόλεων.

Αυτές τις Εκκλησιάζουσες, τις αρχαίες μα τόσο μοντέρνες, τις πολιτικοποιημένες μα τόσο αθώες, τις ατίθασες, τις ανέμελες, τις δυνατές, τις προφητικές... παρουσίασε και υπενθύμισε στο θεατρικό κοινό ο Αλέξανδρος Ρήγας σε μία μεγάλη και απόλυτα επιτυχημένη περιοδεία το καλοκαίρι του 2018 και συνεχίζει για περιορισμένες παραστάσεις στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Με απεριόριστο σεβασμό και αγάπη στον Αριστοφάνη, διατηρώντας τον λόγο και το ύφος του αρχαίου κειμένου, μέσα από την αριστουργηματική μετάφραση του Πολύβιου Δημητρακόπουλου, ο Αλέξανδρος Ρήγας εντάσσει την σύγχρονη ματιά στη διαχρονική αυτή κωμωδία, την οποία προσαρμόζει στο εικαστικό και δραματουργικό πλαίσιο του πρωτότυπου έργου.

Οι «Εκκλησιάζουσες» που μας παρουσιάζονται από τον Αλέξανδρο Ρήγα, έρχονται κατευθείαν από την Αρχαία Αθήνα του 400π.Χ. με τη μοναδική διαφορά ότι είναι διανθισμένες με μουσικές από όλη την Ελλάδα. Από τα δημοτικά τραγούδια και Βυζαντινούς ύμνους έως διασκευές στον πυρρίχιο, στο πεντοζάλι, σε Κερκυραϊκά τραγούδια, σε νησιωτικούς ρυθμούς και σε βαλκανικά τέμπο.